Rozdział 39

‛Błogosławiony, który przychodzi jako Król’

CZY znasz Modlitwę Pańską? — Może ją powiesz? Chętnie posłucham. — Jeżeli jej nie pamiętasz, to wspólnie odczytamy ją z Biblii, z szóstego rozdziału Ewangelii według Mateusza, wersety dziewiąty do trzynastego.

Jak widzisz, w modlitwie tej powiedziano: „Przyjdź królestwo Twoje”. Co to jest Królestwo? Czy wiesz? —

Królestwo to rząd. A chyba wiesz, co to jest rząd? — Rząd to grupa ludzi, którzy sprawują władzę w kraju.

W rządzie ktoś odgrywa główną rolę, stoi na czele. W niektórych krajach nazywa się go premierem. A czy wiesz, jak się nazywa władcę rządu Bożego? — Królem.

Jehowa sam wybrał króla dla Królestwa Bożego. Czy wiesz, kto jest tym królem? — Jezus Chrystus. Jest on lepszy niż wszyscy inni władcy wybierani przez ludzi. Ma większą władzę niż którykolwiek z nich. Poza tym Jezus naprawdę kocha Boga i dlatego zawsze postępuje właściwie.

Dawno temu nowi królowie Izraela wjeżdżali do Jeruzalem na młodym osiołku, aby się pokazać ludowi. Tak też postąpił Jezus.

Niedaleko Jeruzalem była mała wioska. Będąc  w pobliżu, Jezus rzekł do dwóch uczniów: ‛Idźcie do tej wioski, a znajdziecie tam młodego osiołka. Odwiążcie go i przyprowadźcie do mnie’.

Uczniowie zrobili, jak im kazał Jezus, a kiedy przyprowadzili osiołka, Jezus wsiadł na niego. Gdy się zbliżał do Jeruzalem, wyszła mu na spotkanie ogromna rzesza.

Większość tych ludzi zaczęła rozścielać przed nim na drodze swoje wierzchnie szaty. Inni cięli gałęzie z drzew i kładli je na drodze. Dawali w ten sposób do zrozumienia, że chcą, aby Jezus był ich królem.

Ludzie cieszyli się, że mogą powitać Jezusa. Wykrzykiwali: „Błogosławiony ten, który przychodzi jako Król w imieniu Jehowy!”

Ale nie wszyscy się cieszyli, że Jezus wjeżdżał do Jeruzalem jako król. Niektórzy nawet mówili do niego: ‛Powiedz uczniom, żeby zamilkli’ (Łukasza 19:28-40).

Jak się zapatrujesz na to, żeby twoim królem był Chrystus? — A gdybyś ty był świadkiem wjazdu Jezusa  do Jeruzalem, czy powitałbyś go jako wysłannika Jehowy do Jego ludu? —

Ale dzisiaj już nie ma Jezusa na ziemi, prawda? — Jest w niebie i stamtąd króluje. Chociaż my nie możemy go zobaczyć, to jednak on widzi tu na ziemi każdego z nas. Nie da się go oszukać. Widzi, co robimy, a nawet wie, o czym myślimy. Jeżeli naprawdę miłujemy Jehowę, on o tym wie. I jeśli pilnie staramy się postępować tak, jak mówi Biblia, to Jezus nam pomoże. Czy chciałbyś, żeby on zawsze był twoim królem? —

Nie wszyscy chcą, aby Chrystus był królem. Nieraz nawet mówią, że wierzą w Boga, ale nie chcą Jego Królestwa. Nie chcą, żeby Bóg albo Chrystus im mówił, co mają robić. Wolą mieć tu na ziemi własne rządy. Czy wiesz, co się z nimi stanie? —

Biblia odpowiada na to pytanie w wersecie czterdziestym czwartym drugiego rozdziału Księgi Daniela. Otwórzmy Biblię i poszukajmy tego wersetu. Powiedziano w nim o naszych czasach: „Za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie będzie obalone. A królestwo to nie przejdzie na inny naród. Ono zmiażdży wszystkie te królestwa i położy im kres, a samo stać będzie po czas niezmierzony”.

Czy to zrozumiałeś? — Biblia mówi, iż rząd Boży usunie wszystkie rządy ziemskie. Dlaczego? — Ponieważ nie są posłuszne królowi, którego ustanowił Bóg.

Cała ziemia należy do Boga. To On ją stworzył, tak jak stworzył cały wszechświat. Dlatego On ma prawo  decydować, jaki rząd powinien sprawować władzę. Jego rząd jest najlepszy. Już wkrótce Królestwo Boże będzie jedynym istniejącym rządem.

Czy chciałbyś żyć wiecznie pod panowaniem Królestwa Bożego? — Bo ja bardzo! Ale musimy dowieść Bogu, że tego chcemy. Czy wiesz, jak? — Przez poznawanie praw Bożych i przestrzeganie ich każdego dnia.

Bóg zapowiada, że Jego Królestwo usunie rządy ludzkie. Czy jednak mówi, że my mamy to zrobić? — Nie. W Biblii jest powiedziane, że powinniśmy przestrzegać praw ludzkich, dopóki Bóg pozwala tym rządom sprawować władzę.

Ale jeśli naprawdę chcemy, żeby Chrystus był królem, to musimy się zdobyć na coś więcej. Musimy przestrzegać wszystkiego, co Chrystus nakazał. On powiedział, żeby nie być „cząstką świata”. Czy bylibyśmy mu posłuszni, gdybyśmy chcieli być członkami rządów tego świata? — Jezus i jego apostołowie trzymali się od tego z dala (Jana 17:14).

Co natomiast robili? — Rozmawiali z innymi ludźmi o Królestwie Bożym. Było to wielkie zadanie w ich życiu. Czy my też możemy to robić? — Owszem, i będziemy to robić, jeżeli szczerze modlimy się o przyjście Królestwa Bożego.

(Poświęćcie jeszcze kilka minut na przeczytanie następujących wersetów, które wskazują, jak się zapatrywać na tego, którego Bóg ustanowił królem: Izajasza 9:6, 7 [9:5, 6, Bw]; Daniela 7:13, 14; Jana 18:36; Mateusza 6:33).