Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Wysławiaj Jehowę, jedynego prawdziwego Boga

Wysławiaj Jehowę, jedynego prawdziwego Boga

Rozdział drugi

Wysławiaj Jehowę, jedynego prawdziwego Boga

1. Kto jest jedynym prawdziwym Bogiem?

W BIBLII czytamy, że chociaż jest wielu „takich, których zwą ‚bogami’”, dla nas istnieje tylko „jeden Bóg, Ojciec” (1 Koryntian 8:5, 6). Tym „jednym Bogiem” jest Jehowa, Stwórca wszechrzeczy (Powtórzonego Prawa 6:4; Objawienie 4:11). Jezus powiedział o Nim: „Bóg mój i Bóg wasz” (Jana 20:17). Zgadzał się z Mojżeszem, który niegdyś oznajmił: „Jehowa jest prawdziwym Bogiem; nie ma innego oprócz niego” (Powtórzonego Prawa 4:35). Nieporównanie góruje On nad wszelkimi bożkami i ludźmi otaczanymi czcią oraz nad swym wrogiem, Szatanem Diabłem, „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:3, 4). W przeciwieństwie do nich Jehowa jest — jak to wyraził Jezus — „jedynym prawdziwym Bogiem” (Jana 17:3).

2. Jak poznawanie Boga powinno wpływać na nasze życie?

2 Kiedy szczerzy ludzie poznają zachwycające przymioty Boga i dowiadują się, co On już uczynił dla ludzkości i co jeszcze uczyni, zaczynają się do Niego zbliżać. Ponieważ coraz bardziej Go kochają, pragną Go wysławiać. A jak mogą to robić? Powinni opowiadać o Nim bliźnim. W Liście do Rzymian 10:10 wyjaśniono: „Ustami składa się publiczne wyznanie ku wybawieniu”. Ponadto muszą słowem i czynem naśladować Jehowę. List do Efezjan 5:1 wzywa: „Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane”. Chcąc robić to jak najlepiej, trzeba dokładnie wiedzieć, jakim Bogiem jest Jehowa.

3. Wymień główne przymioty Boga.

3 Biblia często wspomina o niezrównanych przymiotach Boga. Wymienia Jego cztery główne cechy: mądrość, sprawiedliwość, moc i miłość. „U niego jest mądrość” (Hioba 12:13). „Wszystkie jego drogi są sprawiedliwością” (Powtórzonego Prawa 32:4). Jest On „pełen werwy w swej mocy” (Izajasza 40:26). „Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8). Ale który przymiot szczególnie się wyróżnia i najlepiej Go charakteryzuje?

„Bóg jest miłością”

4. Który przymiot Boga pobudził Go do stworzenia wszechświata oraz żywych istot?

4 Zastanówmy się, co pobudziło Jehowę do stworzenia wszechświata oraz rozumnych istot duchowych i ludzi. Czy może mądrość lub moc? Otóż nie. Chociaż korzystał z tych przymiotów, to nie one skłoniły Go do działania. Również sprawiedliwość nie wymagała obdarzenia innych życiem. Pobudziła Go do tego wielka miłość. Pod jej wpływem zapragnął podzielić się z drugimi radością świadomego istnienia i postanowił, że posłuszni ludzie będą żyć wiecznie w raju (Rodzaju 1:28; 2:15). Później, także kierując się miłością, poczynił kroki, by uchylić potępiający wyrok, który zaciążył na ludzkości z powodu występku Adama.

5. Uosobieniem jakiej cechy jest według Biblii Jehowa i dlaczego tak mówimy?

5 A zatem najznamienitszym przymiotem Boga jest miłość. Stanowi ona istotę Jego natury. Mimo ogromnego znaczenia pozostałych cech Jehowy Biblia nigdzie nie wspomina, że On jest mądrością, sprawiedliwością czy mocą. Mówi jednak, że jest miłością. Rzeczywiście, stanowi jej uosobienie. Chodzi tu o miłość, którą rządzą zasady, a nie emocje. Okazując ją, Bóg kieruje się prawdą i prawością. Daje wzór najwyższej formy miłości. Przymiot ten zawsze cechują szlachetne uczynki i całkowita bezinteresowność.

6. Dzięki czemu możemy naśladować Boga mimo naszej znikomości?

6 Właśnie dzięki temu niezwykłemu przymiotowi możemy naśladować kochającego Boga. To prawda, że jako słabi, niedoskonali i omylni ludzie, moglibyśmy sądzić, iż nigdy nie zdołamy tego robić dostatecznie dobrze. Ale również w tej dziedzinie przekonujemy się o wielkiej miłości Jehowy: On rozumie nasze ograniczenia i nie wymaga od nas doskonałości. Wie, jacy jesteśmy ułomni (Psalm 51:5). Dlatego w Psalmie 130:3, 4 czytamy: „Gdybyś na przewinienia zważał, Jah, Jehowo, któż by się ostał? U ciebie bowiem jest prawdziwe przebaczenie”. Jehowa to faktycznie „Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość” (Wyjścia 34:6). ‛Jehowa jest dobry i gotów przebaczać’ (Psalm 86:5). Jakże to podnosi na duchu! Służenie takiemu cudownemu Bogu i doświadczanie Jego miłosierdzia i serdecznej troski daje ogromne zadowolenie!

7. Jak w dziełach Jehowy uwidacznia się Jego miłość?

7 Miłość Jehowy widać też w Jego dziełach. Pomyślmy o licznych tworach, które powołał do istnienia, by sprawiały nam radość — takich jak przepiękne góry, lasy, jeziora i morza. Zatroszczył się również o niezwykłą różnorodność smakowitego pożywienia, które podtrzymuje nasze życie. Ponadto stworzył całe mnóstwo ślicznych, pachnących kwiatów, a także fascynujący świat zwierząt. Choć wcale nie musiał tego czynić, podarował ludziom rzeczy dostarczające im przyjemności. Ponieważ żyjemy w niegodziwym świecie i jesteśmy niedoskonali, nie możemy w pełni rozkoszować się dziełami Jehowy (Rzymian 8:22). Spróbujmy sobie jednak wyobrazić, czym nas obdarzy w raju! Psalmista ufnie powiedział: „Otwierasz swą rękę i zaspokajasz [stosowne] pragnienie wszystkiego, co żyje” (Psalm 145:16).

8. Co jest najwspanialszym dowodem miłości Jehowy do ludzi?

8 A co jest najwspanialszym dowodem miłości Jehowy do człowieka? Biblia wyjaśnia: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Czy Jehowa postąpił tak dlatego, że ludzie okazali się dobrzy? Odpowiedź znajdujemy w Liście do Rzymian 5:8: „Bóg zaleca swoją miłość do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł”. Jehowa posłał na ziemię własnego doskonałego Syna, by złożył w ofierze swe życie i wykupił nas z niewoli grzechu i śmierci (Mateusza 20:28). W rezultacie osoby kochające Boga mają widoki na życie wieczne. Jesteśmy Mu wdzięczni, że darzy miłością wszystkich, którzy pragną wykonywać Jego wolę. W Biblii tak o tym czytamy: „Bóg nie jest stronniczy, lecz w każdym narodzie godny jego upodobania jest człowiek, który się go boi i czyni to, co prawe” (Dzieje 10:34, 35).

9. Jaki wpływ powinno mieć na nas to, że Jehowa złożył za nas okup w postaci swego Syna?

9 Jak powinna wpływać na nas świadomość, że prawdziwy Bóg, Jehowa, dał swego Syna na okup, by nam umożliwić życie wieczne? Powinniśmy jeszcze bardziej kochać naszego Boga oraz chętnie słuchać Jezusa, który Go reprezentuje. Jezus „umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie żyli już dla samych siebie, lecz dla tego, który za nich umarł” (2 Koryntian 5:15). Jakże przyjemne jest naśladowanie Jezusa, który doskonale odzwierciedla miłość i współczucie Jehowy! Świadczą o tym słowa, jakie skierował do pokornych osób: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy się mozolicie i jesteście obciążeni, a ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodnie usposobiony i uniżony w sercu, a znajdziecie pokrzepienie dla dusz waszych. Albowiem moje jarzmo jest miłe, a moje brzemię lekkie” (Mateusza 11:28-30).

Okazywanie miłości innym

10. Jak możemy okazywać miłość współchrześcijanom?

10 Jak możemy dowieść, że żywimy do współchrześcijan taką samą miłość, jaką darzą nas Jehowa i Jezus? Zwróćmy uwagę na różne możliwości: „Miłość jest wielkodusznie cierpliwa i życzliwa. Miłość nie jest zazdrosna, nie przechwala się, nie nadyma się, nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka własnych korzyści, nie daje się rozdrażnić. Nie prowadzi rachunku krzywdy. Nie raduje się z nieprawości, ale się współraduje z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, na wszystko ma nadzieję, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie zawodzi” (1 Koryntian 13:4-8; 1 Jana 3:14-18; 4:7-12).

11. Kogo jeszcze powinniśmy darzyć miłością i w jaki sposób?

11 Kogo jeszcze powinniśmy darzyć miłością i w jaki sposób? Jezus oświadczył: „Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem” (Mateusza 28:19, 20). Dlatego tym, którzy jeszcze nie są naszymi braćmi, musimy opowiadać dobrą nowinę, że Bóg wkrótce utworzy nowy świat i przeobrazi ziemię w raj. Jezus wyraźnie powiedział, iż nie możemy otaczać miłością jedynie naszych współwyznawców. Oznajmił: „Jeśli miłujecie [tylko] tych, którzy was miłują, jaką macie nagrodę? Czy tego samego nie czynią także poborcy podatkowi? A jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż nadzwyczajnego czynicie? Czy tego samego nie czynią także ludzie z narodów?” (Mateusza 5:46, 47; 24:14; Galatów 6:10).

‛Chodź w imieniu Jehowy’

12. Dlaczego tylko Bóg może nosić imię Jehowa?

12 W wysławianiu prawdziwego Boga ważną rolę odgrywa też poznanie i używanie Jego niezrównanego imienia — Jehowa — oraz zaznajamianie z nim bliźnich. Psalmista wyraził następujące szczere pragnienie: „Aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią” (Psalm 83:18). Imię Jehowa znaczy „On powoduje, że się staje”. Jehowa jest Bogiem, który zawsze doprowadza do skutku powzięte zamierzenia. A zatem tylko On ma prawo nosić to imię, bo człowiek nigdy nie może być pewny, czy zdoła osiągnąć swe cele (Jakuba 4:13, 14). Wyłącznie Jehowa jest w stanie powiedzieć, że Jego słowo ‛pomyślnie spełni to, z czym je posłał’ (Izajasza 55:11). Ludzie często są zachwyceni, gdy po raz pierwszy widzą w swej Biblii imię Boże i dowiadują się, co ono znaczy (Wyjścia 6:3). Ale nie odniosą z tego pożytku, jeśli nie będą „chodzić w imieniu Jehowy (...) na zawsze” (Micheasza 4:5).

13. Czego wymaga znajomość imienia Jehowy oraz ‛chodzenie w tym imieniu’?

13 W Psalmie 9:10 tak czytamy o Bogu: „Znający twe imię będą ci ufali”. Nie wystarczy więc tylko wiedzieć, że Bóg ma na imię Jehowa, bo nie jest to równoznaczne z zaufaniem do Niego. Kto naprawdę zna to imię, ten dobrze rozumie, jakim Bogiem jest Jehowa, okazuje Mu wdzięczność, szanuje Jego władzę, przestrzega Jego przykazań i zawsze na Nim polega (Przysłów 3:5, 6). Podobnie jeśli chcemy „chodzić w imieniu Jehowy”, musimy Mu się oddać i jako Jego czciciele godnie Go reprezentować, dokładnie spełniając w życiu Jego wolę (Łukasza 10:27). Czy można tak powiedzieć o tobie?

14. Co oprócz poczucia obowiązku jest niezbędne, by służyć Jehowie wiecznie?

14 Jeżeli pragniemy czcić Jehowę wiecznie, nie możemy dziś tego robić jedynie z poczucia obowiązku. Apostoł Paweł tak zachęcał Tymoteusza, który już od lat służył Jehowie: „Ćwicz się, mając na celu zbożne oddanie” (1 Tymoteusza 4:7). Oddanie dla kogoś wypływa z serca przepełnionego wdzięcznością. Wyrażenie „zbożne oddanie” kryje w sobie myśl o osobistej głębokiej czci dla Jehowy, o szczerym przywiązaniu, wynikającym z wielkiego szacunku do Niego i Jego zasad. Kierowani zbożnym oddaniem, chcemy, by wszyscy otaczali czcią imię Jehowy. Jeśli mamy na zawsze „chodzić w imieniu” jedynego prawdziwego Boga, powinniśmy stale pielęgnować takie oddanie (Psalm 37:4; 2 Piotra 3:11).

15. Na czym polega „wyłączne oddanie” dla Boga?

15 Aby zyskać uznanie Jehowy, musimy służyć tylko Jemu, gdyż jest On „Bogiem wymagającym wyłącznego oddania” (Wyjścia 20:5). Nie możemy kochać jednocześnie Jehowy i tego niegodziwego świata, którego bogiem jest Szatan (Jakuba 4:4; 1 Jana 2:15-17). Jehowa dokładnie wie, jacy staramy się być (Jeremiasza 17:10). Jeżeli rzeczywiście miłujemy prawość, On to dostrzega i będzie nam pomagał w próbach, jakie codziennie przechodzimy. Wesprze nas swym potężnym świętym duchem, byśmy odnieśli zwycięstwo w walce z wszechobecnym dziś złem (2 Koryntian 4:7). Będzie też umacniał w nas nadzieję na życie wieczne w ziemskim raju. Czyż nie jest to zachwycająca perspektywa? Wysoko ją ceńmy i gorliwie służmy prawdziwemu Bogu, Jehowie, który otwiera przed nami takie widoki na przyszłość.

16. Co powinieneś pragnąć czynić razem z milionami innych osób?

16 Miliony ludzi na całej ziemi z radością przyjęło już zaproszenie psalmisty: „Wysławiajcie ze mną Jehowę i wspólnie wywyższajmy jego imię” (Psalm 34:3). Również ciebie Jehowa zaprasza, byś czynił to razem z coraz liczniejszym gronem Jego chwalców.

Powtórka

• Jakim Bogiem jest Jehowa? Jaki pożytek odnosimy z dokładnego poznania Jego przymiotów?

• Jak możemy okazywać innym miłość?

• Czego wymaga znajomość imienia Jehowy oraz ‛chodzenie w tym imieniu’?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 14]

Jehowa, Bóg pełen miłości, ‛otworzy swą rękę i zaspokoi pragnienie wszystkiego, co żyje’