Rozdział 108

Udaremnione podstępy

JEZUS naucza w świątyni i dopiero co przedstawił swym przeciwnikom religijnym trzy przypowieści, w których zdemaskował ich niegodziwość. Faryzeusze wpadają w gniew i naradzają się, jak go zmusić do powiedzenia czegoś, za co mogliby go pojmać. Zawiązują spisek i posyłają swych uczniów oraz stronników Heroda, by spróbowali podejść Jezusa.

„Nauczycielu”, mówią ci mężczyźni, „wiemy, że jesteś prawdomówny i nauczasz drogi Bożej zgodnie z prawdą, a nie dbasz o nikogo, bo nie patrzysz na wygląd zewnętrzny ludzi. Powiedz nam zatem: Jak uważasz, czy należy płacić podatek pogłówny Cezarowi?”

Jezus nie daje się zwieść pochlebstwami. Zdaje sobie sprawę, że jeśli powie: ‛Nie, płacenie tego podatku nie jest konieczne ani słuszne’, mogą go oskarżyć o bunt przeciw Rzymowi. Gdyby natomiast oświadczył: ‛Tak, powinniście płacić ten podatek’, ściągnąłby na siebie nienawiść Żydów, których mierzi przymusowa zależność od Rzymu. Odpowiada więc: „Dlaczego mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie mi monetę podatku pogłównego”.

Kiedy mu ją przynoszą, pyta: „Czyj to obraz i napis?”

„Cezara” — odpowiadają.

„Spłacajcie więc Cezarowi, co należy do Cezara, a co jest Boże — Bogu”. Mistrzowska odpowiedź zdumiewa jego rozmówców. Odchodzą więc i zostawiają go w spokoju.

Kiedy faryzeuszom nie udaje się wydobyć z Jezusa niczego, co by go obciążało, przychodzą do niego saduceusze, którzy twierdzą, iż nie ma zmartwychwstania. Mówią: „Nauczycielu, Mojżesz rzekł: ‛Jeżeli ktoś umrze nie mając dzieci, brat ma się ożenić z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu’. Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i zmarł, a nie mając potomstwa, pozostawił żonę swemu bratu. Podobnie było też z drugim i trzecim, i aż do siódmego. Na końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Wszyscy przecież ją mieli”.

Jezus odpowiada: „Czy nie dlatego jesteście w błędzie, że nie wiecie nic o Pismach ani o mocy Bożej? Kiedy bowiem wstaną z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebiosach. A co do zmartwychwstania umarłych, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, w doniesieniu o krzaku ciernistym, jak Bóg do niego rzekł: ‛Jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba’? On nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie”.

Tłumy znowu są zdumione odpowiedzią Jezusa. Nawet niektórzy z uczonych w Piśmie przyznają: „Nauczycielu, powiedziałeś dobrze”.

Faryzeusze widzą, że zamknął usta saduceuszom, toteż podchodzą do niego całą grupą. Chcą znowu wystawić Jezusa na próbę i jeden z nich, będący znawcą Pisma, pyta: „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”

Jezus odpowiada: „Pierwsze brzmi: ‛Słuchaj, Izraelu, Jehowa — nasz Bóg — to jeden Jehowa, a ty będziesz miłować Jehowę, Boga twego, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem, i całą swoją siłą’. Drugie jest to: ‛Będziesz miłować swego bliźniego jak siebie samego’. Żadne inne przykazanie nie jest większe od tych”. Dodaje nawet: „Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy”.

„Dobrze, Nauczycielu, powiedziałeś zgodnie z prawdą” — przyznaje ów uczony w Piśmie. „‛Jest Jeden i poza Nim nie ma innego’; a to miłowanie Go całym sercem i całym zrozumieniem, i z całej siły, oraz to miłowanie bliźniego jak samego siebie jest warte znacznie więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary”.

Widząc, że ów znawca Pism odpowiedział rozumnie, Jezus mówi do niego: „Niedaleko jesteś od Królestwa Bożego”.

Tak więc przez trzy dni — niedzielę, poniedziałek i wtorek — Jezus naucza w świątyni. Ludzie chętnie go słuchają, ale przywódcy religijni chcą go zabić, choć jak dotąd ich wysiłki zawodzą. Mateusza 22:15-40; Marka 12:13-34; Łukasza 20:20-40.

▪ Jaki spisek organizują faryzeusze, by podejść Jezusa, i co by się stało, gdyby przytaknął lub zaprzeczył?

▪ Jak Jezus udaremnia podstęp saduceuszy?

▪ Jak faryzeusze próbują jeszcze raz wystawić Jezusa na próbę i z jakim rezultatem?

▪ Ile dni Jezus naucza w świątyni w końcowym okresie swej działalności w Jeruzalem i z jakim skutkiem?