Źródła
Źródła
Księga, którą trzeba przeczytać
1. The New Encyclopædia Britannica, Micropædia, 1987, t. 2, s. 194.
2. Emerging Trends, listopad 1994, s. 4.
3. Heinrich Heine, Über Deutschland. Erster Theil. Zur Geschichte der Religion und Philosophie in Deutschland, 1861, ss. 25, 26.
Księga przedstawiana w złym świetle
1. Andrew Dickson White, A History of the Warfare of Science With Theology in Christendom, 1897, t. I, ss. 137, 138.
2. Ludovico Geymonat, Galileo Galilei: A Biography and Inquiry Into His Philosophy of Science, 1965, s. 86.
3. New Scientist, 7 listopada 1992, s. 5.
4. Galileo Galilei, s. 68.
5. Galileo Galilei, s. 70.
6. William Wilson, Wilson’s Old Testament Word Studies, 1978, s. 109.
Najbardziej rozpowszechniona Księga świata
1. The World Book Encyclopedia, 1994, t. 2, s. 279.
2. Scriptures of the World pod redakcją Liany Lupas i Errolla F. Rhodesa, 1993, s. 5.
Jak ta Księga przetrwała?
1. Oscar Paret, Die Überlieferung der Bibel, 1950, ss. 70, 71.
2. The Encyclopedia of Judaism pod redakcją Geoffreya Wigodera, 1989, s. 468.
3. Thomas Hartwell Horne, An Introduction to the Critical Study and Knowledge of the Holy Scriptures, 1856, t. I, s. 201.
4. An Introduction to the Critical Study and Knowledge of the Holy Scriptures, ss. 201, 202.
5. Biblical Archaeology Review, grudzień 1975, s. 28.
6. Emanuel Tov, Textual Criticism of the Hebrew Bible, 1992, s. 106.
7. Norman L. Geisler i William E. Nix, A General Introduction to the Bible, 1968, s. 263.
8. Millar Burrows, The Dead Sea Scrolls, 1978, s. 303.
9. Bruce M. Metzger, Recently Published Greek Papyri of the New Testament, 1949, ss. 447, 448.
10. Frederic Kenyon, Our Bible and the Ancient Manuscripts, 1958, s. 55.
Księga, która „przemawia” w żywych językach
1. Robert Demaus, William Tyndale—A Biography, 1871, s. 63.
2. William Tyndale—A Biography, s. 482.
3. Christianity in Africa as Seen by Africans pod redakcją Rama Desaia, 1962, s. 27.
4. Robert Moffat, Missionary Labours and Scenes in Southern Africa, 1842, ss. 458, 459.
5. William Walters, Life and Labours of Robert Moffat, 1882, s. 145.
6. Stephen Neill, A History of Christian Missions, 1987, wydanie poprawione, ss. 223, 224.
7. J. Herbert Kane, A Concise History of the Christian World Mission, 1987, wydanie poprawione, s. 166.
8. The Book of a Thousand Tongues pod redakcją Eugene A. Nidy, 1972, wydanie poprawione, s. 56.
9. John McClintock i James Strong, Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature, 1981, reprint, t. VI, s. 655.
Co zawiera ta Księga
1. Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament pod redakcją Gerharda Kittela, 1933, t. I, s. 616.
Czy tej Księdze można zaufać?
1. Richard Watson, Two Apologies, 1820, s. 57.
2. Israel Exploration Journal, 1993, t. 43, nr 2 i 3, ss. 81, 90, 93.
3. Biblical Archaeology Review, marzec/kwiecień 1994, s. 26.
4. Biblical Archaeology Review, maj/czerwiec 1994, s. 32.
5. Biblical Archaeology Review, listopad/grudzień 1994, s. 47.
6. Ancient Near Eastern Texts pod redakcją Jamesa B. Pritcharda, 1974, s. 288.
7. Austen Henry Layard, Nineveh and Babylon, 1882, ss. 51, 52.
8. Archaeological Encyclopedia of the Holy Land pod redakcją Avrahama Negeva, 1972, s. 329.
9. Ancient Near Eastern Texts, ss. 305, 306.
10. Camden M. Cobern, The New Archeological Discoveries, 1918, s. 547.
11. Daniel D. Luckenbill, Ancient Records of Assyria and Babylonia, 1926, t. I, s. 7.
12. Ancient Records of Assyria and Babylonia, s. 140.
Czy ta Księga jest zgodna z nauką?
1. Słownik szkolny. Terminy geograficzne, 1991, s. 12.
2. Laktancjusz, Divinae institutiones, księga III, rozdział XXIV.
3. Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon to the Old Testament Scriptures, przekład Samuela P. Tregellesa, 1901, s. 263.
4. Arystoteles, O niebie, przekład Pawła Siwka, księga II, rozdział 13, 294a, 294b.
5. The New Encyclopædia Britannica, Macropædia, 1995, t. 16, s. 764.
6. Sylvia Louise Engdahl, The Planet-Girded Suns, 1974, s. 41.
7. Ernest Klein, A Comprehensive Etymological Dictionary of the Hebrew Language for Readers of English, 1987, s. 75.
8. The New Encyclopædia Britannica, Micropædia, 1995, t. 4, s. 342.
9. The International Standard Bible Encyclopaedia pod redakcją Jamesa Orra, 1939, t. IV, s. 2393.
10. H. von Deines, H. Grapow, W. Westendorf, Grundriss der Medizin der alten Ägypter IV1, Übersetzung der medizinischen Texte, 1958, nr 541.
Księga praktycznych rad dla współczesnego człowieka
1. Eli S. Chesen, Religion May Be Hazardous to Your Health, 1973, s. 83.
2. UN Chronicle, marzec 1994, ss. 43, 48.
3. Dolores Curran, Traits of a Healthy Family, 1983, s. 36.
4. Theological Wordbook of the Old Testament pod redakcją R. Lairda Harrisa, 1988, t. 1, ss. 177, 178.
5. The New International Dictionary of New Testament Theology pod redakcją Colina Browna, 1976, t. 2, ss. 348, 349; W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, 1962, s. 196.
6. Traits of a Healthy Family, s. 54.
7. Traits of a Healthy Family, s. 54.
8. Criativa, maj 1992, s. 123.
9. The New International Dictionary of New Testament Theology, 1978, t. 3, s. 775.
10. Theological Wordbook of the Old Testament, t. 2, s. 897.
11. Report of the Seminar on the political, historical, economic, social and cultural factors contributing to racism, racial discrimination and “apartheid”, oenzetowskie Centrum Praw Człowieka, Genewa 1991, s. 13.
12. Martin Niemöller, Ach Gott vom Himmel sieh darein—Sechs Predigten, 1946, ss. 27, 28.
13. Redford Williams i Virginia Williams, Anger Kills, 1993, s. 58.
14. Theological Wordbook of the Old Testament, t. 2, s. 877.
Księga proroctw
1. Cyceron, De divinatione, księga II, rozdział XXIV.
2. Alvin Toffler, Szok przyszłości, przekład Wiktora Osiatyńskiego i Elżbiety Ryszki, 1970, ss. 513, 515.
3. Herodot, Dzieje, przekład Seweryna Hammera, księga I, 190.
4. Ancient Near Eastern Texts, s. 306.
5. Dzieje, księga I, 191.
6. Dzieje, księga I, 191.
7. Ksenofont, Cyropedia, księga VII, w. 33.
8. Józef Flawiusz, Przeciw Apionowi, przekład Jana Radożyckiego, księga I, 38-41.
9. Hieronim, komentarz do Księgi Izajasza 13:21, 22.
