Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Ziemia

Ziemia

Definicja: W Piśmie Świętym wyraz „ziemia” ma kilka znaczeń. Najczęściej chodzi o planetę, którą Jehowa szczodrze wyposażył we wszystko, co jest człowiekowi niezbędne do prowadzenia szczęśliwego życia. Warto jednak wspomnieć, że wyraz „ziemia” ma też znaczenie przenośne i oznacza na przykład ludzi żyjących na tej planecie albo społeczność ludzką wyróżniającą się pod jakimś względem.

Czy planetę Ziemię czeka zagłada w wojnie nuklearnej?

Co Biblia mówi o zamierzeniu Bożym wobec ziemi?

Mat. 6:10: „Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi”.

Ps. 37:29: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze”.

Zobacz też Kaznodziei 1:4; Psalm 104:5.

Czy może dojść do tego, że narody, które przecież nie liczą się z zamierzeniem Bożym, tak zniszczą ziemię, iż nie będzie się nadawała na mieszkanie?

Izaj. 55:8-11: „[Oto wypowiedź Jehowy:] Jak niebiosa przewyższają ziemię, tak moje drogi przewyższają wasze drogi, a moje myśli — wasze myśli. (...) [Moje słowo] nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem”.

Izaj. 40:15, 26: „Oto [z punktu widzenia Jehowy Boga] narody są jak kropla z wiadra i są uważane za warstewkę pyłu na szalach. (...) ‚Podnieście oczy ku górze i popatrzcie [na słońce, księżyc i miliardy gwiazd]. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak’”. (Nagromadzone przez narody zapasy broni nuklearnej napawają ludzi lękiem. Tymczasem miliardy gwiazd wytwarzają energię nuklearną na taką skalę, że przechodzi to nasze pojęcie. A kto to stworzył i kto sprawuje władzę nad wszystkimi ciałami niebieskimi? Czyż nie jest On w stanie przeszkodzić narodom w takim użyciu broni jądrowej, które mogłoby udaremnić Jego zamierzenie? Bóg dał tego dowód, niszcząc militarną potęgę Egiptu, kiedy to faraon usiłował nie dopuścić do wyzwolenia Izraelitów [Wyjścia 14:5-31]).

Obj. 11:17, 18: „Dziękujemy tobie, Jehowo Boże, Wszechmocny, któryś jest i któryś był, ponieważ wziąłeś swą wielką moc i zacząłeś królować. Ale narody srodze się rozgniewały i nadszedł twój srogi gniew i wyznaczony czas (...) na doprowadzenie do ruiny tych, którzy rujnują ziemię”.

Czy Bóg zniszczy ziemię ogniem?

Czy 2 Piotra 3:7, 10 popiera taki pogląd? „Teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi. (...) A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną [„spalone będą”, Bg, Wujek; „będzie odkryte”, Kowalski; „zostaną znalezione”, BT; „nie pozostanie nawet ślad najmniejszy”, Romaniuk; „zostaną odkryte”, ]” (Bw). (Warto zaznaczyć, że w Kodeksie synajskim i Kodeksie watykańskim 1209, które pochodzą z IV wieku, jest powiedziane „zostaną odkryte”. W późniejszych manuskryptach, takich jak Kodeks aleksandryjski z V wieku i wydanie klementyńskie Wulgaty z XVI wieku, znajdujemy wyrażenie „zostaną spalone”).

Czy z Objawienia 21:1 wynika, że nasza planeta będzie zniszczona? „I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma” (Bw).

Poprawne wyjaśnienie tych wersetów musi być zgodne z kontekstem oraz z resztą Biblii

Gdyby te wersety (2 Piotra 3:7, 10 i Obj. 21:1) miały oznaczać, że literalna planeta Ziemia zostanie zniszczona przez ogień, to również literalne niebiosa (gwiazdy i inne ciała niebieskie) uległyby zagładzie przez ogień. Takie dosłowne rozumienie jest jednak sprzeczne z zapewnieniem zawartym w innych wersetach, na przykład w Mateusza 6:10, Psalmie 37:29 i 104:5 oraz w Przysłów 2:21, 22. Poza tym co by zdziałał ogień w zetknięciu z i tak już rozpalonym Słońcem i gwiazdami? Tak więc wyraz „ziemia” w wyżej przytoczonych wersetach należy rozumieć inaczej.

W Rodzaju 11:1, 1 Królów 2:1, 2, 1 Kronik 16:31, Psalmie 96:1 itd. użyto wyrazu „ziemia” w sensie przenośnym — w odniesieniu do ludzkości, do społeczeństwa ludzkiego. Czy nie o to samo chodzi w 2 Piotra 3:7, 10 i w Objawieniu 21:1?

Warto zaznaczyć, że w kontekście, mianowicie w 2 Piotra 3:5, 6 (również 2:5, 9), zastosowano analogię do potopu z czasów Noego, kiedy to niegodziwe społeczeństwo ludzkie uległo zagładzie, natomiast ocaleli zarówno Noe z rodziną, jak i sam glob ziemski. Ponadto w 2 Piotra 3:7 powiedziano, że zgładzeni mają być „ludzie bezbożni”. Pogląd, że „ziemia” oznacza tu niegodziwe społeczeństwo ludzkie, jest najzupełniej zgodny z resztą Biblii, jak na to wskazują wyżej podane wersety. Właśnie ta symboliczna „ziemia” (niegodziwe społeczeństwo ludzkie) zostanie „odkryta”, czyli mówiąc obrazowo — Jehowa wypali ogniem wszelkie pozory, a tym samym odsłoni, obnaży niegodziwość bezbożnego społeczeństwa ludzkiego i pokaże, że zasługuje ono na całkowite zniszczenie. Właśnie to złe społeczeństwo ludzkie jest „pierwszą ziemią”, o której mowa w Objawieniu 21:1 (Bw).

Powyższe wyjaśnienia wskazują, że symbolicznie można też rozumieć słowa Jezusa zapisane w Łukasza 21:33 („Niebo i ziemia przeminą, lecz...”). Podobnie w Objawieniu 21:1 wspomniano o „poprzednim niebie i poprzedniej ziemi” (zob. też Mat. 24:35).

Czy sprawiedliwi zostaną zabrani do nieba, a po zagładzie złych powrócą na ziemię?

Czy Objawienie 21:2, 3 potwierdza słuszność takiego poglądu? Czytamy tam: „Ujrzałem też miasto święte — Nową Jerozolimę, zstępującą z nieba od Boga i przygotowaną jako oblubienica przyozdobiona dla swego małżonka. Wtedy usłyszałem donośny głos od tronu, mówiący: ‚Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg’”. (Czy okoliczność, że Bóg będzie „przebywać” z ludźmi oraz że „będzie z nimi”, oznacza, iż stanie się On Istotą cielesną? To niemożliwe, ponieważ Jehowa powiedział do Mojżesza: „Żaden człowiek nie może mnie zobaczyć i pozostać przy życiu” [Wyjścia 33:20]. Tak samo więc członkowie Nowej Jerozolimy nie powrócą na ziemię jako istoty cielesne. W takim razie w jakim znaczeniu Bóg „będzie z” ludźmi i jak Nowa Jerozolima ‛zstąpi z nieba’? Pomocną wskazówkę można znaleźć w 1 Mojżeszowej 21:1 [Bw], gdzie czytamy, że Bóg „nawiedził” sędziwą Sarę, która dzięki Jego błogosławieństwu urodziła syna. W Wyjścia 4:31 [BT] powiedziano, iż Bóg „nawiedził” Izraela, posyłając do niego Mojżesza jako wyzwoliciela. Jak czytamy w Łukasza 7:16 [BT], Bóg „nawiedził” swój lud przez służbę kaznodziejską Jezusa [również Bw, Romaniuk, Kowalski, Brandstaetter, Wujek]. Według innych tłumaczeń Bóg „zwrócił uwagę” na swój lud [] albo „zatroszczył się” o niego [Wp]. Tak więc Objawienie 21:2, 3 musi znaczyć, że Bóg ‛nawiedzi’ ludzkość, inaczej mówiąc będzie z nią za pośrednictwem niebiańskiej Nowej Jerozolimy, przez którą spłyną błogosławieństwa na posłusznych ludzi).

Prz. 2:21, 22 (Bw): „Prawi bowiem zamieszkiwać będą ziemię i nienaganni pozostaną na niej; lecz bezbożni zostaną z ziemi wytraceni, a niewierni z niej wykorzenieni”. (Nie jest tu powiedziane, że nienaganni powrócą na ziemię, ale że „pozostaną na niej”).

Czy pierwotne zamierzenie Boże co do ziemi uległo zmianie?

Rodz. 1:27, 28: „Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył; stworzył ich jako mężczyznę i kobietę. Potem Bóg ich pobłogosławił i rzekł do nich Bóg: ‚Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię i opanujcie ją, a także podporządkujcie sobie ryby morskie i latające stworzenia niebios, i wszelkie żywe stworzenie, które się porusza po ziemi’”. (Bóg dał zatem do zrozumienia, że ma zamiar napełnić cały glob potomkami Adama i Ewy, aby się opiekowali ogólnoziemskim rajem. Skoro więc Stwórca tak wspaniale przygotował ziemię — tę wyjątkową planetę wśród wszystkich, które człowiek zbadał za pomocą teleskopów i pojazdów kosmicznych — i uczynił z niej mieszkanie dla ludzi, to czy miałby odstąpić od swego zamierzenia i nigdy go nie urzeczywistnić tylko dlatego, że Adam dopuścił się grzechu?)

Izaj. 45:18: „Tak powiedział Jehowa, Stwórca niebios, On, prawdziwy Bóg, Ten, który ukształtował ziemię i który ją uczynił, który ją mocno ugruntował, który nie stworzył jej po prostu na nic, który ukształtował ją po to, żeby była zamieszkana: ‚Jam jest Jehowa i nie ma nikogo innego’” (zob. też Izaj. 55:10, 11).

Jak wszyscy ludzie pomieszczą się na ziemi, jeżeli w utworzonym przez Boga nowym świecie nikt nie będzie umierał?

Pamiętajmy, że gdy Bóg oznajmił swe zamierzenie co do ziemi, rzekł: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię” (Rodz. 1:28). Bóg obdarzył człowieka zdolnością wydawania na świat potomstwa, a kiedy Jego zamierzenie pod tym względem się spełni, może sprawić, że zdolności rozrodcze ludzi ustaną.

Jakich ludzi Bóg obdarzy niekończącym się życiem na ziemi?

Sof. 2:3: „Szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi, którzyście wprowadzili w czyn jego sądownicze rozstrzygnięcie. Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy”.

Ps. 37:9, 11: „Pokładający nadzieję w Jehowie — ci posiądą ziemię. (...) Potulni posiądą ziemię i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju”.