Wybór zapewniający życie w prawdziwym pokoju i bezpieczeństwie
Rozdział 16
Wybór zapewniający życie w prawdziwym pokoju i bezpieczeństwie
1. Jakiego spokoju wewnętrznego możemy zaznać, gdy dokonamy właściwego wyboru?
JAKAŻ to radość, gdy człowiek ma konkretny cel w życiu i wie, dokąd zmierza! Jakiż spokój wewnętrzny daje pewność, że nie ma lepszej drogi, którą można by obrać! Ty też możesz zaznać takiego spokoju i ufnie spoglądać w przyszłość, jeżeli teraz dokonasz właściwego wyboru.
2. Dlaczego poznanie Jehowy i Jego zamierzenia wpływa korzystnie na nasz pogląd na życie?
2 Wszystko wskazuje na to, że prawdziwego pokoju i bezpieczeństwa nie można się spodziewać od tego świata. Nie potrafią go zapewnić systemy ekonomiczne, religijne ani polityczne włącznie z Organizacją Narodów Zjednoczonych, która proklamuje „pokój i bezpieczeństwo”. Dlatego Biblia kieruje uwagę na Jehowę Boga jako jedyne Źródło prawdziwego pokoju i bezpieczeństwa. Przez poznanie Boga oraz Jego zamierzenia możemy pojąć, dlaczego istniejemy na ziemi i dlaczego dzisiaj panują na niej takie stosunki. Dowiadujemy się o wielkiej kwestii spornej związanej z najwyższym zwierzchnictwem Jehowy nad całym wszechświatem oraz jak ta kwestia sporna odbija się na każdym z nas. Uczymy się oceniać, czy cele, do których zmierzamy, są słuszne i mądre, jak również poznajemy godne zaufania mierniki moralne, żeby się nimi kierować. W obliczu choroby, sędziwego wieku czy śmierci możemy mieć pokrzepiającą nadzieję, że będziemy żyć w sprawiedliwym, nowym systemie — choćby to miało nastąpić przez zmartwychwstanie.
3. Dlaczego wszystkie swoje nadzieje powinniśmy pokładać w Jehowie?
3 Nic więc dziwnego, że w Księdze Izajasza 26:4 znajdujemy napomnienie: „Pokładajcie ufność w Jehowie po wszystkie czasy, bo Jah, Jehowa, jest Skałą czasów niezmierzonych”. Jehowa jest niezmienny, wszechmocny i wieczny, więc tylko w Nim powinniśmy pokładać wszystkie swoje nadzieje. Czy chciałbyś korzystać z Jego kierownictwa i ochrony nie tylko teraz, lecz przez całą przyszłość w Jego obiecanym nowym systemie? Co w takim razie powinieneś zrobić?
4. Co jest potrzebne do zaskarbienia sobie łaski Jehowy i dzięki czemu jest to możliwe?
4 Ponieważ nasi prarodzice zgrzeszyli, więc cała ludzkość oddaliła się od Boga. Jednakże Jehowa umożliwił pojednanie i nawiązanie z Nim przyjaznych stosunków przez ofiarę swego Syna (2 Koryntian 5:19-21; Efezjan 2:12, 13). Ale nie wystarczy tylko powiedzieć, że chcielibyśmy mieć w Bogu Przyjaciela.
5. Z jakich pobudek powinniśmy zabiegać o przyjaźń z Jehową?
5 Powinniśmy z całą gotowością i gorliwością starać się udowodnić Mu, że pragniemy tego z właściwych pobudek. Czy na przykład staramy się pozyskać przyjaźń Jehowy tylko po to, żeby uniknąć nieszczęścia? Jeżeli chcemy pozostawać w dobrych stosunkach z Bogiem, to nie możemy zabiegać o to tylko z uwagi na bliskość Jego sądu albo dlatego, że nam zależy na przetrwaniu „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21, 22). Musimy to robić z myślą o wieczności, a pobudzać do tego może nas tylko prawdziwa miłość. Chcąc nam umożliwić wykazanie, że szczerze pragniemy zawrzeć z Nim przyjaźń, Jehowa wyjaśnia w swoim Słowie, co trzeba zrobić, żeby się z Nim pojednać.
Żywa wiara
6. Co musimy zrobić, żeby się podobać Bogu?
6 Jehowa jest Bogiem prawdy. Możemy więc absolutnie zaufać Jego obietnicom. Jak napisano, „bez wiary nie można zdobyć Jego upodobania, bo kto się zbliża do Boga, musi wierzyć, że On istnieje i że daje nagrodę tym, którzy Go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Jeżeli masz taką wiarę, to dobrze wiesz, że wszystko, co Bóg czyni, służy sprawiedliwemu celowi i że zawsze leży Mu na sercu nasze dobro. Obserwując to, co On stworzył, a przede wszystkim studiując Jego spisane Słowo, możesz się przekonać, że nie tylko jest wszechmądry i wszechmocny, ale także jest Bogiem serdecznej życzliwości. Oczywiście nigdy nie odstąpi od swoich sprawiedliwych mierników. Ale jeśli miłujemy sprawiedliwość, to chociaż jesteśmy niedoskonali i popełniamy błędy, postępuje z nami tak, żeby to wyszło nam na dobre.
7. Z jakiego względu ufne przeświadczenie o słuszności i mądrości postępowania Jehowy jest dla nas ochroną?
7 Jeżeli więc Bóg koryguje nas lub karci, ma na uwadze naszą wieczną pomyślność. Będziemy umieli zaufać Jehowie, tak jak syn czy córka ufają kochającemu, mądremu i stanowczemu ojcu (Psalm 103:13, 14; Przysłów 3:11, 12). Mając taką wiarę, nie będziemy powątpiewać o słuszności Jego mądrych rad bądź też Jego posunięć, choćbyśmy chwilowo czegoś nie rozumieli. Stajemy przez to w szeregach ludzi, o których psalmista mówi: „Obfitość pokoju należy do tych, którzy miłują Twe prawo, i nie ma dla nich żadnego kamienia obrazy” (Psalm 119:165; Przysłów 3:5-8).
8. (a) Dlaczego nie wystarczy sama wiara? (b) Do jakiego postępowania zaleconego w Dziejach Apostolskich 3:19 powinna nas skłaniać wiara?
8 Ale „wiara bez uczynków jest martwa”, jak czytamy w Jakuba 2:26. Prawdziwa wiara pobudza do czynu, a przede wszystkim do postępowania, które w swoim czasie zalecił apostoł Piotr: „Okażcie (...) skruchę i zawróćcie, żeby dostąpić zmazania grzechów, a wtedy od osoby Jehowy nadejdą czasy orzeźwienia” (Dzieje Apostolskie 3:19). Co to znaczy?
Okazać skruchę i zawrócić
9. (a) Na czym polega prawdziwa skrucha? (b) Z jakiego powodu powinniśmy okazać skruchę?
9 W Biblii słowo skrucha oznacza zmianę sposobu myślenia, której towarzyszy szczere ubolewanie z powodu dotychczasowego stylu życia albo z powodu złych postępków (2 Koryntian 7:9-11). Jeżeli wszakże chcemy odnieść pożytek z obiecanych „czasów orzeźwienia” od Boga, to nie wystarczy odczuć skruchę z powodu niewłaściwego postępowania w przeszłości. Musimy okazać skruchę w związku z uświadomieniem sobie, że z racji naszego pochodzenia od Adama jesteśmy z natury grzeszni. Apostoł Jan tak to przedstawia: „Jeżeli oświadczamy: ‛Nie mamy grzechu’, sami siebie wprowadzamy w błąd (...), czynimy Go [Boga] kłamcą i nie ma w nas Jego słowa” (1 Jana 1:8, 10). Powinniśmy być jakby lustrem naszego Stwórcy, Jego „obrazem i podobieństwem”. Jednakże z powodu odziedziczonego grzechu nie potrafimy wywiązać się z tego w sposób doskonały. Dlatego „chybiamy celu” i właśnie takie jest dosłowne znaczenie używanego w Biblii słowa „grzech” (Rodzaju 1:26; Rzymian 3:23).
10, 11. (a) Komu zawdzięczamy życie i dlaczego? (b) Jakie życie powinniśmy więc prowadzić?
10 Potrzebujemy więc przebaczenia Bożego (Mateusza 6:12). Zdajemy sobie sprawę, że życie zawdzięczamy Jemu, naszemu Stwórcy. Teraz jednak dowiadujemy się, że dzięki ofierze Syna Bożego ludzkość została ‛nabyta za wielką cenę’. Nie powinniśmy więc być „niewolnikami ludzi” ani nawet niewolnikami swoich samolubnych pragnień (1 Koryntian 7:23). A czy nie byliśmy nimi wszyscy przed poznaniem i przyjęciem prawdy? (Jana 8:31-34).
11 Czy jesteś z całego serca wdzięczny Bogu za to, że dał swego Syna, i za to, że przez Chrystusa otworzył drogę do ucieczki z niewoli grzechu i śmierci? Wtedy niewątpliwie zaczniesz szczerze żałować, że dotąd pod takim czy innym względem nie korzystałeś z życia w sposób świadczący o posłuszeństwie wobec Stwórcy. Wzbudzi to w twoim sercu szczerą skruchę z powodu postępowania według wzoru tego świata, wbrew woli i zamierzeniu Boga (Dzieje Apostolskie 17:28, 30; Objawienie 4:11).
12. Jak człowiek odczuwający skruchę wykazuje, że naprawdę odrzucił dotychczasowe postępowanie?
12 Taka szczera skrucha prowadzi do „zawrócenia” i właśnie takie znaczenie ma pojęcie „nawrócenie się”. Człowiek odczuwający prawdziwą skruchę żałuje nie tylko tego, że niewłaściwie korzystał z życia, lecz także odrzuca to złe postępowanie i zaczyna naprawdę nienawidzić swoich błędnych poczynań. Okazuje to przez „zawrócenie” i spełnianie „uczynków odpowiadających skrusze”, dostosowując swoje życie do woli Boga (Dzieje Apostolskie 26:20; Rzymian 6:11).
13. (a) Co oznacza wypowiedź Jezusa, że jego naśladowcy muszą się ‛wyrzec samych siebie’? (b) Dlaczego całkowicie podporządkowujemy się Jehowie i jak to wpływa na nasze życie?
13 Do tej skruchy i zawrócenia należy między innymi to, co Jezus nazwał ‛wyrzeczeniem się samego siebie’ (Mateusza 16:24). To znaczy, że przestaniemy kierować się w życiu swoimi samolubnymi pragnieniami bez oglądania się na wolę i zamierzenie Boga. Przyznamy natomiast Jehowie Bogu pełne prawo do naszego życia, ponieważ On nas stworzył i wykupił ofiarą swego Syna. Jak mówi Biblia, wtedy już ‛nie należymy do samych siebie, bo zostaliśmy nabyci za wielką cenę’ (1 Koryntian 6:19, 20). Zamiast więc nadużywać wspaniałej wolności, którą nam zapewnia prawda, podporządkowujemy się całkowicie spełnianiu woli Boga (Galatów 5:13; 1 Piotra 2:16). A czynimy to nie tylko dlatego, że tak być powinno, ale dlatego, że miłujemy Jehowę Boga ‛całym sercem, całą duszą, całym umysłem i całą siłą’ (Marka 12:29, 30). Niewątpliwie wymaga to od każdego z nas prowadzenia życia w duchu całkowitego oddania się Bogu. Takie postępowanie nie jest uciążliwym brzemieniem, tylko umożliwia nam radowanie się życiem jak jeszcze nigdy (Mateusza 11:28-30).
Publiczne wyznanie ku zbawieniu
14. (a) Jak człowiek, który uznaje Jehowę za swego prawowitego Właściciela, może wyrazić to Bogu? (b) Co jeszcze powinien pragnąć uczynić, w myśl Listu do Rzymian 10:10?
14 Dobrze jest dać w modlitwie wyraz swojej wierze w postanowienia Boże. Możemy jednak i powinniśmy wyrazić swą wiarę w jeszcze inny sposób. W Liście do Rzymian 10:10 jest powiedziane: „Sercem się (...) wierzy ku sprawiedliwości, lecz ustami składa się publiczne wyznanie ku wybawieniu”. To „publiczne” wyznanie swojej wiary w Jehowę i Jego postanowienia powinno skwapliwie wypłynąć z serca przepełnionego wdzięcznością. Jest ono związane z oddaniem naszego życia Jehowie na spełnianie Jego woli i usymbolizowaniem tego przez chrzest w wodzie.
15. Dlaczego powinniśmy się poważnie zastanowić nad chrztem w wodzie?
15 Gdy Jezus Chrystus miał rozpocząć publiczną służbę, udał się do Jana Chrzciciela, żeby go zanurzył w wodzie. Biblia mówi o nim, że powiedział wtedy do Boga: „Przyszedłem, aby czynić Twoją wolę” (Hebrajczyków 10:9; Psalm 40:8, 9). Jezus uczył, że wszyscy, którzy się stają jego uczniami, również mają być ochrzczeni. Czy jesteś takim uczniem? W takim razie twój chrzest w wodzie jest „publicznym wyznaniem” tego (Mateusza 28:19, 20).
16. (a) Jak możesz ustalić, czy jesteś gotowy do chrztu? (b) Jak nadzorcy pomagają przygotować się do chrztu?
16 Zostać oddanym Bogu, ochrzczonym świadkiem Jehowy, najwyższego Władcy wszechświata, to ogromny zaszczyt. Pomyśl, co się z tym wiąże: Jehowa łaskawie otworzył ci drogę do zawarcia z Nim przyjaźni. Ale do tego trzeba mieć wiarę i trzeba być naprawdę przekonanym, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym (2 Tymoteusza 3:16, 17). Poza tym trzeba wierzyć, że tylko Jezusowa ofiara okupu umożliwia zajęcie godnego stanowiska przed Bogiem (Dzieje Apostolskie 4:12). Musisz zdać sobie sprawę ze swej zależności od Jehowy i podporządkować się Jemu w celu spełniania Jego woli nie na kilka lat, lecz na zawsze. Wiąże się to z warunkiem, żeby „nie należeć do świata” (Jana 17:16; 1 Jana 2:15). Na dowód, że odczułeś skruchę i „zawróciłeś”, musisz odrzucić wszelkie zwyczaje sprzeczne ze sprawiedliwymi miernikami Bożymi i czynić to, co nakazuje Bóg. Czy przeobraziłeś swój umysł, żeby sobie wyrobić taki pogląd na życie? (Rzymian 12:1, 2). Jeżeli tego dokonałeś, to Biblia zachęca cię do „publicznego wyznania” takiej wiary. Pierwszy krok polegałby na powiadomieniu jednego z nadzorców w miejscowym zborze Świadków Jehowy o twoich odczuciach. Zadba on o przygotowanie cię do chrztu przez powtórzenie z tobą podstawowych nauk biblijnych.
17. Przedstaw na podstawie Biblii, jak w dalszym ciągu trzeba ‛publicznie oznajmiać swą wiarę’.
17 Chrzest nie oznacza końca twego ‛publicznego wyznawania wiary’. Jako chrześcijanin, który oddał się Jehowie Bogu, powinieneś oznajmiać swą nadzieję przez wypowiadanie się na publicznych zgromadzeniach, przez ‛opiewanie Go w wielkim zgromadzeniu’ (Psalm 35:18; 40:9, 10 [40:10, 11, Bw]). Powinieneś też uczestniczyć w jeszcze innej formie „publicznego wyznawania”, którą Jehowa zleca wszystkim pragnącym Mu służyć, to znaczy w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie po całym świecie i pozyskiwaniu uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów (Mateusza 24:14; 28:19).
Pielęgnowanie dobrych stosunków z Bogiem
18. Jaką doniosłą rolę w utrzymywaniu dobrych stosunków z Jehową odgrywa studium osobiste?
18 Co zrobić, żeby po nawiązaniu dobrych stosunków z Jehową utrzymać je na zawsze, ciesząc się wiecznym pokojem i szczęściem? Przede wszystkim powinieneś stale pogłębiać swą wiedzę o Bogu. Będziesz znajdować prawdziwą przyjemność w zdobywaniu przez studium osobiste skarbów wiedzy nagromadzonych w Słowie Bożym. Możesz się upodobnić do człowieka opisanego w Psalmie 1:2, 3: „Upodobanie jego jest w prawie Jehowy i z Jego prawa czyta półgłosem dniem i nocą. I stanie się bezsprzecznie jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje owoce o swojej porze i którego liście nie więdną; a wszystko, co uczyni, wypadnie pomyślnie”. Dzięki nabywaniu wiedzy o Bogu i stosowaniu jej będziesz mógł chodzić „drogami przyjemności” oraz „szlakami pokoju”, ponieważ zdobędziesz mądrość, która ci pomoże uporać się ze wszystkimi trudnościami życiowymi (Przysłów 3:13, 17, 18). Twój głód tej wiedzy biblijnej będzie dowodem, że się nadajesz do życia w ustanowionym przez Boga nowym systemie, bo wtedy „wiedza o Jehowie na pewno tak pokryje ziemię, jak wody wypełniają morze” (Izajasza 11:9).
19. Dlaczego regularna obecność na zebraniach jest dla ludu Jehowy nieodzowna?
19 Poza tym żywotne znaczenie ma dla ciebie regularne spotykanie się na zebraniach z innymi sługami Jehowy. Będziesz tam znajdować prawdziwą zachętę do miłości i właściwych uczynków oraz do utrzymywania dobrych stosunków z Bogiem (Hebrajczyków 10:23-25). Ta przyjemna, rodzinna społeczność sług Jehowy stanowi pokrzepiający dowód, że pokój i bezpieczeństwo, obiecane dla nowego systemu Bożego, już są rzeczywistością (Psalm 133:1; 1 Koryntian 14:26, 33).
20. Jak starsi w zborze mogą nam pomóc w razie napotkania sprzeciwu i trudności osobistych?
20 W zborze możesz korzystać z jeszcze jednego łaskawego postanowienia. Jezus, jako „Dobry Pasterz”, ma na ziemi „podpasterzy”. Są nimi nadzorcy, czyli starsi pod względem duchowym mężczyźni, którzy się troszczą o jego „owce”. Jest to niezwykle ważny czynnik w dziedzinie utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa wśród zgromadzonego na całym świecie ludu Bożego (1 Piotra 5:2, 3). Mężczyźni ci są jakby ‛miejscem osłoniętym przed wiatrem i miejscem ukrycia przed ulewą, strumieniami wód w okolicy bezwodnej i cieniem ogromnej skały w krainie spieczonej’ (Izajasza 32:1, 2). W tych burzliwych czasach, pełnych kłopotów i napięć wywoływanych sprzeciwem ze strony świata albo trudnościami osobistymi, ci duchowo starsi mężczyźni mogą być rzeczywistą podporą dzięki swej wierze, niewzruszonej jak skała, oraz zdecydowanemu trzymaniu się Słowa Bożego. Mogą ci udzielić pokrzepiających rad oraz dodać otuchy.
21. Co nam pomoże nie dopuścić do tego, żeby niedoskonałość drugich nadwerężyła naszą więź z Jehową?
21 Co prawda niedoskonałość ludzka daje o sobie znać nawet wśród sług Bożych. Wszyscy codziennie popełniamy błędy (Jakuba 3:2). Ale czy mielibyśmy się gorszyć niedoskonałością drugich i dopuszczać do tego, żeby ta ich niedoskonałość nadwerężyła naszą więź z Jehową? Skoro sami błądzimy, czy nie powinniśmy tak samo wybaczać drugim, jak chcielibyśmy, żeby nam wybaczano? (Mateusza 6:14, 15). Jeżeli chcemy się nadawać na poddanych pokojowego nowego systemu Bożego, to musimy już teraz wykazać, że potrafimy pokojowo współżyć z drugimi. Nie moglibyśmy miłować Boga, nie miłując naszych duchowych braci i sióstr, za których umarł Chrystus (1 Jana 4:20, 21).
22. Jakie miejsce w naszym życiu powinna zajmować modlitwa?
22 Twoje dobre stosunki z Bogiem zapewniają ci jeszcze jeden wspaniały przywilej: Możesz zbliżać się do Boga w modlitwie, mając pewność, że cię słyszy. Ceń sobie ten przywilej i korzystaj z niego codziennie o każdej porze. Będziesz bowiem napotykać trudności; może dawać ci się we znaki własna niedoskonałość. Biblia jednakże radzi: „Nie zamartwiajcie się, lecz we wszystkim przez modlitwę i błaganie połączone z dziękczynieniem przedstawiajcie swoje prośby Bogu, a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie za pośrednictwem Chrystusa Jezusa strzegł waszych serc i władz umysłowych” (Filipian 4:6, 7).
23. Co pomoże nam wytrwać, gdybyśmy z powodu naszej wiary byli wystawieni na próby i prześladowania?
23 Wybierając służenie Jehowie, który jest prawdziwym Źródłem pokoju i bezpieczeństwa, oraz pokładając ufność w Jego nowym systemie zrobiłeś dobry początek. Teraz, jak mówi Biblia, ‛potrzeba ci wytrwałości, abyś po wykonaniu woli Bożej mógł dostąpić spełnienia obietnicy’ (Hebrajczyków 10:36). Po zakosztowaniu błogosławieństw, jakie zapewniają dobre stosunki z Jehową, bądź zdecydowany nigdy ich nie zerwać. Nigdy nie daj się odciągnąć chwilowym przyjemnościom tego świata. Gdyby nawet wrogi świat wystawił cię na wielkie próby, pamiętaj, że to przeminie. Takie cierpienia są niczym w porównaniu z błogosławieństwami, które Jehowa zapewni miłującym Go ludziom (2 Koryntian 4:16-18).
24. (a) Jaki szczególny powód do radości mamy już dzisiaj? (b) Co na wzór psalmisty powinniśmy zawsze odczuwać w odniesieniu do Jehowy oraz więzi, która nas z Nim łączy?
24 Trwaj na drodze zbożnego oddania, ufając, że jest to najlepsza droga życiowa i że ona prowadzi do życia wiecznego w nowym systemie Bożym (1 Tymoteusza 4:8). Ciesz się oznakami bliskości tego nowego systemu, w którym na zawsze będzie panować pokój i bezpieczeństwo. Obyś w trakcie umacniania swej więzi z Jehową zawsze doznawał takiego uczucia, jak natchniony psalmista, który napisał: „Bóg jest opoką mego serca i działem moim po czas niezmierzony. Oto bowiem ci, co się trzymają z dala od Ciebie, poginą. Na pewno zmusisz do milczenia każdego, kto bezwstydnie Cię opuszcza. Ale co do mnie, dobrze mi jest przybliżać się do Boga. U Pana Wszechwładnego, Jehowy, poszukałem schronienia, aby oznajmiać wszystkie Twoje dzieła” (Psalm 73:26-28).
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 181]
Składanie publicznego wyznania
