Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia

Część 6

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia

1, 2. Jak nasi prarodzice zniweczyli wspaniały początek zapewniony im przez Boga?

CÓŻ się więc stało? Co zniweczyło wspaniały początek, jaki Bóg zapewnił naszym prarodzicom w rajskim Edenie? Dlaczego zamiast spokoju i harmonii Raju, na świecie od tysięcy lat panuje niegodziwość i cierpienia?

2 Powodem jest nadużycie przez Adama i Ewę wolnej woli. Stracili z oczu fakt, że nie zostali tak stworzeni, by mogli pomyślnie się rządzić bez Boga i Jego praw. Postanowili uniezależnić się od Niego, mniemając, że polepszą sobie życie. Przekroczyli więc nakreślone przez Boga granice wolnej woli (1 Mojżeszowa, rozdział 3).

Kwestia sporna co do powszechnego zwierzchnictwa

3-5. Dlaczego Bóg po prostu nie zgładził Adama i Ewy i nie zaczął wszystkiego od nowa?

3 Dlaczego Bóg po prostu nie zgładził Adama i Ewy i nie zaczął wszystkiego od nowa z dwojgiem innych ludzi? Ponieważ zakwestionowano Jego powszechne zwierzchnictwo, inaczej mówiąc, Jego niezbywalne prawo do władzy.

4 Wyłoniło się pytanie: Komu przysługuje prawo do sprawowania rządów i czyje panowanie jest właściwe? Jako wszechmocny Stwórca wszystkich stworzeń, Bóg ma pełne prawo do panowania nad nimi. Zresztą Jego rządy są dla nich najlepsze, bo jest wszechmądry. Zostały jednak podane w wątpliwość. Nasuwało się takie pytanie: Czy coś było nie w porządku ze stworzonym przez Niego człowiekiem? Nieco później zastanowimy się, jaki ma to związek z kwestią prawości ludzi.

5 Wstąpienie człowieka na drogę niezależności od Boga zrodziło jeszcze inne pytanie: Czy ludziom powodziłoby się lepiej, gdyby nie panował nad nimi Bóg? Oczywiście Stwórca znał odpowiedź, jednakże aby mogli ją poznać ludzie, najlepiej było udzielić im nieograniczonej swobody, jakiej się domagali. Bóg dopuścił do tego, gdyż przy wyborze takiego postępowania kierowali się wolną wolą.

6, 7. Dlaczego Bóg od tak dawna daje ludziom nieograniczoną wolność?

6 Dając ludziom dosyć czasu na eksperymentowanie z nieograniczoną wolnością, Bóg rozstrzygnąłby raz na zawsze, co jest dla nich lepsze: własne rządy czy Jego panowanie. Trzeba było wyznaczyć tyle czasu, by ludzie uznali, że osiągnęli szczyt swoich możliwości w polityce, przemyśle, nauce i medycynie.

7 Dlatego po dziś dzień Bóg zostawia człowiekowi wolną rękę, aby wykazać ponad wszelką wątpliwość, czy niezależne od Niego rządy ludzkie potrafią odnieść sukces. Człowiek mógł więc wybierać między życzliwością a okrucieństwem, między miłością a nienawiścią, sprawiedliwością a niesprawiedliwością. Ale miał też ponosić konsekwencję swego wyboru: dobro i pokój albo zło i cierpienia.

Bunt stworzeń duchowych

8, 9. (a) Jak doszło do buntu w dziedzinie duchowej? (b) Kogo jeszcze oprócz Adama i Ewy podburzył Szatan?

8 Trzeba uwzględnić jeszcze jeden czynnik. Nie tylko nasi prarodzice zbuntowali się przeciw panowaniu Bożemu. A kto jeszcze istniał w owym czasie? Stworzenia duchowe. Zanim Bóg uczynił ludzi, powołał do istnienia wyższą formę życia, liczne zastępy aniołów, którzy mieli zamieszkiwać dziedzinę niebiańską. Również im wszczepiono wolną wolę oraz potrzebę podporządkowywania się panowaniu Boga (Joba 38:7; Psalm 104:4; Objawienie 5:11).

9 Z Biblii wynika, iż bunt wybuchł najpierw w dziedzinie duchowej. Pewne stworzenie duchowe zapragnęło wolności absolutnej. Zapragnęło nawet, aby ludzie oddawali mu cześć (Mateusza 4:8, 9). Ten zbuntowany duch podburzył do buntu Adama i Ewę kłamliwym twierdzeniem, że Bóg odmawia im czegoś dobrego (1 Mojżeszowa 3:1-5). Został więc nazwany Diabłem (Potwarcą) i Szatanem (Przeciwnikiem). Później podjudził do buntu inne stworzenia duchowe, które stały się znane jako demony (5 Mojżeszowa 32:17; Objawienie 12:9; 16:14).

10. Jakie były następstwa buntu ludzi i stworzeń duchowych?

10 Występując przeciwko Bogu, ludzie wystawili się na wpływy Szatana i jego demonów. Właśnie dlatego Biblia nazywa Szatana ‛bogiem tego świata’, który „zaślepił umysły niewierzących”. Słowo Boże mówi też, że „cały świat (...) leży w mocy Złego”. Sam Jezus nazwał Szatana „władcą tego świata” (2 Koryntian 4:4; 1 Jana 5:19, BT; Jana 12:31).

Dwie kwestie sporne

11. Co jeszcze Szatan zarzucił Bogu?

11 Szatan podniósł jeszcze inną kwestię stanowiącą wyzwanie wobec Boga. W gruncie rzeczy zarzucił Mu, że przy stwarzaniu ludzi popełnił błąd i że pod naciskiem każdy zaniecha właściwego postępowania. Utrzymywał wręcz, iż wystawieni na próbę będą nawet złorzeczyć Bogu (Joba 2:1-5). Tym samym zakwestionował prawość stworzeń ludzkich.

12-14. Jak czas miał wyjawić, gdzie leży prawda w obu kwestiach spornych podniesionych przez Szatana?

12 Dlatego Bóg dał wszystkim rozumnym stworzeniom tyle czasu, żeby mogły zobaczyć, jak zostanie rozstrzygnięta zarówno ta kwestia sporna, jak i kwestia dotycząca zwierzchnictwa Bożego. (Porównaj 2 Mojżeszową [Wyjścia] 9:16). Gdzie leży prawda w obu tych kwestiach, miał ostatecznie wyjawić bieg dziejów ludzkości.

13 Co pokaże czas zwłaszcza w kwestii powszechnego zwierzchnictwa, a więc Bożego prawa do panowania? Czy sami ludzie potrafią rządzić się lepiej niż to czyni Bóg? Czy jakiś system rządów ludzkich nie oglądających się na Boga utworzy szczęśliwy świat, wolny od wojen, przestępstw i niesprawiedliwości? Czy położy kres nędzy i zapewni wszystkim dostatek? Czy zwalczy choroby, starość i śmierć? Tylko panowanie Boga jest w stanie dokonać tego wszystkiego (1 Mojżeszowa 1:26-31).

14 A co wyjawi czas w drugiej kwestii? Co warte okażą się stworzenia ludzkie? Czy Bóg popełnił błąd, stwarzając ludzi tak, a nie inaczej? Czy ktoś z nich zachowa prawość w obliczu prób? Czy ktoś dowiedzie, że woli panowanie Boga niż niezależne rządy człowiecze?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 13]

Bóg dał ludziom dosyć czasu, aby osiągnęli szczyty swych możliwości

[Prawa własności]

Wahadłowiec: na podstawie zdjęcia NASA