Rozdział 9

Młodzi, jak WY możecie znaleźć prawdziwe szczęście?

Dlaczego zapewnienie sobie szczęścia jest dla młodych ludzi niełatwym zadaniem? (1-4).

MŁODOŚĆ to jeden z najpiękniejszych okresów w życiu. Masz przyszłość przed sobą. Skorzystaj z niej jak najlepiej. Staraj się zapewnić sobie szczęście.

² To niełatwe zadanie. Dr Robert S. Brown rozpisał ankietę wśród jeszcze młodych, ale już dorosłych ludzi, którzy kilka lat wcześniej byli zdecydowani kierować się w życiu własnymi ideałami państwa i społeczeństwa. Okazało się, że więcej niż jedna trzecia z nich jest rozczarowana, przygnębiona i zaniepokojona.

³ Często się słyszy, że najlepiej jest zdobyć solidne wykształcenie. Niestety, dzisiaj wiele wykształconych młodych ludzi mimo wszystko ma trudności ze znalezieniem zatrudnienia. Inni, którym się dobrze powodzi, dochodzą do wniosku, że popłatne zajęcie nie daje im zadowolenia. Również większość młodzieńczych miłostek nie zapewnia prawdziwego szczęścia. W niektórych krajach 80 procent małżeństw nastolatków rozpada się przed upływem pięciu lat.

⁴ Co mógłbyś zrobić, żeby twoje życie potoczyło się inaczej, żebyś mógł się nim cieszyć już teraz i żeby było przyjemne w przyszłości? Albo — jeżeli jesteś ojcem lub matką — jak możesz pomóc osiągnąć ten cel swoim dzieciom?

 UWZGLĘDNIANIE STWÓRCY

Dlaczego powinno się w życiu uwzględniać Boga? (5-8).

⁵ Młodzi często ulegają wpływowi rówieśników, którzy nie mają zbyt wielkiego doświadczenia życiowego. W Biblii powiedziano:

„Mądry jest ten, kto widzi nieszczęście i stara się ukryć, niedoświadczeni natomiast idą dalej i muszą ponieść karę” (Przysłów 22:3; 13:20).

Trzeźwo myślący młody człowiek przyzna, że niewielu kolegów szkolnych lub przyjaciół poważnie interesuje się jego pomyślnością. Zastanów się: Czy w późniejszych latach któryś z nich będzie się tym przejmować, że swoim obecnym postępowaniem rujnujesz sobie szczęście?

⁶ A kto rzeczywiście interesuje się tobą i może ci udzielić najlepszych rad? Twój Stwórca. On chce, żeby młodzi cieszyli się życiem. Nie jest negatywnie nastawiony do wszystkiego, co nęci młode serca i oczy. Chociaż nie chroni młodych ludzi przed gorzkimi następstwami braku rozwagi, to jednak postępuje tak, jak byś się tego spodziewał po kimś, kto się naprawdę tobą interesuje: Ostrzega cię przed wszystkim, co może ściągnąć na ciebie kłopoty i nieszczęścia, oraz radzi, jak takich pułapek uniknąć (Przysłów 27:5; Psalm 119:9). W Biblii czytamy o tym:

„Ciesz się, młodzieńcze, ze swojej młodości i niech serce dogadza ci za dni twoich młodzieńczych, a chodź drogami serca twego i za tym, co widzą twoje oczy. Wiedz jednak, że za to wszystko prawdziwy Bóg pociągnie cię pod sąd. Zatem oddal udrękę od swego serca i odsuń nieszczęście od swego ciała” (Kaznodziei 11:9, 10).

⁷ Jest jednak ważniejszy powód do uwzględniania Stwórcy niż tylko Jego zainteresowanie twoją osobą. Jak chyba zauważyłeś, wiele młodych ludzi po prostu płynie z prądem. Tacy nie zmierzają do żadnego określonego celu ani nie kierują się w życiu żadnymi niezmiennymi  miernikami. Często sięgają po narkotyki, tytoń lub decydują się na przeżywanie niebezpiecznych emocji, aby jakoś wypełnić pustkę życiową lub wprowadzić nieco urozmaicenia do swej nudnawej egzystencji. Może nawet sam tak postępowałeś — mniejsza o to, czy sobie uświadamiałeś związane z tym ryzyko. Czy jesteś zadowolony ze swego dotychczasowego życia? Jak sobie wyobrażasz przyszłość? Czy nie pora się nad tym zastanowić?

⁸ Jak już mówiliśmy, jeśli życie człowieka ma mieć jakiś sens i jeśli ma być dostosowane do faktów, to trzeba zgodzić się z tym, że istnieje Stwórca wszechświata. Ów Stwórca ustanowił pewne mierniki (Psalm 100:3). Mierniki te pasują do takiego życia, do jakiego zostaliśmy stworzeni. Są praktyczne i przyczyniają się do szczęścia. Dowody na to poznaliśmy w poprzednich rozdziałach, w których omówiono stosunki przedmałżeńskie, pijaństwo i uprawianie gier hazardowych. * Jeśli więc pragniesz prowadzić przyjemne życie, to w swoich rozważaniach nad tym, jak chcesz żyć, jakich mierników chcesz się trzymać i do czego chciałbyś zmierzać, powinieneś uwzględniać Stwórcę.

ŻYCIE, KTÓRE MA SENS I BUDZI POCZUCIE GODNOŚCI

Dlaczego interesowanie się wolą Boga jest najzupełniej normalne? (Psalm 128:1, 2) (9, 10).

⁹ Z Księgi Kaznodziei 11:9, 10 przytoczyliśmy kilka uwag, które Biblia kieruje do młodzieży. Końcowe słowa tej Księgi brzmią:

„Zakończenie sprawy, po wysłuchaniu wszystkiego, jest takie: Bój się prawdziwego Boga i przestrzegaj jego przykazań.  Na tym bowiem polega cały obowiązek człowieka” (Kaznodziei 12:13).

¹⁰ Na całej ziemi setki tysięcy młodych ludzi poważnie zastanowiło się nad swoim życiem. Oni uwzględnili przy tym Stwórcę i studiowali Jego Słowo. Doszli do  wniosku, że jednym z podstawowych warunków szczęścia jest dostosowanie się do wymagań Stwórcy. Ty także powinieneś uznać to za swój obowiązek i cel życiowy. Postępowanie w sposób nakreślony w Biblii nie jest dziwaczne, krańcowe ani nieprzyjemne. Świadczy raczej o zrównoważeniu i wyborze sensownej drogi życiowej. Umożliwia podejmowanie mądrych i słusznych decyzji w sprawach pieniędzy, zatrudnienia, moralności, życia rodzinnego, rozrywek i innych, z którymi się spotykasz lub możesz się spotkać w przyszłości. Przeżycia Świadków Jehowy potwierdzają, że mądrość oparta na Biblii

„drzewem życia jest tym, którzy się jej chwytają, a ci, którzy się jej mocno trzymają, są nazywani szczęśliwymi” (Przysłów 3:18).

Biblia radzi: „Synu mój, nie zapomnij mych nauk, twoje serce niech strzeże nakazów, bo wiele dni i lat życia i pełnię ci szczęścia przyniosą” (Przysłów 3:1, 2, BT).

Czy to coś złego, gdy różnisz się od innych, ponieważ pamiętasz o Bogu? (11-14).

¹¹ Gdy się zastosujesz do rad biblijnych, może będziesz się nieco różnić od przeciętnych młodych ludzi. Niektórzy będą cię za to nawet ganić (1 Piotra 2:20; 4:4). Czy dasz się tym powstrzymać od postępowania, dzięki któremu twoje życie może być przyjemniejsze?

¹² Niejeden młody człowiek deklaruje niezależność swoich zapatrywań, a tymczasem fakty wskazują, że boi się być inny. W Biblii są piękne przykłady młodych, którzy nie łączyli się z tłumem. Byli wprawdzie zwykłymi młodymi ludźmi, mającymi takie jak ty troski i nadzieje, ale w myśleniu i postępowaniu kierowali się mądrymi radami Bożymi.

¹³ Jeden taki przykład znajdziesz w Księdze Daniela 1:6-20; 3:1-30. Trzej młodzi towarzysze Daniela byli gotowi różnić się od większości. Kiedy im kazano oddać pokłon posągowi, czego Słowo Boże zakazuje, odmówili.  Czy zdobyłbyś się na to, żeby tak postąpić? Chciano ich za to nawet zabić. Mimo to trzymali się swoich zasad i — jak wynika ze sprawozdania — znaleźli uznanie u Boga, który stanął w ich obronie. W końcu nawet król Babilonu okazał im szacunek, potwierdzając słuszność wypowiedzi Salomona: „Jestem także świadomy tego, że będzie się dobrze powodzić tym, którzy się boją prawdziwego Boga” (Kaznodziei 8:12; Wyjścia [2 Mojżeszowa] 20:4, 5).

¹⁴ Ci młodzieńcy zyskali sobie szacunek innych ludzi, ale mieli też szacunek dla samych siebie. To samo można powiedzieć o wielu młodych Świadkach Jehowy doby obecnej. Koledzy szkolni są pełni podziwu dla ich przekonań oraz świadomego zmierzania do określonego celu. Chyba zgodzisz się z tym, że życie jest bardziej sensowne, gdy się jest szanowanym i gdy się ma szacunek dla samego siebie.

SZCZĘŚCIE RODZINNE

Co przemawia za tym, żeby w życiu rodzinnym trzymać się Biblii? (15-20).

¹⁵ Poza tym rady biblijne pomagają młodym prowadzić ciekawsze życie przez to, że przyczyniają się do zacieśniania więzów rodzinnych.

¹⁶ Na pewno znasz rodziny, w których istnieje konflikt między rodzicami a dziećmi, niezależnie od tego, czy te dzieci są jeszcze małe, czy też mają już kilkanaście lat. Do takiego konfliktu często dochodzi wtedy, gdy rodzice próbują pokierować dziećmi, a one nie chcą, żeby im mówiono, co wolno, a czego nie wolno.

¹⁷ Biblia pomaga wybrnąć z takich trudności, dając zrównoważone rady zarówno młodym, jak i rodzicom:

„Dzieci, waszym chrześcijańskim obowiązkiem jest słuchać rodziców, bo to rzecz słuszna. ‛Czcij ojca i matkę’, to pierwsze przykazanie, do którego dano obietnicę: ‛żeby wszyscy się dobrze do ciebie odnosili i żebyś długo żył w  kraju’. Rodzice, nie traktujcie dzieci w taki sposób, żeby je gniewać. Wychowujcie je raczej w karności i nauce chrześcijańskiej” (Efezjan 6:1-4, Good News Bible).

¹⁸ Oczywiście nie ma rodziców doskonałych. Mimo to jest „rzeczą słuszną”, żeby młodzi szanowali rodziców. Dlaczego? Po części dlatego, że rodzice wiele dla nas zrobili — żywili nas, troszczyli się o nas, gdy byliśmy chorzy, oraz pracowali, żeby nam zapewnić dach nad głową i zaspokajać nasze potrzeby. Nie moglibyśmy nikogo nająć, żeby zrobił to wszystko z tak serdecznym zainteresowaniem, jak oni. Mamy więc moralny obowiązek szanowania ich, tak jak chcielibyśmy, żeby kiedyś nas szanowały nasze dzieci.

¹⁹ Młodzi, którzy szczerze chcą się stosować do takich rad biblijnych, czują się bezpieczniejsi. Przyczyniają się tym do scementowania rodziny, dzięki czemu ich życie staje się spokojniejsze i szczęśliwsze. Ponadto unikają problemów, które rodzice potrafią przewidzieć dzięki większemu doświadczeniu (Przysłów 30:17). Nie zapominajmy też o zadowoleniu, jakie może dać przeświadczenie, że się postępuje zgodnie z wolą Stwórcy.

²⁰ Uwzględnianie rad biblijnych przynosi młodym korzyści pod jeszcze innym względem. Dzięki docenianiu  roli współpracy i okazywaniu szacunku dla władzy łatwiej im uniknąć spięć w szkole, a później w zakładzie pracy i podczas załatwiania spraw w urzędach (Mateusza 5:41). Ponadto poważne traktowanie rad biblijnych przysporzy im szczęścia, gdy założą rodzinę i będą mieć własne dzieci.

RODZICE ODGRYWAJĄ ISTOTNĄ ROLĘ

Jak rodzice mogą pomóc dzieciom mądrze żyć? (21).

²¹ W naszych rozważaniach nad tym, jak młodzież może znaleźć szczęście, nie sposób pominąć istotnej roli, jaką odgrywają rodzice. Rodzice na ogół poczuwają się do obowiązku zapewnienia dzieciom odpowiedniego wyżywienia, przyzwoitej odzieży i miłego domu. Ale jeżeli młodzi mają wyrosnąć na porządnych ludzi, to są  im potrzebne rodzicielskie pouczenia, karcenie oraz normy moralne. Najlepsze oparcie w tych sprawach można znaleźć w Biblii (Mateusza 11:19). W Księdze Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 6:6, 7 powiedziano, że takie pouczenia powinny być stałym elementem życia rodzinnego, a nie czymś, do czego się powraca tylko raz na jakiś czas. Udzielanie tych pouczeń można i powinno się rozpocząć bardzo wcześnie (2 Tymoteusza 3:15; Marka 10:13-16).

Jak rodzice powinni karcić dzieci? (22-24).

²² Tylko nieliczni rodzice mający małe dzieci zdziwią się, gdy przeczytają: „Głupota przywiązana jest do serca chłopięcego [albo dziewczęcego]; rózga karności usunie ją stamtąd” (Przysłów 22:15). Ale co to znaczy? Niektórzy rodzice są tak surowi, że bijąc dzieci kaleczą je. Inni uważają, że trzeba pozwolić, by dzieci rozwijały się po swojemu. Żadna z tych skrajności nie jest właściwa.

²³ Czytaliśmy już, że rodzice mają wychowywać dzieci „w karności i nauce chrześcijańskiej” (Efezjan 6:4, Good News Bible). Brutalność nie ma nic wspólnego z karceniem chrześcijańskim (Przysłów 16:32; 25:28). Skarcić w sposób nacechowany miłością można także stanowczymi słowami. Ma to miejsce zwłaszcza wtedy, gdy rodzice uzasadniają swoje polecenia i gdy stanowczo obstają przy tym, co mówią. Kiedy głupota gnieżdżąca się w młodym sercu nadal skłania do nieposłuszeństwa — a zdarza się to często — kara wymierzona w takiej czy innej formie wpoi pouczenie. Czasami może poskutkować pozbawienie dziecka jakiejś przyjemności. Słowo Boże mówi jednak, że w niektórych wypadkach może być konieczne skarcenie cielesne — spuszczenie lania, ale nie w gniewie (Przysłów 23:13, 14; 13:24).

 ²⁴ Gdy dzieci podrosną, trzeba postępować z nimi inaczej. Podczas gdy w karceniu małego chłopca najlepszy skutek mogą sprawić klapsy, to jednak gdy jest już starszy, lepsze i stosowniejsze są inne metody. Poza tym rodzice powinni stopniowo dawać synowi lub córce większą swobodę działania i wyznaczać im coraz bardziej odpowiedzialne obowiązki (1 Koryntian 13:11).

Jak miłość panująca w rodzinie pomaga młodzieży w rozwiązywaniu problemów? (25-27).

²⁵ Istotną rolę w pomaganiu dzieciom, żeby umiały rozwiązywać swoje problemy, odgrywa miłość. Właśnie miłość powinna być czynnikiem skłaniającym do karcenia, które łatwiej wtedy przyjąć. Kto nie poucza dzieci i powstrzymuje się od karcenia ich, to tak jak by się ich wyparł. Podkreślono to w Hebrajczyków 12:5-11, gdzie czytamy, że sam Jehowa karci swoich sług w sposób nacechowany miłością.

²⁶ Ważna jest także miłość do Boga. Taka miłość skłania rodziców do nienawidzenia tego, co potępia Bóg, na przykład kłamstwa, chciwości, kradzieży, homoseksualizmu i rozpusty (1 Koryntian 6:9, 10; Psalm 97:10). Rodzice, którzy w taki sposób okazują miłość do Boga, dają dzieciom dobry przykład, a to jest bardzo ważne. Powinni przy tym rozbudzać w dzieciach nienawiść do zła oraz miłość do Boga i do tego, co dobre.

²⁷ Ponieważ światem młodego człowieka jest przede wszystkim rodzina, więc rodzice powinni dbać o to, żeby znajdował w niej bezpieczne schronienie. Mówi się, że ojciec wyświadcza dzieciom największą przysługę, gdy kocha ich matkę. Kiedy fundamentem życia rodzinnego jest miłość i mądrość chrześcijańska, wówczas młodzież może stanąć na pewnym gruncie. Ma rozsądne mierniki, których może się trzymać, i jest zachęcana do uwzględniania Stwórcy od samej młodości (Kaznodziei 12:1, 13, 14).

[Przypis]

[Pytania do studium]

[Ramka na stronie 89]

JEJ ŻYCIE NABRAŁO SENSU

Jeden z wydziałów urzędu premiera Japonii rozesłał po różnych krajach ankietę adresowaną do młodych ludzi. Chciano się dowiedzieć, co myślą o sensie życia oraz o przyszłości. Badając rezultaty tej ankiety, profesor Sanshiro Shirakashi doszedł do wniosku, że „młodzież świata zapatruje się pesymistycznie” na przyszłość, co się odbija na jej zachowaniu i ogólnych poglądach na życie. Ale to może się zmienić.

Studentka imieniem Linda mówi: „W czasie studiów w college’u zrozumiałam, że styl życia, w którym się wychowywałam, zanika. Na całym świecie warunki się pogarszają, a ja nie umiałam sobie odpowiedzieć na dręczące mnie pytania ani nawet nie miałam pojęcia, gdzie szukać takich odpowiedzi”.

Kiedy podczas wakacji była w domu w Kalifornii, przyszło dwóch Świadków Jehowy. Tak o tym opowiada: „Wyjaśnili mi, że odpowiedzi można znaleźć w Biblii. Rozmawialiśmy o rajskich warunkach na ziemi, które Bóg zaprowadzi w nowym porządku, oraz o Jego obietnicy wyplenienia złych. Nigdy bym nie pomyślała, że w Biblii są takie cudowne prawdy”.

Po powrocie do Arizony Linda skontaktowała się z miejscowym zborem Świadków Jehowy i zgodziła się na bezpłatne cotygodniowe studium Biblii. Dzięki temu poznała mierniki, na których mogła się oprzeć. Ponadto jej życie nabrało sensu, tak iż obecnie czuje się o wiele szczęśliwsza.

[Ilustracja na stronie 92]

Kto się troszczył o ciebie, gdy byłeś chory?

[Ilustracja na stronie 93]

Studiowanie Słowa Bożego pomaga młodzieży znaleźć szczęście