Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Jeszcze jedna podróż ewangelizacyjna po Galilei

Jeszcze jedna podróż ewangelizacyjna po Galilei

Rozdział 49

Jeszcze jedna podróż ewangelizacyjna po Galilei

CZY teraz, po mniej więcej dwóch latach wzmożonego głoszenia, Jezus zacznie się oszczędzać i zwolni tempo? Przeciwnie, jeszcze energiczniej rozwija działalność kaznodziejską i wyrusza w następną, trzecią z kolei podróż ewangelizacyjną po Galilei. Odwiedza wszystkie miasta i wioski, nauczając w synagogach i obwieszczając dobrą nowinę o Królestwie. To, co widzi podczas owej wędrówki, utwierdza go w przekonaniu, że trzeba wzmóc aktywność.

Wszędzie, gdzie się udaje, napotyka tłumy ludzi spragnionych pociechy i uzdrowienia duchowego. Żal mu ich, bo są jak owce bez pasterza — złupieni i sponiewierani. Mówi zatem do uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wyprawił robotników na żniwo swoje”.

Jezus ma ułożony plan działania. Zwołuje 12 apostołów, których wybrał prawie rok temu, dzieli ich po dwóch, tworząc w ten sposób sześć par głosicieli, i daje im następujące instrukcje: „Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie. Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Izraela. A idąc, głoście wieść: Przybliżyło się Królestwo Niebios”.

Wcześniej, w modlitwie wzorcowej, Jezus uczył ich modlić się o to Królestwo, o którym teraz mają głosić ludziom. Przybliżyło się ono w tym sensie, że pojawił się wyznaczony przez Boga Król, Jezus Chrystus. Aby uczniowie mogli dowieść, iż naprawdę reprezentują ów nadziemski rząd, Jezus obdarza ich mocą uzdrawiania chorych, a nawet wskrzeszania umarłych. Mają to robić darmo.

Następnie uprzedza uczniów, by do podróży ewangelizacyjnej nie robili przygotowań pod względem materialnym: „Nie miejcie w trzosach swoich złota ani srebra, ani miedzi, ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani sandałów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik wyżywienia swego”. Ludzie doceniający orędzie zapewnią apostołom wyżywienie i nocleg. Jezus zaleca: „A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, dowiadujcie się, kto jest w nim godzien, i tam pozostańcie aż do swego odejścia”.

Udziela też wskazówek, jak nawiązywać rozmowy na temat Królestwa: „A wchodząc w dom, pozdrówcie go! A jeśli to dom godzien, niech zstąpi nań pokój wasz, a gdyby nie był godzien, niech pokój wasz wróci do was. I gdyby kto was nie przyjął i nie słuchał słów waszych, wychodząc z domu lub z miasta onego, strząśnijcie proch z nóg swoich”.

Miejscowość, w której odrzucono by ich poselstwo, zostanie naprawdę surowo osądzona. Jezus mówi bowiem: „Lżej będzie w dzień sądu ziemi sodomskiej i gomorskiej niż temu miastu”. Mateusza 9:35 do 10:15, Bw; Marka 6:6-12; Łukasza 9:1-5.

▪ Kiedy Jezus wyrusza w trzecią podróż ewangelizacyjną po Galilei? O czym się wówczas upewnia?

▪ Jakich wskazówek Jezus udziela 12 apostołom, gdy ich wysyła do służby kaznodziejskiej?

▪ Dlaczego uczniowie słusznie mogą głosić, że przybliżyło się Królestwo?