Dlaczego niektórzy chrześcijanie muszą ‛narodzić się ponownie’?

Według postanowienia Bożego tylko ograniczona liczba wiernych ludzi ma się znaleźć z Jezusem Chrystusem w Królestwie niebiańskim

Łuk. 12:32: „Nie bój się, mała trzódko, gdyż wasz Ojciec uznał za dobre dać wam królestwo”.

Obj. 14:1-3: „I ujrzałem, a oto Baranek [Jezus Chrystus] stojący na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące (...) kupionych z ziemi” (zob. artykuł „Niebo”, strony 203, 204).

Ludzie nie mogą pójść do nieba z ciałem i krwią

1 Kor. 15:50: „To jednak mówię, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć królestwa Bożego ani skażenie nie dziedziczy nieskażoności”.

 Jana 3:6: „Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z ducha, jest duchem”.

Udział w Królestwie niebiańskim mogą mieć tylko ci, którzy ‛narodzili się ponownie’ i w ten sposób zostali synami Bożymi

Jana 1:12, 13: „Jednakże tym wszystkim, którzy go [Jezusa Chrystusa] przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, ponieważ wierzyli w jego imię; i narodzili się nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli człowieka, lecz z Boga”. (Słowa „tym wszystkim, którzy go przyjęli”, nie odnoszą się do wszystkich, którzy uwierzyli w Chrystusa. Werset 11 wyjaśnia, o kogo tu chodzi [o „jego własny lud”, o Żydów]. Ten sam przywilej został udostępniony jeszcze innym ludziom, ale tylko należącym do „małej trzódki”).

Rzym. 8:16, 17: „Tenże duch świadczy wespół z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli więc jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami wprawdzie Bożymi, lecz współdziedzicami z Chrystusem, jeśli tylko razem z nim cierpimy, aby też razem zostać otoczeni chwałą”.

1 Piotra 1:3, 4: „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, gdyż stosownie do swego wielkiego miłosierdzia dał nam — przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa spośród umarłych — nowe zrodzenie do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego. Jest ono w niebiosach zachowane dla was”.

Co będą robić w niebie?

Obj. 20:6: „Będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z nim królować przez tysiąc lat”.

1 Kor. 6:2: „Czy nie wiecie, że święci będą sądzić świat?”

Czy ktoś, kto nie ‛narodził się ponownie’, może być zbawiony?

Obj. 7:9, 10, 17: „Potem [gdy apostoł Jan usłyszał liczbę ‛ponownie narodzonych’, którzy mieli należeć do Izraela duchowego i być z Chrystusem w niebie; por. Rzym. 2:28, 29 i Gal. 3:26-29] ujrzałem, a oto wielka rzesza, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów,  i języków, stojąca przed tronem i przed Barankiem, ubrana w białe długie szaty; a w rękach ich gałęzie palmowe. I wołają donośnym głosem, mówiąc: ‚Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi’. (...) ‚Baranek [Jezus Chrystus], który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia’”.

Po wymienieniu wielu przedchrześcijańskich mężów wiary w Hebrajczyków 11:39, 40 napisano: „Ci wszyscy, chociaż dzięki swej wierze otrzymali świadectwo, nie dostąpili spełnienia obietnicy, gdyż Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby oni nie zostali bez nas doprowadzeni do doskonałości”. (Kogo należy rozumieć przez „nas”? Hebrajczyków 3:1 wskazuje, że chodzi o „uczestników powołania niebiańskiego”. A zatem wierzący w czasach przedchrześcijańskich musieli mieć nadzieję na doskonałe życie gdzie indziej niż w niebie).

Ps. 37:29: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze”.

Obj. 21:3, 4: „Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”.

Czy ktoś może mieć ducha Bożego, choć nie ‛narodził się ponownie’?

O Janie Chrzcicielu anioł Jehowy powiedział: „Już od łona matki będzie napełniony duchem świętym” (Łuk. 1:15). Jezus zaś oświadczył później: „Wśród narodzonych z niewiast nie został wzbudzony większy niż Jan Chrzciciel; lecz pomniejszy w królestwie niebios jest większy niż on. [Dlaczego? Ponieważ Jan nie miał pójść do nieba, a więc nie musiał ‛narodzić się ponownie’]. Ale od dni Jana Chrzciciela aż dotąd [do chwili, gdy Jezus to mówił] królestwo niebios jest celem, ku któremu ludzie prą” (Mat. 11:11, 12).

Duch Jehowy ‛oddziaływał’ na Dawida i „mówił” przez niego (1 Sam. 16:13; 2 Sam. 23:2), ale nigdzie w Biblii nie jest powiedziane, że Dawid ‛narodził się ponownie’. Nie było potrzeby, żeby ‛narodził się ponownie’, ponieważ w Dziejach 2:34 czytamy: „Dawid przecież nie wstąpił do niebios”.

 Po czym dziś można rozpoznać tych, którzy mają ducha Bożego?

Zobacz artykuł „Duch”, strony 83, 84.

„Ja narodziłem się ponownie”

Można by odpowiedzieć: „Czy to znaczy, że spodziewa się pan kiedyś być z Chrystusem w niebie? ... A czy zastanawiał się pan nad tym, co będą robić w niebie ci, którzy tam pójdą?” Następnie można dodać: 1) „Będą królami i kapłanami panującymi z Chrystusem (Obj. 20:6; 5:9, 10). Jezus powiedział, że będzie to tylko ‚mała trzódka’ (Łuk. 12:32)”. 2) „Jeżeli oni są królami, to musi też być ktoś, nad kim będą panować. Kto to będzie? ... Oto kilka szczegółów, które uznałem za bardzo interesujące, gdy zwrócono mi na nie uwagę (Ps. 37:11, 29; Prz. 2:21, 22)”.

„Czy narodził się pan ponownie?”

Można by odpowiedzieć: „Zauważyłem, że gdy ludzie mówią o ‚ponownym narodzeniu’, nie zawsze mają na myśli to samo. Mógłbym zapytać, co pan przez to rozumie?”

Można by też odpowiedzieć: „Chciałby pan wiedzieć, czy uznaję Jezusa za swego Zbawcę i czy otrzymałem ducha świętego, prawda? Mogę pana zapewnić, że tak — w przeciwnym razie nie rozmawiałbym z panem o Jezusie”. Następnie można dodać: 1) „Kiedy jednak pomyślę, co to znaczy mieć ducha świętego, niestety, dochodzę do wniosku, że brakuje go wielu ludziom podającym się za chrześcijan (Gal. 5:22, 23)”. 2) „Czy nie cieszyłoby pana życie na ziemi, gdyby każdy przejawiał te przymioty Boże? (Ps. 37:10, 11)”.

Inna możliwość: „Jeżeli chciałby pan wiedzieć, czy uznaję Chrystusa za swego Zbawiciela, to muszę przyznać, że tak. Zrobili to wszyscy Świadkowie Jehowy. Ale dla nas ponowne narodzenie znaczy dużo więcej”. Następnie można dodać: 1) „Jezus powiedział, że ponowne narodzenie jest niezbędne, aby wejść do Królestwa Bożego, to znaczy wejść w skład niebiańskiego rządu (Jana 3:5)”. 2) „Biblia mówi też, że wiele ludzi  spełniających wolę Bożą będzie żyć tu, na ziemi, jako szczęśliwi poddani tego Królestwa (Mat. 6:10; Ps. 37:29)”.

Jeszcze jedna propozycja: Ktoś, kto należy do klasy niebiańskiej, mógłby odpowiedzieć: „Tak, narodziłem się ponownie. Ale Biblia ostrzega każdego z nas, żebyśmy nie byli zbyt pewni swej pozycji. Musimy ciągle sprawdzać siebie, by się upewniać, czy rzeczywiście robimy to, czego Bóg i Chrystus od nas wymagają (1 Kor. 10:12)”. Następnie można dodać: „Jakie odpowiedzialne zadanie Jezus wyznaczył swoim prawdziwym uczniom? (Mat. 28:19, 20; 1 Kor. 9:16)”.