Jehowa upokarza wyniosłych
ROZDZIAŁ PIĄTY
Jehowa upokarza wyniosłych
1, 2. Dlaczego interesujemy się proroczym orędziem, które Izajasz skierował do współczesnych mu Żydów?
PROROK Izajasz, w którym stan Jerozolimy i Judy budzi wstręt, zwraca się do Jehowy: „Porzuciłeś swój lud, dom Jakuba” (Izajasza 2:6a). Co skłoniło Boga do wyrzeczenia się narodu, który przedtem sam wybrał i uznał za swą „szczególną własność”? (Powtórzonego Prawa 14:2).
2 Wypowiedź Izajasza piętnująca ówczesnych Żydów niezmiernie nas interesuje. Dlaczego? Ponieważ sytuacja w dzisiejszym chrześcijaństwie bardzo przypomina ich stan, podobny jest też wyrok wydany przez Jehowę. Staranne przeanalizowanie orędzia Izajasza wyraźnie nam uzmysłowi, co Bóg potępia, oraz pomoże się tego wystrzegać. Z wielkim zaciekawieniem rozważymy więc prorocze słowa Jehowy zapisane w Księdze Izajasza od 2:6 do 4:1.
Kłaniają się, pełni pychy
3. Jaki grzech swego ludu wyznaje Izajasz?
3 Izajasz wyznaje błąd swych rodaków: „Napełnili się tym, co jest ze Wschodu, oraz zajmują się magią jak Filistyni i roi się u nich od dzieci cudzoziemców” (Izajasza 2:6b). Jakieś 800 lat wcześniej Jehowa polecił swemu wybranemu ludowi: „Nie stańcie się nieczystymi przez którąkolwiek z tych rzeczy, gdyż przez wszystkie te rzeczy stały się nieczyste narody, które wypędzam przed wami” (Kapłańska 18:24). Jehowa zmusił Balaama, by tak się wypowiedział o Jego szczególnej własności: „Widzę ich ze szczytu skał i patrzę na nich ze wzgórz. Tam jako lud obozują w odosobnieniu, a siebie do narodów nie zaliczają” (Liczb 23:9, 12). Ale w czasach Izajasza wybrani przez Jehowę hołdują wstrętnym zwyczajom okolicznych narodów i są ‛napełnieni tym, co jest ze Wschodu’. Zamiast ufać Jehowie i Jego słowu, praktykują „magię jak Filistyni”. Bynajmniej nie trzymają się z dala od narodów — w kraju ‛roi się od dzieci cudzoziemców’, zapewne cudzoziemców wprowadzających wśród ludu Bożego bezbożne praktyki.
4. Jaki wpływ wywiera na Żydów bogactwo i siła militarna, zamiast pobudzać ich do wdzięczności wobec Jehowy?
4 Izajasz zwraca uwagę na dobrobyt i siłę militarną Judy pod panowaniem króla Uzzjasza: „Ziemia ich jest pełna srebra i złota, a ich skarbom nie ma końca. Ziemia ich jest pełna koni, a ich rydwanom nie ma końca” (Izajasza 2:7). Czy tamtejsi mieszkańcy dziękują Jehowie za takie bogactwo i potęgę oręża? (2 Kronik 26:1, 6-15). Nawet o tym nie myślą! Przeciwnie, polegają na swej zasobności, a odsuwają się od jej Źródła, Jehowy Boga. Do czego to prowadzi? „Ziemia ich jest pełna bezwartościowych bogów. Kłaniają się dziełu rąk, temu, co uczyniły czyjeś palce. I ziemski człowiek się upadla, i człowiek się poniża, a ty w żadnym wypadku nie możesz im przebaczyć” (Izajasza 2:8, 9). Odwracają się od żywego Boga i kłaniają się martwym bożyszczom.
5. Dlaczego kłanianie się bożkom nie jest aktem pokory?
5 Pokłon może być oznaką pokory. Ale składanie go przed martwymi przedmiotami jest daremne — tylko poniża, upadla czciciela bożków. Jakże Jehowa miałby wybaczyć taki grzech? Co poczną owi bałwochwalcy, gdy pociągnie ich do odpowiedzialności?
‛Harde oczy zostaną poniżone’
6, 7. (a) Co spotka wyniosłych w dniu sądu Jehowy? (b) Na czym i na kim Jehowa wywrze swój gniew i dlaczego?
6 Izajasz ciągnie dalej: „Wejdź w skałę i ukryj się w prochu przed grozą Jehowy i przed jego wspaniałym dostojeństwem” (Izajasza 2:10). Żadna skała nie będzie jednak wystarczająco duża, żeby ich schować, a żadna pokrywa dość gruba, by ochronić ich przed Jehową, Wszechmocnym. Kiedy On przybędzie na sąd, „harde oczy ziemskiego człowieka zostaną poniżone, a pyszałkowatość ludzi się ugnie i w owym dniu sam Jehowa będzie wywyższony” (Izajasza 2:11).
7 Przybliża się dzień, który „należy do Jehowy Zastępów”. Będzie to czas wylania gniewu Bożego „na wszystkie wysokie i wyniosłe cedry Libanu i na wszystkie okazałe drzewa Baszanu; i na wszystkie wysokie góry, i na wszystkie wyniosłe wzgórza; i na każdą wysoką wieżę, i na każdy warowny mur; i na wszystkie okręty Tarszisz, i na wszystkie wspaniałe statki” (Izajasza 2:12-16). Kiedy nadejdzie dzień gniewu Jehowy, w centrum uwagi znajdą się wszelkie organizacje stworzone przez człowieka i stanowiące symbol jego dumy, jak również wszyscy bezbożnicy. W rezultacie „wyniosłość ziemskiego człowieka się ugnie, a pyszałkowatość ludzi zostanie poniżona; i w owym dniu sam Jehowa będzie wywyższony” (Izajasza 2:17).
8. Jak w roku 607 p.n.e. na Jerozolimę spada zapowiedziany dzień sądu?
8 Zapowiedziany dzień sądu spada na Żydów w roku 607 p.n.e., gdy babiloński król Nebukadneccar (Nabuchodonozor) burzy Jerozolimę. Mieszkańcy patrzą, jak ich ukochane miasto płonie, okazałe budynki są demolowane, a potężne mury obracają się w rumowisko. Świątynia Jehowy zamienia się w gruzy. W ‛dniu należącym do Jehowy Zastępów’ skarby i rydwany tracą wszelką wartość. A co się dzieje z bożkami? Spełnia się zapowiedź Izajasza: „Bezwartościowi bogowie całkowicie znikną” (Izajasza 2:18). Żydzi — łącznie z książętami i innymi osobistościami — idą na wygnanie do Babilonu. Jerozolima pustoszeje na 70 lat.
9. Pod jakim względem chrześcijaństwo przypomina Jerozolimę i Judę z czasów Izajasza?
9 Jakże bardzo położenie Jerozolimy i Judy za dni Izajasza przypomina sytuację chrześcijaństwa! Bez wątpienia pozostaje ono w bliskich stosunkach z narodami tego świata. Entuzjastycznie popiera Organizację Narodów Zjednoczonych, obstawiło się licznymi bożkami i trzyma się niebiblijnych praktyk. Jego zwolennicy pokładają ufność w dobrach materialnych i sile militarnej. A czyż nie uważają swych duchownych za godnych wyjątkowego wyróżnienia, skoro obsypują ich tytułami i zaszczytami? Wyniosłości chrześcijaństwa stanowczo będzie położony kres. Ale kiedy to nastąpi?
Nadciąga „dzień Jehowy”
10. Na jaki „dzień Jehowy” wskazywali apostołowie Paweł i Piotr?
10 Pismo Święte informuje o „dniu Jehowy” znacznie ważniejszym od dnia sądu nad starożytną Jerozolimą i Judą. Apostoł Paweł pod wpływem natchnienia połączył ten przyszły „dzień Jehowy” z obecnością wyniesionego na tron Króla, Jezusa Chrystusa (2 Tesaloniczan 2:1, 2). Piotr pisał o tym dniu w związku z utworzeniem ‛nowych niebios i nowej ziemi, w których ma mieszkać prawość’ (2 Piotra 3:10-13). Będzie to dzień wykonania przez Jehowę wyroku na całym niegodziwym systemie rzeczy, również na chrześcijaństwie.
11. (a) Kto przetrzyma nadchodzący „dzień Jehowy”? (b) Co możemy uczynić, by Jehowa był naszym schronieniem?
11 „Ach, cóż za dzień”, mówi prorok Joel, „ponieważ dzień Jehowy jest bliski, a nadejdzie niczym złupienie od Wszechmocnego!” Czy bliskość owego „dnia” nie powinna pobudzać każdego do zabiegania o bezpieczeństwo w tym strasznym okresie? „Któż go przetrzyma?” — pyta Joel. Następnie odpowiada: „Jehowa będzie schronieniem dla swego ludu” (Joela 1:15; 2:11; 3:16). Czy Jehowa Bóg ochroni pyszałków, którzy polegają na bogactwie, sile oręża i bóstwach stworzonych przez człowieka? To niemożliwe! Przecież odrzucił nawet swój wybrany lud, gdy ten tak postępował. Wszyscy słudzy Boży koniecznie więc muszą ‛szukać prawości, szukać potulności’ i pilnie analizować, jakie miejsce w ich życiu zajmuje oddawanie czci Jehowie (Sofoniasza 2:2, 3).
„Ryjówkom i nietoperzom”
12, 13. Dlaczego w dniu Jehowy czciciele bożków powinni je rzucić „ryjówkom i nietoperzom”?
12 Jak czciciele bożków potraktują je w czasie wielkiego dnia Jehowy? Izajasz odpowiada: „Ludzie (...) wejdą do jaskiń w skałach i do dołów w prochu — przed grozą Jehowy i przed jego wspaniałym dostojeństwem, gdy powstanie, by zatrzęsła się ziemia. W owym dniu ziemski człowiek rzuci ryjówkom i nietoperzom swoich nic niewartych bogów ze srebra oraz bezwartościowych bogów ze złota, (...) żeby wejść do jam w skałach i do rozpadlin skalnych przed grozą Jehowy i przed jego wspaniałym dostojeństwem, gdy powstanie, by zatrzęsła się ziemia. Dla własnego dobra trzymajcie się z dala od ziemskiego człowieka, którego dech jest w jego nozdrzach, bo na jakiej podstawie miałby być brany pod uwagę?” (Izajasza 2:19-22).
13 Ryjówki żyją w norkach wygrzebanych w ziemi, a nietoperze śpią w ciemnych i niegościnnych jaskiniach. Gdzie zaś przebywa wiele nietoperzy, tworzy się gruba warstwa odchodów i powstaje odrażający zapach. Wrzucenie tam bożków będzie najzupełniej stosowne. Zasługują jedynie na takie ciemne i brudne miejsca. Ale w dniu sądu Jehowy w jaskiniach i rozpadlinach skalnych będą się chronić również ludzie. A zatem bożki oraz ich czcicieli czeka ten sam los. Zgodnie z proroctwem Izajasza w roku 607 p.n.e. martwi bogowie nie uratowali przed Nebukadneccarem ani swych zwolenników, ani Jerozolimy.
14. Jak ludzie o świeckim sposobie myślenia postąpią w dniu sądu Jehowy nad ogólnoświatowym imperium religii fałszywej?
14 Jak zachowają się ludzie w czasie nadciągającego dnia sądu Jehowy nad chrześcijaństwem i innymi częściami ogólnoświatowego imperium religii fałszywej? Wobec pogarszającej się sytuacji światowej w większości prawdopodobnie dojdą do wniosku, że ich bóstwa nie przedstawiają żadnej wartości. Zapewne więc je porzucą i zaczną szukać opieki i ochrony w świeckich organizacjach, na przykład w Organizacji Narodów Zjednoczonych — „bestii barwy szkarłatnej” z 17 rozdziału Księgi Objawienia. To właśnie „dziesięć rogów” tej symbolicznej bestii zniszczy Babilon Wielki, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, którego znaczącą część stanowi chrześcijaństwo (Objawienie 17:3, 8-12, 16, 17).
15. Jak sam Jehowa „będzie wywyższony” w dniu swego sądu?
15 Chociaż zrujnowanie i spalenie Babilonu Wielkiego będzie bezpośrednio dziełem tych symbolicznych dziesięciu rogów, w gruncie rzeczy wykonają one wyrok Jehowy. W Księdze Objawienia 18:8 tak czytamy o tej metropolii: „Dlatego też w jeden dzień jej plagi nadejdą, śmierć i żałość, i klęska głodu, i zostanie doszczętnie spalona ogniem, ponieważ silny jest Jehowa Bóg, który ją osądził”. A zatem uwolnienie ludzkości spod władzy religii fałszywej okaże się zasługą Jehowy Boga, Wszechmocnego. Jak oświadcza Izajasz, „w owym dniu sam Jehowa będzie wywyższony. Bo dzień ten należy do Jehowy Zastępów” (Izajasza 2:11b, 12a).
Przywódcy „sprawiają, że się błąkasz”
16. (a) Co składa się na „podporę i oparcie” społeczeństwa? (b) Jak lud Izajasza będzie cierpieć z powodu usunięcia „podpory i oparcia”?
16 Jeżeli społeczeństwo ma prowadzić życie ustabilizowane, musi mieć „podporę i oparcie”, a więc takie niezbędne artykuły, jak żywność i woda, oraz co ważniejsze, godnych zaufania przywódców, którzy umieją pokierować ludźmi i zadbać o bezpieczeństwo publiczne. Jednakże starożytnemu Izraelowi Izajasz zapowiada: „Oto bowiem prawdziwy Pan, Jehowa Zastępów, usuwa z Jerozolimy i z Judy podporę i oparcie, całą podporę chleba i całą podporę wody, mocarza i wojownika, sędziego i proroka oraz wróżbiarza i starca, przełożonego nad pięćdziesięcioma i męża wysoce poważanego, i doradcę, i znawcę sztuki magicznej, i biegłego zaklinacza” (Izajasza 3:1-3). Zwykli chłopcy zostaną książętami i będą rządzić, dogadzając swym kaprysom. Nie tylko władcy zaczną uciskać poddanych, ale też „ludzie będą tyranizować jeden drugiego (...). Porwie się chłopiec na starca, a lekceważony na godnego szacunku” (Izajasza 3:4, 5). Dzieci z braku szacunku ‛porwą się’ na ludzi starszych. Warunki życiowe tak się pogorszą, że nawet człowiek bez żadnych kwalifikacji do sprawowania władzy usłyszy: „Ty masz płaszcz. Zostań naszym dyktatorem, a to rumowisko niech podlega twej ręce” (Izajasza 3:6). Tacy jednak odmówią, twierdząc, iż nie potrafią uleczyć chorego kraju ani nie posiadają bogactw potrzebnych do wywiązania się z tego zadania. Powiedzą: „Nie zajmę się opatrywaniem ran, a w moim domu nie ma ani chleba, ani płaszcza. Nie ustanawiajcie mnie dyktatorem nad ludem” (Izajasza 3:7).
17. (a) W jakim sensie grzech Jerozolimy i Judy był „jak grzech Sodomy”? (b) Kogo Izajasz wini za sytuację, w jakiej znalazł się jego lud?
17 Izajasz ciągnie dalej: „Jerozolima się potknęła, a Juda upadła, gdyż ich język i postępki są przeciwko Jehowie, oni bowiem zachowują się buntowniczo w oczach jego chwały. Doprawdy, sam wyraz ich twarzy świadczy przeciwko nim i opowiadają o swoim grzechu, który jest jak grzech Sodomy. Nie ukryli go. Biada ich duszy! Sami bowiem zgotowali sobie nieszczęście” (Izajasza 3:8, 9). Członkowie ludu Bożego buntują się przeciw prawdziwemu Bogu słowem i czynem. Nawet wyraz ich twarzy, bezwstydny i zatwardziały, ujawnia ich grzechy — równie odrażające jak grzechy mieszkańców Sodomy. Są związani z Jehową Bogiem przymierzem, lecz On nie zmieni dla nich swych zasad. „Prawemu będzie się dobrze wiodło, bo tacy będą spożywać owoc swych uczynków. Biada niegodziwemu! — Nieszczęście; co bowiem czynił swymi rękami, uczynią jemu! Jeśli chodzi o mój lud, wyznaczający mu zadania obchodzą się z nim surowo, a panują nad nim kobiety. Ludu mój, prowadzący cię sprawiają, że się błąkasz, wypaczyli też drogę twoich ścieżek” (Izajasza 3:10-12).
18. (a) Co mówi Jehowa, wydając wyrok na starszyznę i książąt z czasów Izajasza? (b) Jakie wnioski nasuwa nam prawowanie się Jehowy ze starszymi i książętami?
18 Na starszyznę i książąt Judy Jehowa ‛wydaje wyrok’ i ‛prawuje się’ z nimi: „Doszczętnie spaliliście winnicę. To, co zostało zrabowane uciśnionemu, jest w waszych domach. Do czego zmierzacie, że druzgoczecie mój lud i miażdżycie twarze uciśnionych?” (Izajasza 3:13-15). Zamiast działać na korzyść ludu, przywódcy wdają się w oszukańcze praktyki. Nadużywają władzy i bogacą się, ograbiając biednych i potrzebujących. Ale za ciemiężenie swych ofiar muszą zdać sprawę przed Jehową Zastępów. Jakaż to przestroga dla osób pełniących odpowiedzialne funkcje w dzisiejszych czasach! Oby nigdy nie próbowali nadużywać swej władzy.
19. Jakim uciskiem i prześladowaniem obciążyło się chrześcijaństwo?
19 Chrześcijaństwo — zwłaszcza jego duchowni i inne osobistości — nieuczciwie zgromadziło wiele z tego, co powinno należeć do prostych ludzi, których uciskało i nadal uciska. Poza tym prześladowało lud Boży, między innymi biciem i maltretowaniem, i ściągnęło straszną niesławę na imię Jehowy. W stosownym czasie On z pewnością rozliczy się z tym systemem religijnym.
„Piętno zamiast urody”
20. Za co Jehowa potępia „córki Syjonu”?
20 Po zdemaskowaniu uchybień przywódców Jehowa zwraca się do mieszkanek Syjonu, czyli Jerozolimy. Widocznie zgodnie z wymogami mody „córki Syjonu” ozdabiają kostki „łańcuszkami na nogi”, melodyjnie pobrzękującymi przy chodzeniu. Specjalnie stawiają „drobne kroczki”, chcąc poruszać się w sposób uważany za wytworny i kobiecy. Czy jest w tym coś złego, a jeśli tak, to co? Problem tkwi w usposobieniu tych kobiet. Jehowa oświadcza: „Córki Syjonu stały się wyniosłe i chodzą z wyciągniętymi szyjami, i zalotnie strzelają oczami” (Izajasza 3:16). Taka zarozumiałość nie ujdzie kary.
21. Jak sąd Jehowy nad Jerozolimą odbije się na żydowskich kobietach?
21 Kiedy więc Jehowa będzie wykonywał wyrok na tym kraju, wyniosłe „córki Syjonu” stracą wszystko — łącznie z urodą, z której są tak dumne. Izajasz zapowiada: „Jehowa też sprawi, że oparszywieje czubek głowy córek Syjonu, i Jehowa obnaży ich czoło. W owym dniu Jehowa usunie piękno brzękadełek, a także przepaski na głowę i ozdoby w kształcie księżyca, nausznice i bransoletki, i zasłony, nakrycia głowy i łańcuszki na nogi, i przepaski na piersi, i ‚domy duszy’ [prawdopodobnie flakoniki na perfumy], i ozdobne, brzęczące muszelki [amulety], pierścionki i kolczyki do nosa, długie uroczyste szaty i płaszczyki, i okrycia, i sakiewki, i lusterka, i szaty spodnie, i zawoje, i duże chusty” (Izajasza 3:17-23; patrz przypisy w NW). Cóż za tragiczna odmiana losu!
22. Co oprócz ozdób stracą mieszkanki Jerozolimy?
22 Prorocze orędzie brzmi dalej tak: „Zamiast olejku balsamowego będzie tylko stęchlizna, a zamiast pasa — powróz, a zamiast artystycznego uczesania — łysina, a zamiast bogatej szaty — opasanie się worem, piętno zamiast urody” (Izajasza 3:24). W roku 607 p.n.e. dumne mieszkanki Jerozolimy z bogaczek stają się nędzarkami. Tracą wolność i otrzymują „piętno” niewolnic.
„Zostanie ogołocona”
23. Co Jehowa przepowiada Jerozolimie?
23 Jehowa przemawia teraz do Jerozolimy: „Ludzie twoi padną od miecza, a twoja potęga — wskutek wojny. A jej wejścia muszą się okryć żałobą i pogrążyć w smutku, i zostanie ogołocona. I usiądzie na samej ziemi” (Izajasza 3:25, 26). Mężczyźni z Jerozolimy, nawet mocarze, polegną w boju. Ona sama będzie zrównana z ziemią. Dla „jej wejść” rozpocznie się czas ‛żałoby i smutku’. „Zostanie ogołocona”, spustoszona.
24. Jakie dotkliwe skutki wybicia mężczyzn poniosą mieszkanki Jerozolimy?
24 Wybicie mężczyzn mieczem dotkliwie odczują mieszkanki Jerozolimy. Kończąc tę część swej proroczej księgi, Izajasz zapowiada: „W owym dniu siedem kobiet uchwyci się jednego mężczyzny, mówiąc: ‚Będziemy jadły własny chleb i nosiły własne płaszcze; byleby tylko nazywano nas twoim imieniem, żeby została zdjęta nasza hańba’” (Izajasza 4:1). Mężczyzn mogących zawrzeć małżeństwo będzie tak mało, że kilka kobiet uczepi się jednego, aby je nazwał swoim imieniem — to znaczy by oficjalnie uznawano je za jego żony — i w ten sposób zdjął z nich hańbę, jaką był brak męża. Prawo Mojżeszowe nakazywało mężczyźnie zapewniać żonie żywność i odzież (Wyjścia 21:10). Ale te kobiety zgodzą się ‛jeść własny chleb i nosić własne odzienie’, okażą więc gotowość do zwolnienia go z tego obowiązku. W jakże rozpaczliwej sytuacji znajdą się dumne niegdyś „córki Syjonu”!
25. Co czeka wyniosłych?
25 Jehowa upokarza wyniosłych. W roku 607 p.n.e. rzeczywiście sprawia, że wyniosłość członków Jego wybranego ludu ‛się ugina’, a ich ‛pyszałkowatość zostaje poniżona’. Oby prawdziwi chrześcijanie nigdy nie zapomnieli, iż „Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością” (Jakuba 4:6).
[Pytania do studium]
[Ilustracja na stronie 50]
Bożki, bogactwo i waleczność nie ratują Jerozolimy w dniu sądu Jehowy
[Ilustracja na stronie 55]
„Dzień Jehowy” sprowadzi zagładę na ogólnoświatowe imperium religii fałszywej
