Kim jest Jehowa?

PRZEDZIERAJĄC się przez kambodżańską dżunglę, Henri Mouhot, francuski badacz żyjący w XIX wieku, natrafił na szeroką fosę otaczającą jakąś świątynię. Był to Angkor Wat, największy sakralny monument świata. Mouhotowi wystarczył rzut oka, by stwierdzić, że owa okryta mchem budowla to dzieło rąk ludzkich. „Wzniesiona przez jakiegoś starożytnego Michała Anioła”, napisał, „jest potężniejsza niż cokolwiek, co pozostawili w spuściźnie Grecy czy Rzymianie”. Chociaż te imponujące budowle były od stuleci porzucone, nie miał wątpliwości, iż ktoś musiał je zaprojektować.

Co ciekawe, podobnym logicznym rozumowaniem posłużono się w pewnej mądrej księdze, spisanej przed wiekami: „Oczywiście każdy dom jest przez kogoś zbudowany, ale tym, który zbudował wszystko, jest Bóg” (Hebrajczyków 3:4). Niektórzy mogą jednak twierdzić: „Dzieła natury to nie to samo co dzieła człowieka”. Jednakże nie wszyscy uczeni zgadzają się z takim zarzutem.

Michael Behe, profesor biochemii na Uniwersytecie Lehigh w Pensylwanii (USA), przyznaje, że „systemy biochemiczne różnią się od nieożywionych przedmiotów”, niemniej pyta: „Czy żywe systemy biochemiczne mogą zostać w sposób rozumny zaprojektowane?” Następnie dowodzi, iż obecnie naukowcy rzeczywiście projektują istotne zmiany w żywych organizmach — na przykład za pomocą inżynierii genetycznej. A więc zarówno rzeczy nieożywione, jak i żywe organizmy mogą być „zbudowane”!  Omawiając mikroskopijny świat żywych komórek, Behe wspomina o zdumiewająco skomplikowanych systemach, składających się z elementów, które nie mogłyby funkcjonować bez siebie nawzajem. I do jakich wniosków dochodzi? „Rezultaty połączonych wysiłków włożonych w badanie komórki — czyli badanie życia na poziomie molekularnym — głośno, wyraźnie, wręcz przeszywająco wołają: ‚Zaprojektowane!’”

A kto zaprojektował te skomplikowane systemy?

Kto jest projektantem?

Odpowiedź znajdujemy w starożytnej księdze, którą już cytowaliśmy — w Biblii. Jej wstępne słowa z godną uwagi prostotą wyjaśniają, kto to wszystko zaprojektował: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodzaju 1:1).

Jednakże dla odróżnienia siebie od kogokolwiek, kogo ludzie nazywają Bogiem, Stwórca objawia swe niepowtarzalne imię: „Oto, co rzekł prawdziwy Bóg, Jehowa, Stwórca niebios (...) Ten, który rozpościera ziemię i jej plon, Ten, który daje dech ludziom na niej” (Izajasza 42:5, 8). Bóg, który zaprojektował wszechświat i stworzył na naszej planecie mężczyzn i kobiety, ma na imię Jehowa. Ale kim jest Jehowa? Jakim jest Bogiem? I dlaczego powinieneś być Mu posłuszny?

Znaczenie Jego imienia

Przede wszystkim zastanówmy się nad znaczeniem imienia Stwórcy, imienia Jehowa. Jest ono zapisywane za pomocą czterech hebrajskich liter (יהוה) i pojawia się w hebrajskiej części Biblii prawie 7000 razy. Stanowi kauzatywną formę hebrajskiego czasownika hawáh („stawać się”) i znaczy: „On powoduje, że się staje”. Innymi słowy, Jehowa w swej mądrości powoduje, iż sam staje się Tym, kim zechce, aby zrealizować swoje  zamierzenie. Staje się na przykład Stwórcą, Sędzią, Zbawcą czy Życiodawcą i dzięki temu spełnia swe obietnice. Co więcej, wspomniany hebrajski czasownik występuje w formie gramatycznej oznaczającej czynność w trakcie wykonywania. To wskazuje, że Jehowa nieustannie staje się Tym, który urzeczywistnia swe obietnice. Jest żywym Bogiem!

Główne przymioty Jehowy

Z Biblii dowiadujemy się, że Stwórca, który spełnia swe obietnice, ma bardzo ujmującą osobowość. Jehowa sam objawił wyróżniające Go przymioty, gdy oświadczył: „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę, zachowujący lojalną życzliwość dla tysięcy, on przebacza przewinienie i występek, i grzech” (Wyjścia 34:6, 7). Jehowa występuje tu jako Bóg pełen „lojalnej życzliwości”. Odnośne słowo hebrajskie można też przetłumaczyć na „lojalną miłość”. Realizując swe wieczyste zamierzenie, Jehowa lojalnie okazuje swym stworzeniom miłość. Czy nie byłbyś zachwycony taką miłością?

Poza tym Jehowa jest powolny do gniewu i skory do przebaczania naszych błędów. Przebywanie z osobą, która nie doszukuje się błędów, lecz chętnie wybacza, dodaje otuchy. To nie znaczy, że Jehowa przymyka oczy na zło, oświadczył bowiem: „Ja, Jehowa, miłuję sprawiedliwość, nienawidzę rozboju oraz nieprawości” (Izajasza 61:8). Jako sprawiedliwy Bóg, nie toleruje w nieskończoność bezwstydnych grzeszników, którzy obstają przy niegodziwości. Możemy więc być pewni, że w ustalonym przez siebie czasie Jehowa usunie z otaczającego nas świata wszelką niesprawiedliwość.

Do utrzymania doskonałej równowagi między miłością a sprawiedliwością potrzeba mądrości. W stosunkach z nami  Jehowa wspaniale równoważy oba te przymioty (Rzymian 11:33-36). Oczywiście Jego mądrość jest widoczna wszędzie. Świadczą o niej chociażby cuda stworzenia (Psalm 104:24; Przysłów 3:19).

Niemniej sama mądrość to jeszcze nie wszystko. Do urzeczywistnienia każdego swego zamysłu Stwórca musi też posiadać przeogromną moc. Biblia potwierdza, że istotnie tak jest: „Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby (...) Dzięki obfitości dynamicznej energii (...) ani jednej z nich nie brak” (Izajasza 40:26). Jehowa rzeczywiście dysponuje „obfitością dynamicznej energii”, dzięki której może wykonać swoją wolę. Czy takie przymioty nie zbliżają cię do Jehowy?

Korzyści z poznania Jehowy

Jehowa „nie stworzył (...) [ziemi] po prostu na nic”, lecz „ukształtował ją po to, żeby była zamieszkana” przez ludzi dbających o utrzymywanie z Nim zażyłej więzi (Izajasza 45:18; Rodzaju 1:28). On troszczy się o swe ziemskie stworzenia. Dał rodzajowi ludzkiemu doskonały początek, umieszczając go w przypominającym ogród rajskim domu. Tymczasem ludzie rujnują ziemię ku wielkiemu niezadowoleniu Jehowy. Jednakże zgodnie ze znaczeniem swego imienia Jehowa w pełni urzeczywistni swoje pierwotne zamierzenie względem człowieka i ziemi (Psalm 115:16; Objawienie 11:18). Przywróci na niej raj dla tych, którzy chcą być Jego posłusznymi dziećmi (Przysłów 8:17; Mateusza 5:5).

Ostatnia księga biblijna opisuje, jakim życiem możesz się cieszyć w tym raju: „Otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie,  przeminęło” (Objawienie 21:3, 4). Jehowa pragnie, byś się rozkoszował rzeczywistym życiem. Jakiż to łaskawy Ojciec! Czy nie chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej o Nim samym oraz o tym, co trzeba robić, aby żyć w raju?

Jeżeli nie zaznaczono inaczej, wersety biblijne przytoczono z Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata.