Rozdział 26

Dzieci, które wychwalają Boga

CZY zastanawiałeś się kiedyś nad tym, po co masz usta? Do czego ci służą? —

Potrzebujemy ust, żeby móc jeść. Ale usta służą nie tylko do jedzenia. Większość z nas jada zaledwie kilka razy dziennie. A czy o wiele częściej nie używasz ust do mówienia? — Za każdym razem, gdy mówisz, mają w tym jakiś udział twoje wargi, język, zęby, podniebienie i tak dalej.

Pomyśl, co by to było, gdybyś nie mógł mówić. Jakże smutne byłoby twoje życie, gdybyś nikomu nie mógł powiedzieć, o czym myślisz! Czy się cieszysz, że Jehowa dał nam usta? — A skoro nam je dał, czy nie uważasz, że powinniśmy ich tak używać, żeby przynosiły Mu chwałę? —

Tak właśnie myślał król Dawid. Posłuchaj, co napisał ten sługa Boży: „Usta moje wypowiadać będą sławę Jehowy”. Czy zgodzisz się ze mną, że dobrze jest używać swoich ust do takich celów? — Powtórzmy więc razem, co on powiedział: „Usta moje wypowiadać będą chwałę Jehowy” (Psalm 145:21).

Kiedyś pewna młoda Izraelitka w taki właśnie sposób używała swoich ust. Za jej życia między Syrią  a Izraelem panowały wrogie stosunki. Któregoś dnia Syryjczycy napadli na Izraelitów i wzięli tę dziewczynkę do niewoli. Oddano ją do domu naczelnego wodza, który się nazywał Naaman. Została tam służącą żony Naamana.

Naaman zapadł na chorobę zwaną trądem. Żaden lekarz nie potrafił mu pomóc. Ale ta młoda Izraelitka głęboko wierzyła w Jehowę. Wiedziała, że On może dokonać cudu. Wierzyła też, że pewien specjalny sługa Boży i zarazem prorok mógłby pomóc Naamanowi. Oczywiście ani Naaman, ani jego żona nie wierzyli w Jehowę. Byli wyznawcami innej religii. Czy ta dziewczynka powinna była powiedzieć im o tym, co wiedziała? A może by jej nie wysłuchali. Jak ty byś postąpił na jej miejscu? —

Wiedziała, że powinna mówić. Mogła w ten sposób okazać życzliwość oraz miłość do Boga. Rzekła więc: ‛Gdyby tylko Naaman mógł się udać do proroka Jehowy w Izraelu. Wtedy na pewno byłby uleczony z trądu’.

Naaman bardzo chciał wyzdrowieć i dlatego posłuchał dziewczynki. Udał się do proroka Jehowy.  Gdy wykonał polecenie proroka, został uzdrowiony. Skłoniło to Naamana do oddawania czci prawdziwemu Bogu. Jakże bardzo musiał się cieszyć, że ta młoda Izraelitka nie bała się wychwalać Jehowy! (2 Królów 5:1-15).

Czy ty chciałbyś komuś pomóc dowiedzieć się czegoś o Jehowie, jak to zrobiła owa dziewczynka? — A komu mógłbyś pomóc? —

Oczywiście z początku tacy ludzie mogą myśleć, że wcale nie potrzebują pomocy. Ale mógłbyś im opowiedzieć, jakich dobrodziejstw doświadczamy od Jehowy. Może zechcą posłuchać. Czy nie byłoby wspaniale, gdyby zaczęli tak jak ty miłować Jehowę? — Coś takiego może się zdarzyć, gdy będziesz używać ust do wychwalania Jehowy.

W Biblii jest też mowa o młodzieńcu, który się nazywał Tymoteusz. Jego ojciec nie wierzył w Jehowę. Ale wierzyła w Jehowę jego matka oraz babcia. Tymoteusz im się przysłuchiwał. Od najwcześniejszych lat, gdy jeszcze był bardzo mały, znał Pismo Święte. Nam też jest potrzebna znajomość Biblii, abyśmy umieli wychwalać Jehowę, bo przecież ta Księga mówi o Nim.

Z biegiem czasu Tymoteusz wyrósł na dzielnego młodzieńca. Pewnego dnia do miasta, w którym mieszkał, przybył Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa. Zauważył, że Tymoteusz bardzo chce służyć Jehowie. Zaprosił go więc, by poszedł z nim służyć Bogu w szerszym zakresie. Razem podróżowali do innych  miejscowości. Wszędzie mówili ludziom o Królestwie Bożym i o Jezusie (Dzieje Apostolskie 16:1-5).

Tymoteusz dużo się nauczył od apostoła Pawła, jak można wychwalać Boga. Widział, jak Paweł przemawiał do tłumów. Widział też, jak zachodził do domów, aby nauczać. Ale Tymoteusz nie tylko się przyglądał. On też uczestniczył w tej działalności. Paweł napisał o nim: ‛Tymoteusz wykonuje dzieło Jehowy tak jak ja’ (1 Koryntian 16:10).

Nie każdemu się podobało, że Tymoteusz mówił o Bogu. Ale on nie rezygnował. Nie powiedział, że wolałby wrócić do domu. Był zadowolony, że może używać swych ust do wychwalania Jehowy.

Ktoś może sobie myśleć, że taka praca jest dobra tylko dla osób starszych. Czy i ty tak myślisz? — Wielki Nauczyciel wiedział, że to nieprawda. Pewnego dnia, gdy niektórzy ludzie chcieli, żeby mali chłopcy przestali wychwalać Boga, Jezus rzekł: ‛Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: „Z ust małych dzieci wyjdzie chwała”?’ (Mateusza 21:16).

Wszyscy możemy wychwalać Jehowę, jeśli tego naprawdę chcemy. To wcale nie jest takie trudne. Bóg dał nam usta, którymi możemy mówić. Wcale nie musimy najpierw wiedzieć wszystko z Biblii. Możemy po prostu opowiadać innym to, czego już zdążyliśmy się nauczyć. Czy chciałbyś to robić? —

(Oto dalsze wersety biblijne, które zachęcają młodych do służenia Bogu: Psalm 148:12, 13; Kaznodziei 12:1; 1 Tymoteusza 4:12).