Rozdział piąty

Wolność, z jakiej korzystają czciciele Jehowy

1, 2. (a) Jaką wolnością Bóg obdarzył pierwszych ludzi? (b) Wymień pewne prawa, które Adam i Ewa musieli uwzględniać w życiu.

KIEDY Jehowa stworzył pierwszych ludzi — mężczyznę i kobietę — oboje cieszyli się wolnością znacznie większą niż ktokolwiek dzisiaj. Mieszkali w raju, cudownym ogrodzie Eden. Mieli doskonały umysł i ciało, więc rozkoszowali się życiem wolnym od chorób. Nie zagrażała im śmierć, jak wszystkim żyjącym później. Nie byli też zaprogramowani, by mechanicznie wykonywać rozkazy, lecz otrzymali wolną wolę — wspaniałą zdolność samodzielnego podejmowania decyzji. Aby jednak zachować taką swobodę, musieli respektować prawa Boże.

² Weźmy chociażby pod uwagę prawa fizyczne, które ustanowił Bóg. Oczywiście nie musiał ich szczegółowo objaśniać Adamowi i Ewie, bo zostali tak stworzeni, że przestrzeganie ich było czymś naturalnym. Głód sygnalizował potrzebę jedzenia, pragnienie — potrzebę picia, a zachód słońca — potrzebę snu. Poza tym Jehowa dał im do wykonania zadanie, które też było swoistym prawem, gdyż mieli mu podporządkować swe życie. Polecił im wydawać na świat dzieci i panować nad licznymi ziemskimi stworzeniami  oraz rozszerzać granice raju, aby objął cały glob (Rodzaju 1:28; 2:15). Otrzymali więc bardzo dobre i pożyteczne prawo. Mogli wykonywać ciekawą pracę, w pełni i we właściwy sposób wykorzystując swe zdolności. Mieli także dużą swobodę w decydowaniu, jak realizować to zadanie. Czego jeszcze można by pragnąć?

3. Jak Adam i Ewa mogli się uczyć mądrego korzystania ze swobody w podejmowaniu decyzji?

³ Rzecz jasna swoboda w podejmowaniu decyzji nie oznaczała, że każde posunięcie Adama i Ewy przyniesie pomyślne skutki. Swej wolności mieli używać w granicach nakreślonych przez Boże prawa i zasady. Jak mogli je poznać? Słuchając swego Twórcy i obserwując Jego dzieła. Dzięki otrzymanej od Boga inteligencji mogli też wprowadzać w życie to, czego się uczyli. Ponadto jako ludzie doskonali, byli z natury skłonni podejmować decyzje odzwierciedlające przymioty Boga. I na pewno by to robili, gdyby naprawdę cenili wszystko, co dla nich uczynił, i pragnęli Mu się podobać (Rodzaju 1:26, 27; Jana 8:29).

4. (a) Czy zakaz spożywania owocu z jednego drzewa ograniczał wolność Adama i Ewy? (b) Dlaczego to wymaganie było uzasadnione?

⁴ Jehowa, który dał im życie, słusznie postanowił wypróbować, czy są Mu oddani i czy chcą pozostawać w obrębie wyznaczonych granic. Polecił Adamowi: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta. Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodzaju 2:16, 17). Później również Ewa  dowiedziała się o tym prawie (Rodzaju 3:2, 3). Czy ograniczało ono ich wolność? W żadnym wypadku! Przecież mieli mnóstwo wybornej, różnorodnej żywności i wcale nie musieli sięgać po owoc akurat z tego drzewa (Rodzaju 2:8, 9). Bezsprzecznie powinni byli uznawać, iż ziemia należy do Boga, bo to On ją stworzył. I jako Stwórca, mógł też dyktować prawa — zgodne z Jego zamierzeniem i pożyteczne dla ludzi (Psalm 24:1, 10).

5. (a) Jak Adam i Ewa utracili swą cudowną wolność? (b) Co się stało, gdy pierwsza para zaprzepaściła swą wolność, i jak to odbija się na nas?

⁵ Co się jednak stało? Pewien anioł, powodowany samolubną ambicją, nadużył swej wolnej woli i stał się Szatanem, to znaczy „przeciwnikiem”. Zwiódł Ewę, wmawiając jej coś sprzecznego z zamierzeniem Boga (Rodzaju 3:4, 5). Adam przyłączył się do Ewy i także złamał prawo Boże. Ponieważ wyciągnęli rękę po coś, co do nich nie należało, postradali swą wspaniałą wolność. Stali się niewolnikami grzechu i zgodnie z wcześniejszym ostrzeżeniem Boga w końcu pomarli. Grzech ten przekazali swemu potomstwu. W rezultacie ludzie od urodzenia mają pociąg do zła i są niedoskonali, wskutek czego chorują, starzeją się i umierają. Pod wpływem złych skłonności, dodatkowo podsycanych przez Szatana, utworzyli świat pełen nienawiści, przestępstw, ucisku i wojen, które pochłonęły miliony ofiar. Jakże daleko człowiek odszedł od wolności danej mu przez Boga na początku! (Powtórzonego Prawa 32:4, 5; Hioba 14:1, 2; Rzymian 5:12; Objawienie 12:9).

 Gdzie można znaleźć wolność

6. (a) Gdzie można znaleźć prawdziwą wolność? (b) O jakiej wolności mówił Jezus?

⁶ Trudno się dziwić, że w obecnych ciężkich warunkach człowiek pragnie większej wolności. Ale gdzie znaleźć prawdziwą wolność? Jezus oświadczył: „Jeżeli pozostajecie w moim słowie, to rzeczywiście jesteście moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Jana 8:31, 32). Nie chodzi tu jednak o wolność, do jakiej dążą ludzie walczący o zmianę ustroju politycznego lub władcy. Chodzi o usunięcie źródła ludzkich problemów, Jezus mówił bowiem o wyswobodzeniu z sideł grzechu (Jana 8:24, 34-36). A zatem gdy ktoś staje się prawdziwym uczniem Jezusa Chrystusa, doznaje w życiu niezwykłej zmiany — dostępuje wyzwolenia!

7. (a) W jakim sensie możemy być dziś wolni od grzechu? (b) Co musimy czynić, żeby cieszyć się taką wolnością?

⁷ Nie znaczy to jednak, że dzisiejsi prawdziwi chrześcijanie nie podlegają już wpływowi wrodzonej skłonności do grzesznego postępowania. Ponieważ odziedziczyli grzech, wciąż muszą się z nim zmagać (Rzymian 7:21-25). Ale jeśli ktoś faktycznie żyje zgodnie z naukami Jezusa, przestaje być niewolnikiem grzechu. Można powiedzieć, że grzech nie jest już jego panem, żądającym ślepego posłuszeństwa. Człowiek taki wiedzie życie, które ma cel i nie obciąża jego sumienia. Jest w oczach Boga czysty, ponieważ na podstawie wiary w ofiarę Chrystusa uzyskał przebaczenie dawnych grzechów. Grzeszne skłonności stale mogą dawać o sobie znać, lecz jeśli ktoś z nimi walczy, zważając na doskonałe  nauki Jezusa, dowodzi, że grzech nie ma nad nim władzy (Rzymian 6:12-17).

8. (a) Jaką wolność zapewnia nam prawdziwy chrystianizm? (b) Jaki powinniśmy mieć stosunek do władz świeckich?

⁸ Pomyślmy o różnych dziedzinach, w jakich korzystamy z wolności. Będąc chrześcijanami, nie jesteśmy już niewolnikami grzechu, a także fałszywych nauk i przesądów. Doniosłe prawdy o stanie umarłych i zmartwychwstaniu wyzwoliły nas od nierozsądnego strachu przed śmiercią. Nie dręczy nas uczucie beznadziejności, bo wiemy, że niedoskonałe rządy człowieka niebawem zastąpi sprawiedliwe Królestwo Boże (Daniela 2:44; Mateusza 6:10). Oczywiście nie upoważnia nas to do lekceważenia władz państwowych ani ustanawianych przez nie praw (Tytusa 3:1, 2; 1 Piotra 2:16, 17).

9. (a) Jak Jehowa pomaga nam cieszyć się największą wolnością dostępną dziś dla ludzi? (b) Kiedy będziemy podejmować mądre decyzje?

⁹ Jehowa nie każe nam szukać najlepszej drogi życiowej metodą prób i błędów. Wie, jak jesteśmy stworzeni oraz co sprawia nam prawdziwe zadowolenie i służy naszej wiecznotrwałej pomyślności. Wie również, jakimi myślami i czynami moglibyśmy zrujnować swą więź z Nim samym oraz z bliźnimi, a nawet zaprzepaścić szanse na życie w nowym świecie. Życzliwie informuje nas o tym za pośrednictwem Biblii i swej widzialnej organizacji (Marka 13:10; Galatów 5:19-23; 1 Tymoteusza 1:12, 13). Od nas jednak zależy, jaki użytek zrobimy z otrzymanej od Boga wolnej woli i jak zareagujemy na Jego wskazówki. Jeśli weźmiemy sobie do serca nauki biblijne, to w przeciwieństwie do Adama będziemy podejmować mądre decyzje. Pokażemy,  że największą wartość mają dla nas dobre stosunki z Jehową.

Pragnienie innej wolności

10. Jakiej wolności zaczynają pragnąć niektórzy Świadkowie Jehowy?

¹⁰ Niektórzy młodzi Świadkowie Jehowy — choć nie tylko młodzi — czasem zaczynają tęsknić do innej wolności. Świat może im się wydawać atrakcyjny, a im częściej o tym myślą, tym bardziej pociągają ich powszechne dziś niechrześcijańskie zwyczaje. Zapewne nie planują brać narkotyków, upijać się ani uprawiać rozpusty. Ale wdają się w towarzystwo osób niebędących prawdziwymi chrześcijanami i chcą się im przypodobać. Dlatego zaczynają naśladować ich mowę i zachowanie (3 Jana 11).

11. Kto czasami może kusić do zła?

 ¹¹ Niekiedy do złego postępowania namawia ktoś, kto podaje się za sługę Jehowy. Tacy ludzie zagrażali niektórym pierwszym chrześcijanom i mogą zagrozić również nam. Często chcą robić coś, co uważają za przyjemne, choć jest niezgodne z prawem Bożym. Zachęcają innych, żeby się trochę „zabawili”. „Obiecują im wolność, a sami są niewolnikami skażenia” (2 Piotra 2:19).

12. Jakie są przykre następstwa łamania Bożych praw i zasad?

¹² Taka pozorna wolność zawsze pociąga za sobą smutne następstwa, bo oznacza łamanie praw Bożych. Na przykład niedozwolone stosunki płciowe nieraz prowadzą do udręk emocjonalnych, chorób i śmierci, a także do niechcianej ciąży czy rozbicia małżeństwa (1 Koryntian 6:18; 1 Tesaloniczan 4:3-8). Narkotyki powodują drażliwość, bełkotliwość mowy, nieostre widzenie, zawroty głowy, kłopoty z oddychaniem, halucynacje lub nawet śmierć. Grożą też uzależnieniem, które wielu popycha do przestępstw. Podobne skutki ma nadużywanie alkoholu (Przysłów 23:29-35). Osoby uwikłane w coś takiego mogą uważać się za wolne, ale potem stwierdzają — na ogół zbyt późno — że stały się niewolnikami grzechu. A jakże okrutnym jest on panem! Jeśli rozmyślamy nad tym już teraz, zapewne unikniemy takich problemów (Galatów 6:7, 8).

Gdzie zaczynają się kłopoty

13. (a) Co często wywołuje pragnienia będące źródłem problemów? (b) Czyje zdanie musimy uwzględnić, aby rozpoznać „złe towarzystwo”? (c) Odpowiedz na pytania zamieszczone pod akapitem 13, zwracając uwagę na punkt widzenia Jehowy.

¹³ Zastanówmy się, od czego zwykle zaczynają się  problemy. Biblia wyjaśnia: „Każdy jest doświadczany, gdy go pociąga i nęci jego własne pragnienie. Potem pragnienie, gdy stanie się płodne, rodzi grzech; z kolei grzech, gdy zostanie popełniony, wydaje śmierć” (Jakuba 1:14, 15). Skąd się bierze pragnienie? Z tego, co trafia do naszego umysłu — często wskutek przestawania z ludźmi, którzy nie przestrzegają zasad biblijnych. Oczywiście wszyscy wiemy, że powinniśmy unikać „złego towarzystwa” (1 Koryntian 15:33). Ale jakie towarzystwo jest złe? Jak zapatruje się na to Jehowa? W wyciągnięciu odpowiednich wniosków pomoże nam rozważenie poniższych pytań i wersetów.

Czy ktoś, kto uchodzi za porządnego człowieka, zawsze stanowi dobre towarzystwo? (Rodzaju 34:1, 2, 18, 19).

Jaki wpływ na naszą decyzję, czy utrzymywać z kimś bliskie kontakty, mogą mieć prowadzone przez niego rozmowy lub opowiadane dowcipy? (Efezjan 5:3, 4).

Co czuje Jehowa, gdy przestajemy z ludźmi, którzy Go nie miłują? (2 Kronik 19:1, 2).

Dlaczego powinniśmy zachowywać ostrożność wobec współpracowników lub kolegów szkolnych, którzy nie podzielają naszych przekonań religijnych? (1 Piotra 4:3, 4).

Gdy oglądamy filmy i programy telewizyjne, korzystamy z Internetu oraz czytamy książki, czasopisma i gazety, również przebywamy w czyimś towarzystwie. Jakich materiałów powinniśmy się wystrzegać? (Przysłów 3:31; Izajasza 8:19; Efezjan 4:17-19).

 Co nasz wybór towarzystwa mówi Jehowie o tym, jacy jesteśmy? (Psalm 26:1, 4, 5; 97:10).

14. Z jakiej cudownej wolności będą korzystać ci, którzy dziś wiernie trzymają się rad ze Słowa Bożego?

¹⁴ Tuż przed nami jest Boży nowy świat. Niebiański rząd Królestwa Bożego uwolni ludzkość od wpływu Szatana i całego jego niegodziwego systemu rzeczy. Posłuszni ludzie stopniowo przestaną odczuwać skutki grzechu i osiągną doskonałość pod względem umysłowym i fizycznym. Dzięki temu będą mogli rozkoszować się życiem w raju po wieczne czasy. W końcu wszyscy zaczną się cieszyć wolnością całkowicie zgodną z „duchem Jehowy” (2 Koryntian 3:17). Czy warto ryzykować utratę tych dobrodziejstw, lekceważąc rady ze Słowa Bożego? Mądrze więc korzystajmy dziś z chrześcijańskiej wolności i składajmy dowody, że naprawdę tęsknimy do „chwalebnej wolności dzieci Bożych” (Rzymian 8:21).

Powtórka

• Jaką wolnością cieszyli się pierwsi ludzie? Jak to się różni od obecnych doświadczeń człowieka?

• Z jakiej wolności korzystają prawdziwi chrześcijanie? Jak odbiega ona od tego, co świat uważa za wolność?

• Dlaczego to takie istotne, by wystrzegać się złego towarzystwa? Czyj punkt widzenia na to, co złe, uznajemy w odróżnieniu od Adama?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 46]

Słowo Boże ostrzega: „Nie dajcie się wprowadzić w błąd. Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje”