Rozdział 22

Człowiek, który zapomniał o Bogu

PEWNEGO dnia jakiś mężczyzna przyszedł do Jezusa. Wiedział, że Jezus jest bardzo mądry. Rzekł więc do niego: ‛Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby podzielił się ze mną tym, co ma’. Człowiek ten uważał, że mu się coś należy.

Co byś mu powiedział na miejscu Jezusa? — Jezus wiedział, że ten człowiek ma problem. Nie chodziło jednak o to, że było mu potrzebne coś, co miał jego brat. Trudność polegała na tym, że nie wiedział, co w życiu jest naprawdę ważne.

Dlatego Jezus opowiedział mu historię o człowieku, który zapomniał o Bogu. Czy chciałbyś jej posłuchać? —

Pewien mężczyzna był bardzo bogaty. Miał dużo ziemi i stodoły. Zboże, które zasiał, tak obrodziło, że nie mógł pomieścić w swoich stodołach wszystkich plonów. Co postanowił zrobić?

Ten bogacz pomyślał sobie: ‛Zburzę stodoły i wybuduję większe. W tych nowych stodołach pomieszczę moje plony i wszystkie moje dobra’.

Bogaczowi się zdawało, że działa mądrze. Uważał,  że postąpi sprytnie, gdy nagromadzi tyle bogactw. Powiedział sobie: ‛Nagromadziłem mnóstwo dóbr. Wystarczy mi na wiele lat. Teraz mogę sobie używać. Będę jadł, pił i się bawił’.

W rozumowaniu tego bogatego człowieka był jednak błąd. Jaki? — Myślał tylko o sobie i o własnych przyjemnościach. Zapomniał o Bogu.

Dlatego Bóg rzekł do niego: ‛Głupcze! Jeszcze tej nocy umrzesz. Komu więc przypadną dobra, które nagromadziłeś?’

Czy ten bogacz mógł z nich korzystać po śmierci? — W żadnym wypadku! Otrzymał je ktoś inny. Jezus powiedział: „Tak bywa z człowiekiem, który gromadzi skarb dla siebie, a nie jest bogaty u Boga” (Łukasza 12:13-21).

Chyba nie chciałbyś być taki, jak ten bogacz? — Celem jego życia było gromadzenie dóbr materialnych. Na tym polegał jego błąd. Chciał mieć coraz więcej.

Wiele ludzi przypomina tego bogacza. Stale im wszystkiego mało. Mogą jednak z tego wyniknąć wielkie trudności.

Na przykład masz zabawki, prawda? — Jakie to są zabawki? Opowiedz. —

A co wtedy, gdy któreś dziecko ma samochodzik ciężarowy, lalkę albo jakąś inną zabawkę, której ty nie masz? Czy byłoby to właściwe, gdybyś chciał mu ją odebrać? —

 Czasem posiadanie jakiejś zabawki wydaje się bardzo ważne. Ale co się z nią dzieje po pewnym czasie? — Robi się stara. Może się rozlecieć i wtedy już jej nie chcemy. A przecież masz coś znacznie cenniejszego niż zabawki. Czy wiesz, co to jest? — Twoje życie. A twoje życie zależy od robienia tego, co się podoba Bogu, prawda? — Nie bądź więc taki, jak ten niemądry bogacz.

Nie tylko dzieci idą w ślady tego bogacza. Postępuje tak również niemało dorosłych. Niektórzy ciągle chcą mieć wszystkiego więcej. Mogą mieć co jeść w danym dniu, mają się w co ubrać i gdzie mieszkać. Ale chcą więcej. Chcą mieć dużo ubrań. Chcą mieć większe domy. Ale na to potrzeba pieniędzy. Wobec tego pracują ponad siły, żeby zarobić dużo pieniędzy. Ale im więcej ich mają, tym więcej chcą mieć.

Niektórzy dorośli są tak pochłonięci zarabianiem pieniędzy, że już nie mają czasu przebywać z rodziną. Nie mają też czasu dla Boga. Ale czy pieniądze utrzymają ich przy życiu? — Nie; tylko Bóg może to  sprawić. Czy mogą wydawać pieniądze po śmierci? — Nie, ponieważ umarli nie mogą nic zrobić.

Czy to znaczy, że lepiej nie mieć pieniędzy? — Nie. Można za nie kupować żywność. Za pieniądze kupujemy odzież. Biblia mówi, że pieniądze stanowią ochronę. Gdybyśmy jednak „miłowali” pieniądze, popadlibyśmy w trudności. Stalibyśmy się tacy, jak ten niemądry bogacz, który gromadził bogactwa dla siebie, a nie był bogaty u Boga (Kaznodziei 7:12).

Wielki Nauczyciel powiedział, że ten bogaty człowiek był głupi, ponieważ nie chciał być „bogaty u Boga”. Co to znaczy być ‛bogatym u Boga’? — To znaczy dawać w życiu pierwszeństwo Bogu. Niektórzy mówią, że wierzą w Boga. Mogą nawet od czasu do czasu czytać Biblię. Wydaje im się, że to wystarczy. Ale czy naprawdę są „bogaci” u Boga? —

Człowiek bogaty ma więcej niż mało. Ma dużo. Jeżeli jest „bogaty u Boga”, to jego życie jest wypełnione rozmyślaniem o Bogu. Chętnie i często rozmawia o Bogu. Zawsze robi to, co mu nakazuje Bóg. Lubi przebywać w towarzystwie ludzi miłujących Boga.

Czy my należymy do takich ludzi? Czy jesteśmy ‛bogaci u Boga’? — Jeżeli naprawdę uczymy się od Wielkiego Nauczyciela, to tacy będziemy.

(Oto kilka dalszych wersetów, które wskazują, jak się zapatrywać na dobra materialne: 1 Tymoteusza 6:6-10; Przysłów 23:4; 28:20; Hebrajczyków 13:5).