Lekcja 38

Niech twoje postępy będą jawne

1, 2. Dlaczego wszyscy powinniśmy myśleć o robieniu postępów?

¹ Czy teraz, po starannym przestudiowaniu i wprowadzeniu w czyn wszystkich lekcji z tej książki, możesz uznać, że ukończyłeś teokratyczną szkołę służby kaznodziejskiej? Nie, ponieważ jest to nieprzerwany program szkolenia się do służby kaznodziejskiej. Nie ma ukończenia szkoły, kiedy chodzi o nabywanie wiedzy dotyczącej Boga oraz o wprowadzanie w czyn tego, czego się uczysz. Jako pilny uczeń możesz raczej w dalszym ciągu robić postępy widoczne dla tych, którzy cię znają.

² Apostoł Paweł usilnie zachęcał swego młodego współwyznawcę Tymoteusza, żeby ‛przykładał się do publicznego czytania, żeby był tym pochłonięty, aby jego postęp był jawny dla wszystkich’ (1 Tym. 4:13, 15, NW). Ty również, jako czciciel tego samego Boga, możesz robić postępy jawne dla innych. Możesz to czynić bez końca, nigdy bowiem nie dojdziesz do punktu, w którym robienie dalszych postępów byłoby już niemożliwe. Jehowa jest źródłem wszelkiej prawdziwej wiedzy i to źródło jest podobne do niezgłębionego zdroju orzeźwiającej wody. Chociaż nigdy nie zdołamy zbadać go do końca, to jednak możemy nadal czerpać z niego życie i orzeźwienie aż do niezmierzonych czasów (Rzym. 11:33, 34; Izaj. 55:8, 9). Jak więc twoje postępy mogą się stać jawne dla obserwatorów?

3, 4. Jak się ujawniają postępy w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej i na innych zebraniach zborowych?

³ Możliwości ujawniania się postępów. Jedną z możliwości ujawniania się postępów nastręczają twoje przemówienia w szkole służby kaznodziejskiej. Tobie samemu może się zdawać, że nie zrobiłeś większych postępów, ale innym twoje postępy mogą się rzucić w oczy prędzej niż tobie. Pod tym względem jesteśmy wszyscy podobni do dziecka, które bardzo by chciało szybciej urosnąć, a gdy je odwiedzają krewni, wykrzykują: „Jak ty urosłeś!” Pomyśl o swoim pierwszym przemówieniu w szkole. Czy je pamiętasz? Porównaj je z przemówieniami, które wygłosiłeś ostatnio. Od tamtego czasu dużo się nauczyłeś i nabrałeś cennego doświadczenia, prawda? A zatem nadal idź naprzód.

⁴ Twoje postępy ujawniają się nie tylko w przemówieniach wygłaszanych w szkole. Dają się też zauważyć na zebraniach zborowych. Czy chodzisz na zebrania regularnie? Jeżeli tak, to znaczy, że robisz postępy oraz że cenisz sobie postanowienia,  które Jehowa powziął dla naszego dobra duchowego. Ponadto świadectwem twoich postępów może być jakość komentarzy, które dajesz na zebraniach. Kto nie odczytuje komentarzy, tylko odpowiada własnymi słowami, ten daje dowód, że robi postępy. Tak samo ci, którzy się wypowiadają na temat znaczenia i wartości, jaką przedstawiają w naszym życiu wiadomości uzyskiwane przez studium, dają dowód, że mają coraz lepsze rozeznanie. Dlatego przy ocenie dokonanych postępów trzeba brać pod uwagę regularne chodzenie na zebrania oraz stopień osobistego udzielania się w nich.

5. Co jest oznaką robienia postępów w służbie polowej?

⁵ A jak się przedstawiają twoje postępy w służbie polowej? Czy przypominasz sobie, jak się czułeś, gdy zaczynałeś tę służbę i gdy stanąłeś przy pierwszych drzwiach? Porównaj to z obecnymi umiejętnościami w tej dziedzinie. Prawda, że robisz to lepiej? A mimo to na pewno widzisz jeszcze miejsce na dalsze postępy w coraz skuteczniejszym głoszeniu i nauczaniu. Czy więc nie mógłbyś brać pełniejszego udziału we wszystkich dostępnych ci gałęziach służby? Apostoł Paweł napominał: „Jak was pouczyliśmy, co należy czynić, aby podobać się Bogu, i jak właśnie postępujecie, tak czyńcie na tej drodze coraz większe postępy” (1 Tes. 4:1, Dąbrowski, z greki). W miarę robienia dalszych postępów i brania pełniejszego udziału w służbie Jehowy nie tylko twoje głoszenie i nauczanie będzie coraz skuteczniejsze, ale będzie się także pogłębiać twoje docenianie przywileju służenia Jehowie. Nawet gdyby ludzie nie chcieli cię słuchać, nadal będziesz uważał to za przywilej, że Jehowa posługuje się tobą do przekazywania im swego orędzia.

6. Jak rozmowy mogą być odbiciem wzrostu duchowego?

⁶ Postępy ujawniają się również w rozmowach. Jezus powiedział: „Z obfitości serca mówią usta” (Łuk. 6:45). Jeżeli te rozmowy w coraz większym stopniu obracają się wokół Jehowy i Jego zamierzenia, to są one oznaką postępów. To dowodzi, że taki człowiek ma coraz większe poszanowanie dla Jehowy, że się przybliża do Boga. A im bardziej zbliżamy się do Niego, tym lepszą staje się to dla nas ochroną.

7. Gdzie się ujawniają postępy w stosowaniu zasad biblijnych?

⁷ Postępy stają się widoczne także w stosowaniu zasad biblijnych w życiu codziennym. Czy teraz w różnych sprawach nie postępujesz inaczej niż przed poznaniem Słowa Jehowy? Najprawdopodobniej ten postęp w uwzględnianiu we wszystkim zdania Jehowy znajduje odzwierciedlenie w każdej twojej czynności. Staje się to widoczne w domu, w odnoszeniu się do innych członków rodziny. Przejawia się to w sposobie traktowania twoich obowiązków. W zakładzie  pracy starasz się pilniej przestrzegać zasad biblijnych. Wszystko to dowodzi, że zrobiłeś jakieś postępy. Ale i tutaj wszyscy możemy dążyć do dalszej poprawy, starając się jeszcze ściślej przestrzegać zasad biblijnych.

8, 9. O czym świadczy oddanie się do dyspozycji, żeby pomagać innym głosicielom, i jakie są po temu sposobności?

⁸ Oddaj się do dyspozycji. Inna możliwość ujawniania postępów polega na oddaniu się do dyspozycji w celu służenia Jehowie w pełniejszej mierze. W Psalmie 110:3 (NW) jest powiedziane: „Lud twój ochoczo się zaofiaruje w dzień twej rozprawy zbrojnej”. Czy można by tak powiedzieć o tobie? Czy w przyszłości mogłoby się to odnosić do ciebie w jeszcze pełniejszej mierze?

⁹ Możesz okazać swoje szczere chęci, oddając się do dyspozycji, żeby pomagać innym, i żywo interesując się nimi. Starsi zboru mogą cię prosić o udzielenie jakiejś pomocy braciom lub siostrom, którzy mogą potrzebować pomocy w przychodzeniu na zebrania. Czy oddajesz się do dyspozycji, żeby im pomóc? Wcale nie musisz czekać, aż ktoś cię poprosi o pomoc. Dlaczego nie miałbyś z własnej inicjatywy zaproponować udzielenie pomocy tym, którzy zdają się jej potrzebować? Może kto jest chory albo leży w szpitalu? Nie trzeba czekać, aż starsi zwrócą nam na to uwagę, tylko można ująć inicjatywę w swoje ręce i odwiedzić takie osoby albo pomóc im w inny sposób, jeżeli widzisz taką potrzebę. Czy prowadzisz regularnie w swoim mieszkaniu rodzinne studium biblijne? Czy nie mógłbyś pomóc rodzinie, która dopiero od niedawna jest wśród nas i która nie prowadzi takiego studium, zapraszając ją, żeby od czasu do czasu wzięła udział w waszym studium rodzinnym? Albo — gdy sam wyruszasz do służby polowej — może ktoś chętnie poszedłby z tobą, gdybyś mu to zaproponował? Dlaczego nie miałbyś zaplanować zaproszenia innego głosiciela, żeby poszedł z tobą? Słudzy Jehowy są w tych czasach bardzo zajęci, ale nasza gotowość udzielania pomocy innym braciom i siostrom jest miarą naszych postępów. „Przeto, póki czas mamy, czyńmy dobrze wszystkim, a najwięcej domownikom wiary” (Gal. 6:10).

10, 11. Jak bracia mogą się oddać do dyspozycji zgodnie z 1 Tymoteusza 3:1?

¹⁰ Jeżeli jesteś bratem, to możesz oddać się do dyspozycji przez dokładanie starań, żeby spełniać wymagania, jakie Słowo Boże stawia tym, co obejmują przewodnictwo w zborze. W 1 Tymoteusza 3:1 udzielono pochwały ubiegającym się o urząd nadzorcy. Nie jest to przepychaniem się do przodu, żeby zwrócić na siebie uwagę, ani współzawodniczeniem z drugimi. Chodzi bowiem o podejmowanie wysiłków, żeby się okazać dojrzałym chrześcijaninem, „starszym”,  który jest zdolny i gotowy służyć na każdym stanowisku, na jakie byłby powołany. Każdy zbór potrzebuje wielu „starszych” i „sług pomocniczych”, którzy by objęli przewodnictwo w nauczaniu, głoszeniu i spełnianiu obowiązków zborowych.

¹¹ Chętni mogą się cieszyć w zborze wieloma przywilejami. Mogą być poproszeni o wzięcie udziału w pokazach na zebraniu służby albo o pomoc starszym bądź sługom pomocniczym, okazywali bowiem zawsze gotowość i dawali dowody, że można na nich polegać, wykonując dobrze każde powierzone im zadanie. W razie potrzeby ich gotowość i dotychczasowe postępy mogą ich wyróżnić jako braci, których można zalecić na starszych. Dlaczego zostają zamianowani? Ponieważ okazywali gotowość i robili postępy, dzięki czemu spełniają wymagania, które Jehowa podał w swoim Słowie. Zamianowani starsi są zapraszani na odbywający się co jakiś czas Kurs Służby Królestwa, gdzie otrzymują dodatkowe przeszkolenie w troszczeniu się o sprawy zboru.

12, 13. Jakie jeszcze przywileje otwierają się przed tymi, którzy okazują gotowość i są w stanie oddać się do dyspozycji?

¹² Są jeszcze dodatkowe przywileje, którymi mogą się cieszyć wszyscy chętni, jeżeli pozwalają im na to warunki. Czy nie mógłbyś od czasu do czasu zgłosić się do pomocniczej służby pionierskiej, jak to robią dziesiątki tysięcy innych? A może mógłbyś zostać pionierem stałym, zwiększając coraz liczniejsze szeregi tych kaznodziejów? Czy z uwagi na swoje możliwości oraz nastawienie wobec służby dla Jehowy byłbyś nawet gotów w razie potrzeby przeprowadzić się do innej miejscowości, żeby tam pełnić służbę? Niejedni już tak postąpili i pracują teraz jako pionierzy specjalni albo po ukończeniu Szkoły Gilead zostali skierowani do służby misjonarskiej czy też są głosicielami, którzy podjęli służbę tam, gdzie są większe potrzeby. Niektórzy zgłosili się do służby w licznych domach Betel rozrzuconych po całym świecie. Zostali szczodrze pobłogosławieni za chętne zaofiarowanie się Jehowie.

¹³ Żyjemy w niezwykłych czasach. W tych „dniach ostatnich” Jehowa nakazuje wykonanie na całej ziemi wspaniałego dzieła głoszenia i nauczania. Gdy Jehowa za pośrednictwem swej organizacji kieruje zaproszenie do udziału w jakiejś gałęzi służby, zastanów się: „Czy Jehowa mówi to do mnie?” Zbadaj swoje możliwości i swoje serce. Najprawdopodobniej zrobiłeś już jakieś postępy i okazujesz pewną gotowość, i to jest właściwe. Ale czy są jeszcze możliwości dalszego ujawniania postępów przez oddanie się do dyspozycji  w pełniejszej mierze? W miarę zwiększania się twojej wrażliwości na przewodnictwo Jehowy oraz w miarę podporządkowywania się Jego kierownictwu zostaniesz szczodrze pobłogosławiony. Mogą to zaświadczyć chętni słudzy Jehowy na całym świecie. W gruncie rzeczy od naszych postępów zależy największe ze wszystkich błogosławieństw: życie wieczne w Bożym nowym świecie. Dlatego Słowo Boże zachęca: „Rozmyślaj nad tymi rzeczami, bądź nimi pochłonięty, aby twój postęp był jawny dla wszystkich. Zwracaj stale uwagę na siebie samego i na swe nauczanie. Trwaj przy tych rzeczach, bo tak czyniąc, wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy się tobie przysłuchują” (1 Tym. 4:15, 16, NW).

POWTÓRKA: