Dlaczego tyle ludzi nie ma wiary?

Wiara jest owocem ducha Bożego, a Bóg gotów jest udzielić swego ducha ludziom, którzy Go o to proszą (Gal. 5:22; Łuk. 11:13). Kto więc nie ma wiary, ten najwidoczniej nie prosi o tego ducha lub czyni to w złych zamiarach albo też nie pozwala, by duch oddziaływał na jego życie. Przyczyny mogą być różne:

Brak dokładnej wiedzy biblijnej: Biblia powstała za sprawą ducha Bożego, jest bowiem natchniona przez Boga (2 Tym. 3:16, 17; 2 Sam. 23:2). Kto jej nie studiuje, nie może rozwinąć w sobie prawdziwej wiary. Wyznawcy różnych kościołów mogą co prawda mieć Biblię, ale jeżeli zamiast Słowa Bożego wpaja im się nauki ludzkie, to w rzeczywistości nie będą wierzyć w Boga ani w Jego zamierzenie. Przy rozwiązywaniu problemów życiowych będą się raczej kierować własnym zdaniem bądź zdaniem innych ludzi (por. Mat. 15:3-9).

Rozczarowanie do religii: Wielu ludzi rozczarowała obłuda kościołów chrześcijaństwa, które wprawdzie twierdzą, że nauczają Słowa Bożego, lecz nie żyją zgodnie z jego naukami. Inni byli wyznawcami religii niechrześcijańskich, ale zauważyli złe owoce ich praktyk lub przekonali się, że ich wiara w rzeczywistości nie pomaga im w rozwiązywaniu problemów życiowych. Z braku dokładnej wiedzy o prawdziwym Bogu tacy ludzie odsuwają się od wszystkiego, co ma związek z religią (por. Rzym. 3:3, 4; Mat. 7:21-23).

Brak zrozumienia, dlaczego Bóg dopuszcza zło: Ludzie na ogół nie rozumieją, dlaczego Bóg toleruje zło, toteż obarczają  Go winą za wszelką niegodziwość. Nie pojmują, że ludzka skłonność do zła nie wynika z woli Bożej, lecz z grzechu Adama (Rzym. 5:12). Mogą nie zdawać sobie sprawy z istnienia Szatana Diabła oraz z jego wpływu na sprawy świata i dlatego haniebne poczynania Szatana przypisują Bogu (1 Jana 5:19; Obj. 12:12). Jeżeli nawet w jakimś stopniu sobie to uświadamiają, to i tak może im się zdawać, że Bóg ociąga się z działaniem, nie bardzo bowiem rozumieją kwestię sporną co do zwierzchnictwa nad wszechświatem i nie pojmują, iż cierpliwość Boża nastręcza im niezasłużoną sposobność dostąpienia wybawienia (Rzym. 2:4; 2 Piotra 3:9). Nie rozumieją też, że Bóg wyznaczył czas unicestwienia na zawsze wszystkich niegodziwców (Obj. 22:10-12; 11:18; Hab. 2:3).

Zdominowanie życia przez cielesne pragnienia i świeckie poglądy: Ludzie, którym brak silnej wiary, zazwyczaj uganiają się za czymś innym. Niektórzy twierdzą, że wierzą w Biblię, ale może nigdy nie studiowali jej gruntownie i nie rozmyślali dogłębnie nad jej treścią ani nad tym, dlaczego coś zostało napisane i jaki to ma związek z ich życiem codziennym (por. 1 Kron. 28:9). Inni być może przestali umacniać swą wiarę i dopuścili do tego, żeby ich serca uległy grzesznym pragnieniom; w rezultacie oddalili się od Boga oraz od Jego dróg (Hebr. 3:12).

Jak można posiąść wiarę?

Rzym. 10:17: „Wiara idzie w ślad za tym, co się słyszy”. (Por. Dzieje 17:11, 12; Jana 4:39-42; 2 Kronik 9:5-8. Najpierw trzeba się dowiedzieć, co mówi Biblia, i starannie to zbadać, aby się utwierdzić w przekonaniu, że można na tym polegać).

Rzym. 10:10: ‛Wierzy się sercem’. (Rozmyślanie o zbożnych sprawach pomaga bardziej je cenić i umieścić głęboko w swym symbolicznym sercu).

Wiara umacnia się, gdy człowiek polega na obietnicach Bożych i zgodnie z nimi działa, a potem dostrzega, że Bóg błogosławi jego poczynaniom (zob. Ps. 106:9-12).

Przykład: Załóżmy, że masz przyjaciela, o którym mógłbyś powiedzieć: „Ufam temu człowiekowi. Mogę polegać na jego słowie i wiem, że gdybym miał jakieś trudności, pośpieszy mi z pomocą”. Chyba nie powiedziałbyś tego o każdej osobie, którą  poznałeś dopiero wczoraj. Musiałby to być ktoś, z kim już od dawna się przyjaźnisz i kto już nieraz okazał się niezawodny. Podobnie jest z wiarą w Boga. Żeby uwierzyć, musisz poświęcić czas na poznanie Jehowy oraz Jego metod działania.

Wiara w istnienie Boga

Zobacz artykuł „Bóg”, strony 48-55.

Wiara w sprawiedliwy, nowy system rzeczy

W miarę dowiadywania się, jak Jehowa traktował swych sług, człowiek zaczyna podzielać pogląd Jozuego, który powiedział: „Dobrze wiecie całym swym sercem i całą swą duszą, że nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam spełniły. Ani jedno słowo z nich nie zawiodło” (Joz. 23:14).

Biblijne obietnice przywrócenia zdrowia, wskrzeszenia zmarłych i tak dalej są poparte informacjami o cudach dokonanych przez Jezusa Chrystusa. To nie są bajki. Przeczytaj sprawozdania ewangeliczne i zwróć uwagę, że noszą wszelkie znamiona historycznej autentyczności. Podano w nich nazwy geograficzne oraz imiona rządzących w tym okresie władców świeckich, a poza tym relacje te pochodzą od więcej niż jednego naocznego świadka. Rozmyślanie o tych dowodach może umocnić twą wiarę w obietnice biblijne.

Odwiedź Sale Królestwa Świadków Jehowy i skorzystaj z ich większych zgromadzeń, a sam się przekonasz, że wprowadzanie w czyn rad biblijnych zmienia ludzi. Dzięki temu stają się oni uczciwi i nienaganni pod względem moralnym i choć należą do wszystkich ras i narodowości, potrafią żyć i współpracować jako prawdziwa społeczność braterska.

Czy naprawdę są konieczne uczynki, jeżeli ma się wiarę?

Jak. 2:17, 18, 21, 22, 26: „Wiara, jeśli nie ma uczynków, sama w sobie jest martwa. Niemniej jednak ktoś powie: ‚Ty masz wiarę, a ja mam uczynki. Pokaż mi swą wiarę bez uczynków, a ja pokażę ci wiarę poprzez moje uczynki’. Czy nasz ojciec Abraham nie został uznany za prawego na podstawie uczynków, gdy na ołtarzu ofiarował swego syna Izaaka? Widzisz, że jego  wiara współdziałała z jego uczynkami i dzięki uczynkom jego wiara została wydoskonalona. Doprawdy, jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa”.

Przykład: Młodzieniec może się zalecać do dziewczyny i mówić, że ją kocha. Jeżeli jednak nigdy się jej nie oświadczy, czy daje dowód szczerej miłości? Tak samo uczynki są oznaką szczerości naszej wiary i miłości. Jeżeli nie jesteśmy posłuszni Bogu, to w rzeczywistości nie kochamy Go i nie wierzymy, że On postępuje w sposób prawy (1 Jana 5:3, 4). Ale bez względu na to, co byśmy czynili, nie możemy zapracować na zbawienie. Życie wieczne jest darem, który Bóg udostępnia przez Jezusa Chrystusa, a nie zapłatą za nasze uczynki (Efez. 2:8, 9).