Lekcja 35

Materiał dostosowany do służby polowej

1-3. Dlaczego dobrze jest umieć dostosować materiał do służby polowej?

¹ Nasza praca w charakterze chrześcijańskich kaznodziejów polega dzisiaj w znacznej mierze na głoszeniu Słowa Bożego i nauczaniu ludzi, którzy bardzo mało wiedzą o Biblii. Niejedni nigdy jej nie mieli; u innych tylko leży na półce. Jeżeli więc tacy ludzie mają odnieść pełny pożytek z naszych słów, to musimy je dostosować do sytuacji. Nie chodzi przy tym o wprowadzanie zmian do tego, co głosimy, tylko o dołożenie wszelkich starań, żeby to wyrazić w sposób dla nich zrozumiały. W gruncie rzeczy konieczność takiego dostosowania materiału jest sprawdzianem, jak dokładnie sami go rozumiemy.

² Dostosować znaczy zmienić coś, aby odpowiadało nowym warunkom, dopasować. Oznacza dostrojenie czegoś ku zadowoleniu  własnemu lub drugich. Przy rozpatrywaniu sprawy dostosowania materiału do służby polowej należy kłaść nacisk na konieczność rozwijania rozmowy w służbie polowej, jak zresztą każdego innego przemówienia, w sposób prosty i zrozumiały dla ludzi, którzy właśnie nas słuchają, a zwłaszcza dla nowo zainteresowanych, których znajdujemy podczas służby polowej. Kiedy więc pracujesz w szkole nad tą cechą, powinieneś zawsze widzieć w swych słuchaczach ludzi spotykanych w pracy od domu do domu.

³ To nie znaczy, że biorąc pod uwagę tę cechę, musisz nadać swemu przemówieniu formę rozmowy od drzwi do drzwi. Sposób przedstawiania wszystkich przemówień powinien być zgodny z bieżącymi wskazówkami dla szkoły. Chodzi tu jednak o to, że bez względu na rodzaj przemawiania użyjesz takich argumentów i będziesz mówił takim językiem, jakim byś przemawiał do ludzi spotykanych podczas głoszenia. Ponieważ najczęściej przemawiamy w służbie polowej, więc tym bardziej powinniśmy zdawać sobie sprawę z potrzeby mówienia w sposób niezawiły, zrozumiały dla większości ludzi, których spotykamy w tej służbie. Do opanowania tej cechy zostałeś już częściowo przygotowany na lekcji 21. Teraz z uwagi na niezbędność i znaczenie tej cechy będzie ona omówiona oddzielnie.

4, 5. Wyjaśnij, dlaczego nasze wyrażenia muszą być zrozumiałe dla każdego.

⁴ Używanie wyrażeń zrozumiałych dla każdego. O konieczności uwzględnienia tej cechy świadczy sposób wyrażania się niektórych braci w służbie od domu do domu i na nowych studiach biblijnych. Dzięki zrozumieniu Pisma Świętego posiedliśmy zasób słów na ogół mało znanych. Używamy takich wyrażeń, jak: „ostatek”, „drugie owce” itp. Gdy takich wyrażeń użyjemy w swoich wywodach, to dla ludzi, których spotykamy podczas służby polowej, są one najczęściej całkiem niezrozumiałe. Trzeba je więc wyjaśnić przez użycie odpowiednich wyrażeń bliskoznacznych albo przez wytłumaczenie ich znaczenia. Nawet wzmianki o „Armagedonie” i „ustanowieniu Królestwa” niewiele mówią bez dodatkowego wyjaśnienia.

⁵ Oceniając przemówienie z tego punktu widzenia, udzielający rad zada sobie pytanie: Czy człowiek nie znający prawdy biblijnej zrozumiałby tę myśl lub to wyrażenie? Wcale nie musi ci odradzać używania takich określeń teokratycznych. Należą one do naszego słownictwa i chcemy zapoznać z nimi nowo zainteresowanych. Gdybyś jednak użył takiego określenia, wówczas zwróci uwagę na to, czy zostało objaśnione.

6-8. Dlaczego podczas przygotowywania przemówień musimy starannie dobierać stosowne punkty?

⁶ Wybór stosownych punktów. Tak samo jak wyrażenia, których używasz, zmienia się też zależnie od sytuacji dobór  myśli poruszanych przez ciebie w służbie polowej. Chodzi o to, że pewnych tematów na ogół nie przewiduje się do omawiania z nowo zainteresowanymi. W takich okolicznościach wybór materiału zależy całkowicie od ciebie. Kiedy jednak otrzymujesz zadanie w szkole, materiał, który masz omówić, został już dla ciebie wybrany. Możesz jedynie dokonać wyboru punktów zawartych w zadaniu. Co tu można zrobić?

⁷ Ponieważ w przemówieniu możesz wykorzystać ograniczoną ilość punktów, więc przede wszystkim powinieneś nadać mu ramy umożliwiające jak najszerszy wybór stosownych myśli. Udzielający rad zwróci uwagę na dobór punktów oraz na dostosowanie ich do tła twego przemówienia. Postępuje w taki sposób, ponieważ przy uwzględnianiu tej cechy masz wykazać, że w różnych dziedzinach służby polowej jest potrzebny odmienny materiał. Kiedy na przykład zapraszasz nowo zainteresowanego na zebranie, nie użyjesz tego samego materiału, co w rozmowie od drzwi do drzwi. A zatem bez względu na to, czy twoje zadanie wymaga przeprowadzenia rozmowy z domownikiem, czy też ma być normalnym przemówieniem z podium, niech z twoich wywodów oraz z myśli, które wybrałeś z przydzielonego materiału, jasno wynika, do jakiego rodzaju słuchaczy się zwracasz.

⁸ Udzielający rad bierze pod uwagę cel twojego przemówienia i na tej podstawie ocenia, czy punkty były stosowne. Gdy zachodzisz do ludzi w czasie pracy od domu do domu, wtedy na ogół starasz się nauczać i zachęcać domownika, żeby więcej studiował. Podczas odwiedzin ponownych starasz się pogłębić zainteresowanie i w miarę możności zapoczątkować domowe studium biblijne. Jeśli zaś zabierasz głos po studium, to chcesz doprowadzić do tego, żeby twój rozmówca przyszedł na zebranie albo wziął udział w służbie polowej itd.

9, 10. Jak można ustalić, czy wybraliśmy stosowne punkty?

⁹ Oczywiście nawet w jednej i tej samej gałęzi służby wybór punktów może być różny w zależności od słuchaczy. To także trzeba brać pod uwagę. Nie powinny więc znaleźć się w twoim przemówieniu te myśli z przydzielonego ci materiału, które nie prowadzą do obranego celu.

¹⁰ Wobec tego przed przygotowaniem przemówienia trzeba wybrać dla niego odpowiednie ramy. Zastanów się: Co chcę osiągnąć? Jakie myśli są potrzebne do osiągnięcia tego celu i jaką formę im nadać, żeby pasowały do okoliczności, w jakich chcesz przemawiać? Po ustaleniu tego możesz już bez większych trudności wybrać stosowne punkty i tak je przedstawić, żeby dany materiał dostosować do służby polowej.

11-13. Dlaczego ważne jest uwydatnianie praktycznej wartości przedstawianego materiału?

 ¹¹ Uwydatnianie praktycznej wartości materiału. Uwydatnienie praktycznej wartości materiału polega na jasnym i niedwuznacznym wykazaniu rozmówcy, że ten materiał dotyczy jego, że on go potrzebuje albo że może z niego skorzystać. Od samego początku przemówienia słuchacz musi sobie uzmysłowić: „Tu chodzi o mnie”. Tylko w ten sposób można przykuć uwagę słuchaczy. Chcąc jednak zatrzymać tę uwagę, trzeba w całym przemówieniu konsekwentnie kłaść nacisk na praktyczną wartość materiału dla danej osoby.

¹² Nie chodzi tu jedynie o utrzymywanie kontaktu ze słuchaczami i pobudzanie ich do myślenia. Teraz musisz się zdobyć na coś więcej i naprawdę przysposabiać swego rozmówcę do praktycznego wykorzystania materiału. W służbie polowej mamy na celu nauczanie ludzi prawdy ze Słowa Bożego i pomaganie im w poznaniu drogi zbawienia. Musisz więc taktownie i rozważnie wykazać swemu rozmówcy, jaką praktyczną wartość ma dla niego wysłuchanie i zastosowanie tego, co mówisz.

¹³ Choć ta właściwość przemawiania jest wymieniona dopiero przy końcu, nie znaczy to wcale, że jest najmniej ważna. Jest to istotny punkt i nigdy nie wolno go przeoczać. Pracuj nad nim, ponieważ ma wielkie znaczenie w służbie polowej. Rzadko kiedy uda ci się przykuć uwagę rozmówcy na dłuższy czas, jeżeli nie dojdzie on do wniosku, że twoje słowa mogą mu się na coś przydać w życiu.

POWTÓRKA: