Rozdział osiemnasty

„Nie są częścią świata”

1. (a) Dlaczego Jezus przed śmiercią modlił się za uczniów? (b) Dlaczego to takie ważne, aby ‛nie być częścią świata’?

OSTATNIEJ nocy przed śmiercią Jezus modlił się za swych uczniów. Wiedział, że staną się celem zaciekłych ataków Szatana, toteż rzekł do Ojca: „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś czuwał nad nimi z powodu niegodziwca. Nie są częścią świata, jak i ja nie jestem częścią świata” (Jana 17:15, 16). Dlaczego trzymanie się z dala od świata jest takie ważne? Ponieważ rządzi nim Szatan. Chrześcijanie nie chcą być częścią systemu podlegającego władzy Diabła (Łukasza 4:5-8; Jana 14:30; 1 Jana 5:19).

2. W jakim sensie Jezus ‛nie był częścią świata’?

² Okoliczność, że Jezus ‛nie był częścią świata’, nie dowodzi, iż nie miłował bliźnich. Przeciwnie, uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych i uczył wszystkich o Królestwie Bożym. Oddał nawet życie za ludzkość. Nie miłował jednak bezbożnych uczynków i postaw osób przesiąkniętych duchem szatańskiego świata. Dlatego polecił wystrzegać się niemoralnych pragnień, materializmu i żądzy zaszczytów (Mateusza 5:27, 28; 6:19-21; Łukasza 20:46, 47). Nie dziwi więc, że nie chciał też mieć nic wspólnego z polityką. Chociaż był Żydem, nie opowiadał się po żadnej stronie w konflikcie swych rodaków z Rzymem.

 „Moje królestwo nie jest częścią tego świata”

3. (a) O co żydowscy przywódcy religijni oskarżyli Jezusa przed Piłatem i dlaczego? (b) Skąd wiemy, że Jezus nie zamierzał zostać człowieczym królem?

³ Rozważmy, co się wydarzyło, gdy żydowscy przywódcy religijni kazali pojmać Jezusa i zaprowadzić go do rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata. W rzeczywistości byli oburzeni, że Jezus demaskował ich obłudę. Ale chcąc skłonić namiestnika do zajęcia się jego sprawą, wysunęli inny zarzut: „Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza nasz naród i zabrania płacić podatki Cezarowi, o sobie zaś mówi, że jest Chrystusem, królem” (Łukasza 23:2). Było to jawne kłamstwo, bo rok wcześniej Jezus wbrew życzeniom ludu nie zgodził się zostać królem (Jana 6:15). Wiedział, że będzie nim w niebie, i to dopiero w przyszłości (Łukasza 19:11, 12). Poza tym na tron miał go wynieść Jehowa, a nie ludzie.

4. Co Jezus sądził o płaceniu podatków?

⁴ Trzy dni przed pojmaniem Jezusa faryzeusze próbowali złapać go za słowo w sprawie podatków. On jednak oświadczył: „Pokażcie mi denara [rzymską monetę]. Czyj ma wizerunek i napis?” Odrzekli: „Cezara”. Wówczas powiedział: „W takim razie spłacajcie to, co Cezara, Cezarowi, a co Boże, Bogu” (Łukasza 20:20-25).

5. (a) Jakiej lekcji Jezus udzielił uczniom, gdy go aresztowano? (b) Jak Jezus uzasadnił swe postępowanie? (c) Jak skończył się proces Jezusa?

⁵ Jezus nigdy nie podburzał do buntu przeciw władzom świeckim. Kiedy żołnierze wraz z innymi przyszli  go uwięzić, Piotr dobył miecza i odciął jednemu z napastników ucho. Ale Jezus polecił mu: „Włóż swój miecz z powrotem na jego miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza zginą” (Mateusza 26:51, 52). Nazajutrz uzasadnił swe postępowanie, gdy oznajmił Piłatowi: „Moje królestwo nie jest częścią tego świata. Gdyby moje królestwo było częścią tego świata, moi słudzy walczyliby, żebym nie został wydany Żydom” (Jana 18:36). Piłat przyznał, że nie ma „żadnego powodu do zarzutów” przeciw Jezusowi. Mimo to pod naciskiem tłumów kazał go stracić na palu (Łukasza 23:13-15; Jana 19:12-16).

Uczniowie idą w ślady Jezusa

6. Jak pierwsi chrześcijanie pokazywali, że wystrzegają się ducha tego świata, lecz miłują ludzi?

⁶ Uczniowie Jezusa rozumieli, co to znaczy ‛nie być częścią świata’. Musieli wystrzegać się nastawienia i uczynków odzwierciedlających bezbożnego ducha świata — między innymi niemoralności i przemocy, propagowanej chociażby w rzymskim cyrku czy teatrze. Ponieważ stronili od takiej rozrywki, twierdzono, że nienawidzą ludzkości. A przecież do nikogo nie byli źle usposobieni. Wręcz przeciwnie — gorliwie pomagali bliźnim skorzystać z udostępnionej przez Boga możliwości wybawienia.

7. (a) Co spotykało pierwszych chrześcijan za to, że ‛nie byli częścią świata’? (b) Jak chrześcijanie zapatrywali się na władze świeckie oraz na płacenie podatków i dlaczego?

⁷ Naśladowcy Jezusa — podobnie jak ich Mistrz — nieraz byli prześladowani przez źle poinformowanych urzędników. Mimo to około 56 roku n.e. apostoł  Paweł napisał do chrześcijan w Rzymie, żeby byli podporządkowani świeckim „władzom zwierzchnim, bo nie ma władzy, jak tylko za sprawą Boga”. Jehowa nie powołuje rządów politycznych, ale dopóki Jego Królestwo nie zacznie panować nad całą ziemią, pozwala im istnieć. Słusznie więc apostoł radził chrześcijanom szanować przedstawicieli władz oraz płacić podatki (Rzymian 13:1-7; Tytusa 3:1, 2).

8. (a) Jak dalece chrześcijanie mają być posłuszni władzom zwierzchnim? (b) Jak pierwsi chrześcijanie naśladowali Jezusa?

⁸ Jednakże posłuszeństwo wobec władców politycznych nie ma być absolutne, lecz względne. Kiedy prawa ludzkie kolidują z prawami Jehowy, Jego słudzy słuchają swego Boga. Zwróćmy uwagę, co w pewnej książce powiedziano o pierwszych chrześcijanach: „Odmawiali spełniania pewnych obowiązków, którym podlegali obywatele rzymscy. (...) Służbę wojskową uważali za pogwałcenie swej wiary. Odmawiali piastowania urzędów politycznych. Nie oddawali czci cesarzowi” (A. K. Heckel i J. G. Sigman, On the Road to Civilization — A World History). Gdy żydowski sąd najwyższy ‛stanowczo rozkazał’ uczniom zaprzestać głoszenia, odparli: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:27-29).

9. (a) Dlaczego w 66 roku chrześcijanie uciekli z Jerozolimy? (b) Jaki wzór pozostawili pierwsi chrześcijanie?

⁹ Uczniowie Jezusa zachowywali ścisłą neutralność w konfliktach zbrojnych i politycznych. W 66 roku n.e. Żydzi w Judei zbuntowali się przeciw cesarzowi. Wojska rzymskie szybko obległy Jerozolimę. Jak postąpili tamtejsi chrześcijanie? Pamiętali radę Jezusa, by  opuścić miasto. Kiedy Rzymianie na krótko się wycofali, chrześcijanie uciekli za Jordan w górzyste okolice Pelli (Łukasza 21:20-24). Ich neutralność stała się wzorem dla późniejszych wiernych chrześcijan.

Neutralność chrześcijan w dniach ostatnich

10. (a) Czym są stale zajęci Świadkowie Jehowy i dlaczego? (b) W jakich sprawach słudzy Boży są neutralni?

¹⁰ Czy nowożytna historia potwierdza, że w obecnych dniach ostatnich ktoś wzorem pierwszych chrześcijan zachowuje ścisłą neutralność? Owszem, czynią to Świadkowie Jehowy. Przez cały ten okres niestrudzenie głoszą o Królestwie Bożym, ponieważ tylko ono zapewni trwały pokój, dobrobyt i szczęście każdemu, kto miłuje prawość (Mateusza 24:14). Natomiast w zatargach między narodami pozostają bezwarunkowo neutralni.

11. (a) Jak swą neutralnością Świadkowie Jehowy różnią się od duchowieństwa? (b) Jak Świadkowie Jehowy zapatrują się na dążenia polityczne innych ludzi?

¹¹ Zupełnie inaczej postępują duchowni religii tego świata — są mocno zaangażowani w politykę. W niektórych krajach prowadzą kampanie popierające lub zwalczające kandydatów na różne stanowiska. Gdzieniegdzie sami obejmują urzędy państwowe. Wywierają też nacisk na polityków, by zdobyć ich poparcie dla własnych programów. Tymczasem Świadkowie Jehowy nie mieszają się w takie sprawy. Nie przeszkadzają innym wstępować do partii, ubiegać się o funkcje polityczne czy głosować w wyborach. Sami jednak nie mają nic wspólnego z polityką, Jezus bowiem oświadczył, że jego uczniowie „nie są częścią świata”.

12. Jakie są skutki tego, że wyznawcy różnych religii nie zachowują neutralności?

 ¹² Jak przepowiedział Jezus, narody wciąż toczą ze sobą wojny. Zwalczają się nawet różne ugrupowania w tym samym państwie (Mateusza 24:3, 6, 7). Przywódcy religijni prawie zawsze biorą w takich konfliktach czyjąś stronę i wzywają do tego wiernych. Jakie to przynosi skutki? Członkowie jednego kościoła zabijają się nawzajem tylko dlatego, że należą do innego narodu lub grupy etnicznej. Postępowanie takie jest całkowicie sprzeczne z wolą Bożą (1 Jana 3:10-12; 4:8, 20).

13. Co o neutralnej postawie Świadków Jehowy mówią fakty?

¹³ Świadkowie Jehowy od lat pozostają zupełnie neutralni we wszelkich konfliktach. W angielskiej Strażnicy z 1 listopada 1939 roku napisano: „Wszyscy, którzy są po stronie Pana, zachowają neutralność wobec walczących narodów”. Świadkowie Jehowy w każdym kraju i w każdej sytuacji niezmiennie trzymają się tej zasady. Nie pozwalają, by spory polityczne i wojny tego świata rozbiły ich międzynarodową społeczność braterską. ‛Przekuli swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze’. Są neutralni i nie szkolą się do udziału w wojnie (Izajasza 2:3, 4; 2 Koryntian 10:3, 4).

14. Czego doświadczyli i doświadczają Świadkowie Jehowy, dlatego że „nie są częścią świata”?

¹⁴ Jakie następstwa pociąga za sobą taka neutralność? Jezus powiedział: „Ponieważ nie jesteście częścią świata, (...) świat was nienawidzi” (Jana 15:19). Za służenie Bogu wielu Świadków Jehowy uwięziono.  Innych — podobnie jak chrześcijan w I wieku — torturowano, a nawet zabito. Dzieje się tak dlatego, że Szatan, „bóg tego systemu rzeczy”, walczy ze sługami Jehowy, którzy nie chcą ‛być częścią świata’ (2 Koryntian 4:4; Objawienie 12:12).

15. (a) Jaki los czeka wszystkie narody? (b) Dlaczego stanowczo nie możemy ‛być częścią świata’?

¹⁵ Słudzy Jehowy cieszą się, że „nie są częścią świata”, ponieważ wszystkie narody, które do niego należą, zostaną unicestwione w Armagedonie (Daniela 2:44; Objawienie 16:14, 16; 19:11-21). Trzymając się z dala od świata, unikniemy jego losu. Jako zjednoczona ogólnoziemska społeczność, lojalnie popieramy niebiańskie Królestwo Boże. To prawda, że z tego względu bywamy wyśmiewani i prześladowani. Ale już niebawem to się skończy — obecny niegodziwy system rzeczy podległy Szatanowi na zawsze przeminie. Natomiast ci, którzy służą Jehowie, będą żyć wiecznie w sprawiedliwym nowym świecie pod panowaniem Królestwa Bożego (2 Piotra 3:10-13; 1 Jana 2:15-17).

Powtórka

• Jak Jezus pokazał, co to znaczy ‛nie być częścią świata’?

• Jaki był stosunek pierwszych chrześcijan do (a) praktyk i ducha tego świata, (b) władz świeckich oraz (c) płacenia podatków?

• Jak Świadkowie Jehowy w czasach nowożytnych dowodzą chrześcijańskiej neutralności?

[Pytania do studium]

 [Ilustracja na stronie 165]

Jezus wyjaśnił, że ani on, ani jego naśladowcy „nie są częścią świata”