Rozdział 69

Kwestia ojcostwa

DYSKUSJA, którą Jezus prowadzi z przywódcami żydowskimi podczas święta, staje się coraz gorętsza. „Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama”, przyznaje Jezus, „lecz chcecie mnie zabić, bo słowo moje nie ma do was przystępu. Mówię to, co widziałem u Ojca, a wy także czynicie, co słyszeliście u ojca waszego”.

Jezus nie wyjawia wprost, kto jest ich ojcem, ale daje do zrozumienia, że nie jest to jego ojciec. Przywódcy żydowscy nie zorientowali się, kogo ma na myśli, i zaznaczają: „Ojcem naszym jest Abraham”. Wydaje im się, że mają taką samą wiarę jak Abraham, który był przyjacielem Boga.

Odpowiedź Jezusa porusza ich do żywego: „Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama, spełniajcie uczynki Abrahama”. Istotnie, prawdziwy syn wzoruje się na ojcu. „Lecz teraz chcecie zabić mnie”, oświadcza Jezus, „człowieka, który wam mówił prawdę, którą usłyszałem od Boga: Abraham tego nie czynił”. Powtarza więc: „Wy spełniacie uczynki swojego ojca”.

W dalszym ciągu nie pojmują, kogo ma na myśli. Twierdzą, że są prawowitymi synami Abrahama: „My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu”. Mają się za prawdziwych czcicieli podobnych Abrahamowi i dlatego oznajmiają: „Mamy jednego Ojca, Boga”.

Czy jednak Bóg rzeczywiście jest ich Ojcem? „Gdyby Bóg był waszym Ojcem”, odpowiada Jezus, „miłowalibyście mnie, Ja bowiem wyszedłem od Boga i oto jestem. Albowiem nie sam od siebie przyszedłem, lecz On mnie posłał. Dlaczego mowy mojej nie pojmujecie?”

Jezus starał się wykazać owym przywódcom religijnym, jakie następstwa wynikną z tego, że go odrzucają. Ale teraz stwierdza bez ogródek: „Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego”. Jakim ojcem jest Diabeł? Jezus nazywa go zabójcą i dodaje: „Jest kłamcą i ojcem kłamstwa”. Na koniec podkreśla: „Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście”.

Żydów złości ta ostra krytyka. Zarzucają Jezusowi: „Czyż nie mówimy słusznie, że jesteś Samarytaninem i masz demona?” Użycie w stosunku do kogoś określenia „Samarytanin” jest równoznaczne ze zlekceważeniem i obelgą, ponieważ Żydzi nienawidzą Samarytan.

Nie zwracając uwagi na potwarz, Jezus odpowiada: „Ja nie mam demona, ale czczę Ojca mego, a wy mnie znieważacie”. Następnie szokuje słuchaczy obietnicą: „Jeśli kto zachowa słowo moje, śmierci nie ujrzy na wieki”. Oczywiście nie chce przez to powiedzieć, że żadnego z jego naśladowców w ogóle nie dotknie śmierć. Chodzi mu raczej o to, iż nigdy ich nie spotka wiecznotrwałe zniszczenie, „druga śmierć”, z której już nie ma zmartwychwstania.

Jednakże Żydzi rozumieją to dosłownie. Orzekają więc: „Teraz wiemy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa słowo moje, śmierci nie zazna na wieki. Czyś Ty większy od ojca naszego, Abrahama, który umarł? Także prorocy umarli. Za kogo się uważasz?”

Z przebiegu całej dyskusji jasno wynika, że Jezus wykazuje tym ludziom, iż jest obiecanym Mesjaszem. Zamiast jednak bezpośrednio odpowiedzieć na pytanie o swą tożsamość, wyjaśnia: „Jeżeli Ja siebie chwalę, chwała moja niczym jest. Mnie uwielbia Ojciec mój, o którym mówicie, że jest Bogiem waszym. I nie poznaliście go, ale Ja go znam; i gdybym powiedział, że go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą”.

Następnie znowu wspomina o wiernym Abrahamie: „Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój, i oglądał, i radował się”. Oczyma wiary Abraham rzeczywiście wypatrywał przyjścia obiecanego Mesjasza. Żydom brak takiej wiary i dlatego mówią: „Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?”

„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam”, zapewnia Jezus, „pierwej niż Abraham był, Jam jest”. Oczywiście nawiązuje w ten sposób do swej przedludzkiej egzystencji w niebie, gdzie był potężną osobą duchową.

Twierdzenie Jezusa, że istniał przed Abrahamem, doprowadza Żydów do wściekłości. Chwytają za kamienie, żeby go nimi obrzucić. On jednak chowa się i nie poniósłszy żadnej szkody opuszcza świątynię. Jana 8:37-59, Bw; Objawienie 3:14; 21:8.

▪ Jak Jezus wykazuje, że on i jego wrogowie mają różnych ojców?

▪ Dlaczego Żydzi nazywają Jezusa Samarytaninem?

▪ Co ma na myśli Jezus, gdy mówi, że jego naśladowcy nie ujrzą śmierci na wieki?