Rozdział 7

Posłuszeństwo ochroną dla ciebie

CZY chciałbyś robić wszystko, na co masz ochotę? A czy zdarza się, że nie chcesz, by ktoś ci mówił, co masz robić? Przyznaj się szczerze. —

Ale co jest dla ciebie lepsze? Czy naprawdę byłoby mądrze robić wszystko, na co się ma chęć? A może lepiej jest słuchać tatusia i mamusi? — Bóg każe słuchać rodziców, więc musi być po temu jakaś ważna przyczyna. Spróbujmy ją znaleźć.

Ile masz lat? — Czy wiesz, ile lat ma tatuś? — A ile lat ma mamusia? — Żyją więc znacznie dłużej niż ty. A im dłużej się żyje, tym więcej można się nauczyć. Z każdym rokiem więcej się słyszy, więcej widzi i więcej czyni. Dlatego młodzież może się uczyć od starszych.

A kto żyje dłużej od ciebie, ode mnie i od każdego innego człowieka? — Jehowa Bóg. On wie więcej od ciebie i więcej ode mnie. Gdy mówi, co jest dla nas dobre, możemy być pewni, że ma rację. Jeżeli postępujemy tak, jak On nakazuje, jest to dla nas ochroną. Zawsze powinniśmy Go słuchać.

Widzisz więc, że ja też muszę być posłuszny. Muszę słuchać Boga. Robię to dla własnego dobra. Gdy jesteś posłuszny Bogu, też wychodzi ci to na dobre.

Otwórzmy teraz Biblię i zobaczmy, czego Bóg  wymaga od dzieci. Czy potrafisz odszukać List do Efezjan? — Przeczytajmy pierwsze trzy wersety rozdziału szóstego tej księgi Ef 6:1-3. Jest tu napisane: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi” (Bw).

Tak czytamy w Biblii. A więc sam Jehowa Bóg mówi do ciebie, że masz być posłuszny rodzicom.

Co to znaczy „czcić” ojca i matkę? — Znaczy to, że masz okazywać im szacunek. Masz ich słuchać i bez narzekania robić, co ci każą. Bóg obiecuje, że za takie okazywanie posłuszeństwa będzie „ci się dobrze działo”.

Znam opowieść o pewnych ludziach, którym posłuszeństwo ocaliło życie. Czy chciałbyś, żeby ci ją opowiedzieć? —

 Ludzie ci mieszkali dawno temu w dużym mieście Jeruzalem. Mieszkańcy tego miasta byli w przeważającej większości złymi ludźmi. Nie słuchali Boga. Jehowa zesłał własnego Syna, żeby ich pouczył. Ale oni nadal nie chcieli słuchać. Co Bóg miał z nimi zrobić? —

Wielki Nauczyciel ostrzegł ich, że Bóg chce zniszczyć ich miasto. Powiedział, że wojska rozłożą się obozem wokół miasta i zburzą je. Powiedział też, jak będą mogli uciec ludzie, którzy miłują sprawiedliwość. Oto jego słowa:

‛Gdy ujrzycie Jeruzalem otoczone przez armie, wtedy będzie pora na opuszczenie miasta i ucieczkę w góry’ (Łukasza 21:20-22).

Stało się dokładnie tak, jak przepowiedział Jezus. Nadciągnęły wojska rzymskie, żeby zaatakować Jeruzalem. Rozłożyły się obozem dookoła miasta. Potem z jakiejś przyczyny się wycofały. Większość ludzi uznała, że niebezpieczeństwo minęło, i pozostała w mieście. A co Jezus kazał im zrobić? —

Jak byś postąpił, gdybyś wtedy mieszkał w Jeruzalem? — Ci, którzy naprawdę uwierzyli Jezusowi, opuścili swoje domy i uciekli w góry. Poszli nie tylko dorośli; razem z nimi szły też dzieci.

Ale czy naprawdę znaleźli ochronę, dlatego że byli posłuszni? — Przez cały rok w Jeruzalem panował spokój. Przez trzy lata nic się nie wydarzyło. Ale w czwartym roku wojska rzymskie powróciły. Dla tych, którzy pozostali w mieście, było już za późno na ucieczkę.  Tym razem wojska zburzyły Jeruzalem. Większość mieszkańców zginęła.

A co się stało z tymi, którzy usłuchali Jezusa? — Byli daleko od Jeruzalem. Nie ponieśli więc żadnej szkody. Posłuszeństwo okazało się dla nich ochroną.

Czy posłuszeństwo może być ochroną również dla ciebie? — Oczywiście. Zaraz ci to wytłumaczę. Na przykład zabraniam ci bawienia się na ulicy. Czy wiesz, dlaczego? — Dlatego, że możesz tam wpaść pod samochód i zginąć. Ale któregoś dnia mógłbyś sobie pomyśleć: „Akurat nie ma na ulicy ani jednego samochodu. Na pewno nic mi się nie stanie. Inne dzieci bawią się na ulicy i nigdy nie widziałem, żeby im się coś stało”.

Właśnie tak myślała większość mieszkańców Jeruzalem. Gdy za pierwszym razem wojska rzymskie odeszły, wydawało się, że już nic im nie grozi. Inni pozostali w mieście, więc oni też zostali. Byli ostrzeżeni, ale nie posłuchali. Dlatego stracili życie. Dzieci, które się bawią na ulicy, też mogą stracić życie. O ileż lepiej jest być posłusznym!

Nie wystarczy być posłusznym tylko od czasu do czasu. Jeśli zawsze jesteś posłuszny, na pewno jest to dla ciebie ochroną.

Kto ci mówi: ‛Bądź posłuszny rodzicom’? — Bóg. Pamiętaj, że On tak mówi, bo cię naprawdę kocha.

(Oto jeszcze kilka stosownych wersetów, które wskazują na znaczenie posłuszeństwa: Kaznodziei 12:13; Kolosan 3:20; Przysłów 23:22).