Rozdział 122

Od Piłata do Heroda i z powrotem

WPRAWDZIE Jezus nie tai przed Piłatem, że jest królem, ale wyjaśnia, iż jego Królestwo nie stanowi dla Rzymu żadnego zagrożenia. „Królestwo moje nie należy do tego świata” — mówi. „Gdyby moje Królestwo należało do tego świata, przyboczni moi walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Oto jednak Królestwo moje nie jest stąd”. Tym samym Jezus trzykrotnie potwierdza, że ma Królestwo, choć nie pochodzi ono z ziemi.

Niemniej Piłat nalega: „No więc, czy jesteś królem?” To znaczy: Czy jesteś królem, nawet jeśli twoje Królestwo nie należy do tego świata?

Jezus przyznaje, że to słuszny wniosek: „Sam powiadasz, że jestem królem. Po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest po stronie prawdy, słucha mego głosu”.

Istotnie, Jezus przebywa na ziemi właśnie po to, by dać świadectwo „prawdzie”, a dokładniej — prawdzie o Królestwie. Jest gotów wiernie się jej trzymać nawet za cenę życia. Namiestnik pyta go jeszcze: „Cóż jest prawdą?”, ale nie czeka na dalsze wyjaśnienia. Wie już dosyć, by wydać wyrok.

Piłat wraca do gromady oczekującej przed pałacem. Jezusa najwyraźniej zabiera ze sobą; naczelnym kapłanom oraz towarzyszącym im osobom oświadcza: „Żadnej winy w tym człowieku nie znajduję”.

Tłum, niezadowolony z takiego orzeczenia, nie daje za wygraną i woła: „Podburza lud, nauczając po całej Judei, i to począwszy od Galilei, aż dotąd”.

Piłata zapewne zdumiewa ślepy fanatyzm Żydów. Naczelni kapłani i starsi nieustannie krzyczą, więc zwraca się do Jezusa i pyta: „Czy nie słyszysz, jak wiele świadczą przeciwko tobie?” Ale Jezus nie próbuje mu odpowiedzieć. Spokój, jaki zachowuje wobec nienawistnych oskarżeń, wprawia Piłata w podziw.

Dowiedziawszy się, że Jezus jest Galilejczykiem, Piłat znajduje sposób na uwolnienie się od odpowiedzialności. Z okazji Paschy przebywa w Jeruzalem władca Galilei, Herod Antypas (syn Heroda Wielkiego), do niego więc odsyła Jezusa. Herod kazał kiedyś ściąć Jana Chrzciciela, ale gdy potem usłyszał o cudach Jezusa, przestraszył się, że jest on wskrzeszonym Janem.

Możliwość ujrzenia Jezusa bardzo cieszy Heroda. Nie dlatego, że interesuje się jego losem ani że faktycznie chce zbadać prawdziwość stawianych mu zarzutów. Przeciwnie, kieruje się zwykłą ciekawością oraz chęcią zobaczenia jakiegoś cudu.

Ale Jezus nie ma zamiaru zaspokajać ciekawości Heroda i w ogóle nie odpowiada na jego pytania. Zawiedziony król oraz żołnierze z jego straży przybocznej wystawiają Jezusa na pośmiewisko. Ubierają go we wspaniałą szatę i naigrawają się z niego. Następnie odsyłają go do Piłata. W rezultacie Herod i Piłat, którzy dotąd byli wrogami, zostają dobrymi przyjaciółmi.

Po powrocie Jezusa Piłat zwołuje naczelnych kapłanów, przełożonych żydowskich oraz lud i mówi: „Przyprowadziliście do mnie tego człowieka jako podżegacza ludu, a tymczasem ja, przesłuchawszy go wobec was, nie znalazłem w tym człowieku żadnej z tych win, które mu przypisujecie. A Herod także nie; odesłał go bowiem z powrotem do nas. I oto nie popełnił On niczego, czym by na śmierć zasłużył. Każę go więc wychłostać i wypuszczę”.

Tak więc Piłat dwukrotnie oświadcza, że Jezus jest niewinny. Bardzo chce go uwolnić, gdyż zdaje sobie sprawę, że kapłani wydali mu go wyłącznie z zawiści. Dalej stara się wypuścić Jezusa i otrzymuje do tego nowy bodziec: Kiedy siedzi na krześle sędziowskim, żona przekazuje mu usilną prośbę: „Nie wdawaj się z tym sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie [najwyraźniej od Boga] przez niego wiele wycierpiałam”.

Piłat wie, że powinien uwolnić tego niewinnego człowieka, ale jak to zrobić? Jana 18:36-38; Łukasza 23:4-16, Bw; Mateusza 27:12-14, 18, 19, Bw; 14:1, 2; Marka 15:2-5.

▪ Jak Jezus odpowiada na pytanie dotyczące jego królowania?

▪ Jakiej „prawdzie” daje świadectwo Jezus, gdy przebywa na ziemi?

▪ Co orzeka Piłat, jak reaguje na to tłum i co Piłat robi z Jezusem?

▪ Kim jest Herod Antypas, dlaczego bardzo się cieszy z ujrzenia Jezusa i jak go traktuje?

▪ Dlaczego Piłat chce uwolnić Jezusa?