Uzdrowienie dziesięciu trędowatych podczas ostatniej podróży Jezusa do Jeruzalem
Rozdział 92
Uzdrowienie dziesięciu trędowatych podczas ostatniej podróży Jezusa do Jeruzalem
JEZUS udaremnia wysiłki Sanhedrynu, który chce go zgładzić; opuszcza Jeruzalem i udaje się do miasta Efraim, położonego jakieś 24 kilometry na północny wschód. Tam, z dala od wrogów, zatrzymuje się ze swymi uczniami.
Jednakże zbliża się Pascha 33 roku i wkrótce znowu rusza w drogę. Podąża przez Samarię do Galilei. Odwiedza te okolice po raz ostatni przed śmiercią. W czasie pobytu w Galilei najprawdopodobniej przyłącza się z uczniami do innych ludzi, którzy udają się do Jeruzalem na obchód Paschy. Wybierają trasę przez Pereę, leżącą na wschód od Jordanu.
Kiedy na początku podróży Jezus wchodzi do pewnej wioski w Samarii lub jeszcze w Galilei, spotyka go dziesięciu ludzi porażonych trądem. Ta straszna choroba stopniowo zniekształca członki ciała — palce u rąk i nóg, uszy, nos, wargi — i powoduje ich odpadanie. Aby ustrzec zdrowych przed zarażeniem, Prawo Boże nakładało na każdego trędowatego następujący obowiązek: „Będzie miał (...) brodę zasłoniętą i będzie wołać: ‛Nieczysty, nieczysty!’ Przez cały czas trwania tej choroby będzie nieczysty. Będzie mieszkał w odosobnieniu”.
Dziesięciu trędowatych przestrzega tych przepisów Prawa i zatrzymuje się daleko od Jezusa. Wołają jednak donośnym głosem: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”.
Ujrzawszy ich z dala, Jezus nakazuje: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. Mówi tak, gdyż Prawo Boże upoważnia kapłanów do ogłoszenia za czyste osoby uwolnione od trądu. Odtąd znowu wolno im mieszkać wśród zdrowych.
Dziesiątka trędowatych ufa w cudowną moc Jezusa. Śpieszą więc do kapłanów, chociaż jeszcze nie doznali uzdrowienia. Po drodze zostają nagrodzeni za wiarę w Jezusa. Zaczynają dostrzegać i odczuwać, że odzyskują zdrowie!
Dziewięciu oczyszczonych idzie dalej, ale ostatni, Samarytanin, wraca odszukać Jezusa. Dlaczego? Ponieważ jest niezmiernie wdzięczny za to, co go spotkało. Głośno wysławia Boga, a znalazłszy Jezusa dziękuje mu, padając do jego stóp.
Jezus mówi na to: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?”
Następnie powiada temu Samarytaninowi: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.
Kiedy czytamy o tym, jak Jezus uzdrowił dziesięciu trędowatych, powinniśmy wziąć sobie do serca naukę tkwiącą w pytaniu: „Gdzie jest dziewięciu?” Niewdzięczność, jaką wykazali, stanowi poważne niedociągnięcie. Czy podobnie jak ów Samarytanin dajemy dowody doceniania wszystkiego, co otrzymujemy od Boga, w tym także niezawodnej obietnicy życia wiecznego w Jego sprawiedliwym nowym świecie? Jana 11:54, 55; Łukasza 17:11-19, BT; Kapłańska 13:16, 17, 45, 46, BT; Objawienie 21:3, 4.
▪ Jak Jezus niweczy plany zgładzenia go?
▪ Dokąd potem się udaje i co jest ostatecznym celem jego podróży?
▪ Dlaczego trędowaci stają z dala i po co Jezus każe im iść do kapłanów?
▪ Czego można się nauczyć z tego zdarzenia?