Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Kontaktowanie się z dziedziną duchową

Kontaktowanie się z dziedziną duchową

Rozdział 13

Kontaktowanie się z dziedziną duchową

Dlaczego powinno nam zależeć na kontaktowaniu się ze Stwórcą? (1-3).

„LUDZIE odczuwają głęboko zakorzenioną potrzebę kontaktowania się ze sobą”. Takim twierdzeniem rozpoczyna się w książce Machines (Maszyny) rozdział o radiu. Za pomocą radia można utrzymywać łączność z ludźmi na całej ziemi, a nawet z kosmonautami w przestrzeni kosmicznej.

2 Łączność radiowa odgrywa dzisiaj niemałą rolę w naszym życiu. Wiele ludzi lekceważy jednak lub opacznie pojmuje znacznie ważniejszą formę łączności — kontaktowanie się z dziedziną duchową.

PRZEMAWIANIE DO STWÓRCY

3 Setki lat przed wynalezieniem radia król Dawid napisał:

„Jehowo, nakłoń ucha ku moim wypowiedziom (...) Zwróć uwagę na głos mojego wołania o pomoc, Królu mój i Boże mój, ponieważ do ciebie się modlę” (Psalm 5:1, 2 [NP 5:2, 3]).

Czyż sam rozsądek nie podpowiada, że Ten, który góruje inteligencją nad wszystkimi we wszechświecie, może, jeśli zechce, „nakłonić ucha”, aby usłyszeć, co do Niego mówimy w modlitwie? I czyż nie powinniśmy szukać pomocy u Boga, który potrafi najlepiej nami pokierować? (Psalm 65:3NP).

Czego potrzeba, żeby nasze modlitwy mogły być wysłuchane? (1 Piotra 3:12) (4, 5).

4 Do utrzymywania łączności radiowej konieczny jest nadajnik i odbiornik. A czego potrzeba do nawiązania łączności z Jehową przez modlitwę? Podstawowym warunkiem jest wiara. „Kto się zbliża do Boga, musi wierzyć, że on jest i że daje nagrodę tym, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Ponadto trzeba się stosować w życiu do Bożych mierników moralnych. W przeciwnym razie Bóg nie wysłucha, tak jak człowiek prawy nie chce słuchać gorszącej audycji radiowej (1 Jana 3:22; Izajasza 1:15).

5 Jehowa nie ustanowił sztywnych reguł dla modlitw, które by zasługiwały na wysłuchanie. Może cię „usłyszeć” bez względu na to, czy się modlisz głośno, czy po cichu. Możesz się modlić stojąc, siedząc, klęcząc lub leżąc w łóżku (1 Samuela 1:12, 13; 1 Królów 8:54). Nie są potrzebne wyszukane słowa ani specjalny język religijny. Znacznie ważniejsza jest szczerość i pokora. Zobacz, jak Jezus unaocznił to w Łukasza 18:10-14.

Co Biblia mówi o modlitwach? (6-8).

6 W każdej chwili możemy się zbliżyć do Jehowy w osobistej modlitwie. Ale cieszą Go także wspólne modlitwy, na przykład modlitwy zboru chrześcijańskiego. Przez przysłuchiwanie się modlitwom na zebraniach zborowych niejeden człowiek, który nigdy przedtem się nie modlił, dowiedział się, jak korzystać z tego cennego sposobu nawiązywania łączności. Również rodziny mogą i powinny modlić się wspólnie. Okazja do tego nadarza się między innymi przy posiłkach, kiedy za przykładem Jezusa można podziękować Bogu za żywność, którą Jemu zawdzięczamy (Marka 8:6).

7 Może znasz kogoś, kto co prawda się modli, ale narzeka, że jego modlitwy nie są wysłuchiwane. Dlaczego tak jest? Chrystus powiedział swym naśladowcom: „Jeżeli o cokolwiek poprosicie Ojca, da wam to w imię moje”. Do Boga można się zbliżyć za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, a nie kogoś innego. Może przyczyną trudności jest nieuwzględnianie tego faktu? (Jana 16:23; 14:6). A co Jezus miał na myśli, mówiąc „cokolwiek”? Apostoł Jan wskazuje, że chodzi tu o „cokolwiek”, co jest ‛zgodne z wolą Jehowy’. Nie można się spodziewać, że sprawiedliwy Bóg wysłucha modlitwy o coś, co jest złe, niemoralne lub podyktowane chciwością (1 Jana 5:14). Mimo to wiele ludzi prosi w modlitwie o szybkie wzbogacenie się lub o zdobycie władzy nad innymi. Nic więc dziwnego, że takich modlitw Bóg nie wysłuchuje! Prośby o zaspokojenie naszych uzasadnionych potrzeb osobistych powinny poprzedzać życzenia dotyczące innych spraw, na przykład, żeby wola Boża działa się na ziemi (Mateusza 6:9-11).

8 Modlitwa to sposobność zwracania się do Boga jak do kochającego ojca, przedstawiania Mu naszych radości, zmartwień i potrzeb. Jeżeli dotąd nie czyniłeś tego regularnie, to nie zwlekaj dłużej. Oparta na zaufaniu więź z Bogiem oraz możliwość nawiązania w każdej chwili łączności z Nim zapewni ci w znacznym stopniu spokój wewnętrzny i może cię uszczęśliwić. Możesz się przed Nim wynurzyć mając pewność, że się tobą interesuje (Psalm 86:1-6; Filipian 4:6, 7).

ODPOWIEDZI Z DZIEDZINY DUCHOWEJ

Jak można otrzymać odpowiedź od Boga? (9, 10).

9 Jednym z głównych tematów naszych modlitw powinna być prośba o mądrość i kierownictwo Boże (Psalm 27:11; 119:34-36; Jakuba 1:5). Jak Bóg odpowiada na takie prośby? W czasach starożytnych niekiedy przekazywał wiadomość przez anioła lub proroka. Apostoł Paweł oświadcza jednak, że teraz Bóg „przemówił do nas za pośrednictwem Syna”, którego nauki i życie przedstawiono w Biblii (Hebrajczyków 1:1, 2; 2:1-3; Jana 20:31). Zamiast więc liczyć na to, że Bóg przemówi do nas osobiście, powinniśmy raczej szukać pomocy w tym, czym On się posługuje, mianowicie w Biblii. Wiedząc o tym, powinniśmy po zwróceniu się z modlitwą o kierownictwo pilnie studiować Jego Słowo (Przysłów 2:1-5). Dodatkową pomoc możemy otrzymać za pośrednictwem oddanych Bogu chrześcijan, którzy się regularnie spotykają, żeby studiować i omawiać Biblię (2 Tymoteusza 2:1, 2).

10 W odpowiedzi na nasze modlitwy Bóg może nam też udzielić osobistej pomocy przez swego ducha. Ten duch pomaga chrześcijanom zrozumieć Słowo Boże i stosować się do niego w życiu (Jana 16:7-13). Dawid się modlił: „Naucz mnie czynić wolę twoją (...) Twój duch jest dobry; niech mnie prowadzi w ziemi prawości” (Psalm 143:10).

CZY W DZIEDZINIE DUCHOWEJ SĄ ZŁE ISTOTY?

Skąd wiadomo, że istnieje Szatan, i skąd się wziął? (11-15).

11 Z Biblii dowiadujemy się nie tylko o tym, że w dziedzinie duchowej jest Jehowa, Jego Syn i aniołowie oraz że możemy kontaktować się z Bogiem przez modlitwę. Z nie mniejszą wiarygodnością Pismo Święte mówi, że istnieją rozumne osoby duchowe, które teraz są bardzo złe, mianowicie Szatan i jego demony.

12 Niektórzy twierdzą, że „Diabeł” to pozostałość jakiegoś dawnego przesądu czy mitu. Inni uważają, że gdy w Biblii jest wzmianka o „Szatanie”, to chodzi jedynie o pierwiastek zła.

13 Jednakże w Mateusza 4:1-11 opisano, jak pewnego razu Szatan trzykrotnie próbował skusić Jezusa. Nie ulega wątpliwości, że wspomniany tam Szatan nie był pierwiastkiem zła w Jezusie, gdyż Syn Boży jest wolny od zła i grzechu (Hebrajczyków 7:26; 1:8, 9). Szatan jest konkretną osobą. Potwierdza to również sprawozdanie zanotowane w Księdze Hioba 1:6-12, gdzie jest mowa o pojawieniu się Szatana przed Jehową.

14 Ale skąd się wziął Szatan? Wiemy przecież, że Stwórcą wszystkiego jest Jehowa i że On „doskonały jest w swych poczynaniach” (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 32:4; Objawienie 4:11). Czyż więc sam rozsądek nie podpowiada, że pierwotnie Szatan musiał być nienaganną osobą duchową, którą Jehowa stworzył tak jak innych aniołów? Jak więc doszło do tego, że stał się tak podły? W Jakuba 1:14, 15 znajdujemy pomocną wskazówkę:

„Każdy jest próbowany, gdy go pociąga i nęci własne pragnienie. Potem pragnienie, gdy pocznie, rodzi grzech”.

15 Z obserwacji wiadomo, że nawet człowiek cieszący się zaufaniem może dostrzec możliwość wykorzystania sytuacji, żeby zdobyć większą władzę. Najwidoczniej przydarzyło się to jednemu z aniołów Bożych. Mając wolną wolę, to stworzenie duchowe obrało złą drogę, być może w przekonaniu, że stanie się podobne Bogu i skłoni ludzi do pójścia w swoje ślady. Proces ten można chyba przyrównać do przeżyć króla Tyru, opisanych w Ezechiela 28:1-19. Cieszył się on wielkim poważaniem u starożytnego ludu izraelskiego, ale uniósł się pychą, co go doprowadziło do upadku. Pycha była też przyczyną klęski anioła, który stał się Szatanem, przeciwnikiem Boga.

Dlaczego mogą nam być pomocne informacje o istnieniu Szatana i demonów? (16, 17).

16 Zdawanie sobie sprawy z istnienia Szatana umożliwia zrozumienie wydarzeń w ogrodzie Eden, w wyniku których jesteśmy niedoskonałymi, grzesznymi ludźmi, podlegającymi chorobom i śmierci. Szatan, który się odznacza nadludzką inteligencją, posłużył się wężem, żeby przedłożyć Ewie kłamliwą, zwodniczą propozycję (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 3:1-5). Z tego powodu w Objawieniu 12:9 nazwano Szatana „pierwotnym wężem”. Jezus zaś powiedział o nim, że nie „trwał przy prawdzie”, tylko stał się „ojcem kłamstwa” i „zabójcą” (Jana 8:44).

17 Szatan nie jest jedynym stworzeniem duchowym, które się zbuntowało. Z historycznego sprawozdania zanotowanego w Księdze Rodzaju [1 Mojżeszowa] 6:1-3 wynika, że za czasów Noego niektórzy aniołowie — być może zachęceni buntem Szatana — przybierali ludzkie ciała, aby mieć stosunki z kobietami. Takie postępowanie było nienaturalne i nikczemne (Judy 6, 7). Gdy Bóg zmiótł z ziemi zło w powszechnym potopie, owi nieposłuszni aniołowie wrócili do dziedziny duchowej, ale tym razem już jako demony stanęli po stronie Szatana (2 Piotra 2:4, 5). Znane mity greckie i rzymskie o bogach krążących między niebem a ziemią mogą być zniekształconym odbiciem podanych w Biblii informacji o nieposłusznych aniołach.

ZŁY WPŁYW Z DZIEDZINY DUCHOWEJ

W jaki sposób złe duchy wywierają wpływ na ludzi? (2 Koryntian 11:13-15) (18-20).

18 Złym duchom wcale nie zależy na tym, żeby nam było dobrze; usilnie starają się zwodzić ludzi i kierować ich na błędną drogę, by się odsunęli od Boga. Apostoł Paweł nazwał Szatana ‛bogiem tego systemu rzeczy, zaślepiającym umysły niewierzących’, aby nie mogli poznać „dobrej nowiny” o Chrystusie (2 Koryntian 4:4). Nieźle mu się to udaje.

19 Zastosował między innymi taktykę szerzenia poglądu, jakoby nie było żadnego Diabła czy Szatana. Zachowuje się jak przestępca, który stwarza pozory, że wcale nie ma zorganizowanej bandy, usypiając w ten sposób ludzką czujność budzeniem fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Owocem stosowania jeszcze innej taktyki są przerażające wyczyny fanatyków religijnych — krucjaty, inkwizycje, błogosławienie wojen. Wskutek tego wiele wrażliwych ludzi odwróciło się od Jehowy Boga w błędnym przekonaniu, że właśnie Jego reprezentują kościoły.

20 Poza tym pamiętajmy, że apostoł Paweł nazwał Szatana „bogiem tego systemu rzeczy”. Niektórzy kpią sobie z poglądu, że Szatan manewruje narodami. Ale kiedy zaproponował Chrystusowi władzę nad nimi, Jezus wcale nie zaprzeczył, że królestwami rządzi Diabeł (Łukasza 4:5-8). A czy nie wygląda na to, że za obecnymi wydarzeniami na świecie kryje się jakaś zła siła? Przeczytajmy w związku z tym, co o staraniach Szatana jest powiedziane w Objawieniu 12:9, 12.

UNIKANIE KONTAKTU ZE ZŁYMI DUCHAMI

Jak można się dostać pod wpływ złych duchów? (21-23).

21 Uczeni prowadzą badania nad tzw. SPZ (spostrzeganiem pozazmysłowym). Obejmuje ono takie zjawiska, jak na przykład czytanie cudzych myśli, opisywanie nie znanych przedtem zdarzeń lub przedmiotów, jak również wytężanie „siły woli” w celu wywierania wpływu na materię, na przykład pokierowanie padaniem kości do gry. Parapsycholodzy próbują wykluczyć ewentualne zastosowanie różnych trików, ale nie potrafią wyjaśnić tych wyczynów, przerastających ludzkie możliwości. A czy można to wyjaśnić na podstawie Pisma Świętego?

22 Szatan i demony potrafią bezpośrednio oddziaływać na ludzi i ich poczynania. Na przykład pewna dziewczyna w starożytnym greckim mieście Filippi umiała przepowiadać przyszłość. Jakim sposobem? Ze sprawozdania historycznego dowiadujemy się, że dziewczyna mówiła pod wpływem „ducha, demona, który wróżył”. Apostoł Paweł pomógł jej uwolnić się od tego demona (Dzieje Apostolskie 16:16-18).

23 Ponieważ demony rzeczywiście istnieją i mają wielką władzę, więc Słowo Boże wielokrotnie ostrzega przed zadawaniem się z nimi. Potępia posługiwanie się zaklęciami (jak w czarnej magii lub vudu), wypytywanie medium lub nawiązywanie kontaktu ze zmarłymi (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 18:10-12; Kapłańska [3 Mojżeszowa] 20:6, 27; Galatów 5:19-21). Ostrzeżenia te nic nie straciły na aktualności. Może sam zauważyłeś olbrzymie zainteresowanie parapsychologią i okultyzmem. Wiele filmów i powieści traktuje o „duchach” oraz o próbach wyganiania demonów przez egzorcystów. Coraz częściej ludzie usiłują znaleźć odpowiedzi na swoje pytania przez korzystanie z tablic alfabetycznych i astrologii.

Jak można się uchronić od zgubnych kontaktów z dziedziną duchową? (24-28).

24 Kontaktowanie się ze złymi duchami jest niebezpieczne. Z różnych doniesień wynika, że gdy demony raz oplątają kogoś swoim wpływem, mogą mu bardzo szkodzić pod względem cielesnym, umysłowym i uczuciowym (Porównaj Mateusza 8:28-33). Nękają ludzi, wyprawiają hałasy po nocach, powodują przemieszczanie się rozmaitych przedmiotów, drażnią narządy płciowe i wywołują choroby. Ich „głosy” nieraz już doprowadziły ludzi do obłędu, morderstwa lub samobójstwa.

25 Oczywiście niektóre „niezwykłe” zjawiska mogą być następstwem jakichś cielesnych dolegliwości, na przykład zaburzeń chemicznych w organizmie oddziałujących na rozum i zmysły. Byłoby jednak rzeczą niemądrą zwyczajnie zaprzeczać istnieniu Szatana i demonów. Nie lekceważ powagi biblijnych ostrzeżeń przed nimi.

26 Czy ktoś nękany przez demony może się od tego uwolnić? Bóg nie posługuje się już ludźmi, tak jak kiedyś posługiwał się apostołami, żeby uzdrawiać chorych, wypędzać demony lub wskrzeszać umarłych. Pomaga jednak człowiekowi uwolnić się spod „władzy Szatana” (Dzieje Apostolskie 26:18; Efezjan 6:12). Trzeba się zwracać w modlitwie do Jehowy, używać Jego imienia i szczerze wzywać Jego pomocy (Przysłów 18:10). Trzeba też za przykładem Jezusa przeciwstawiać się demonicznym podszeptom, zerwać z praktykami spirytystycznymi i niepożądanym towarzystwem osób zajmujących się demonizmem (Mateusza 4:1-11; 2 Koryntian 6:14-17).

27 A ponieważ — jak się słyszy — demony często utrzymują kontakt z człowiekiem za pośrednictwem jakiegoś przedmiotu, więc ważne jest pozbycie się wszystkiego, co przedtem służyło do celów spirytystycznych (amuletów, kryształowych kul itp.). Biblia mówi, że tak właśnie postąpili w starożytnym Efezie ludzie, którzy przedtem uprawiali sztuki magiczne (Dzieje Apostolskie 19:18-20).

28 Nie ma jednak potrzeby żyć w ciągłym lęku przed złymi duchami. Biblia zachęca nas raczej do przyodziania zbroi duchowej:

„Stójcie mocno, opasawszy biodra PRAWDĄ i włożywszy napierśnik SPRAWIEDLIWOŚCI, i obuwszy nogi w wyposażenie DOBREJ NOWINY O POKOJU. A nade wszystko weźcie wielką tarczę WIARY, którą będziecie mogli zagasić wszystkie ogniste pociski złego. Przyjmijcie także hełm ZBAWIENIA i miecz ducha, to jest SŁOWO BOŻE, a zarazem (...) nadal MÓDLCIE SIĘ w duchu przy każdej sposobności” (Efezjan 6:14-18).

A zatem Słowo Boże wskazuje, że wspaniałym zabezpieczeniem przed niepożądanym kontaktowaniem się ze złymi duchami jest utrzymywanie regularnej łączności z Jehową przez modlitwę. Biblia słusznie mówi: „Podporządkujcie się zatem Bogu, lecz przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (Jakuba 4:7).

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 123]

Codziennie możemy w modlitwie nawiązywać kontakt z Bogiem