Rozdział 26

Chwalebny finał świętej tajemnicy Bożej!

1. (a) Jakimi słowami Jan powiadamia nas, że dopełnia się święta tajemnica? (b) Dlaczego zastępy anielskie wołają donośnym głosem?

CZY przypominasz sobie przysięgę silnego anioła, zanotowaną w Objawieniu 10:1, 6, 7? Oświadczył on: „Nie będzie już zwlekania; ale w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał zadąć w trąbę, na pewno się dopełni święta tajemnica Boża według dobrej nowiny, którą on oznajmił swoim niewolnikom, prorokom”. Nadszedł wyznaczony przez Jehowę czas na zadęcie w tę ostatnią trąbę. Ale w jaki sposób dopełni się święta tajemnica? Jan wprost nie posiada się z radości, że może nas o tym poinformować! Pisze: „I zadął w trąbę siódmy anioł. I w niebie rozległy się donośne głosy, mówiące: ‚Królestwo świata stało się królestwem naszego Pana i jego Chrystusa, i będzie królował na wieki wieków’” (Objawienie 11:15). Owe zastępy aniołów mają wszelkie powody, by wołać głosem donośnym, ba, huczącym jak grzmot, zwiastują bowiem historyczną wiadomość o randze wszechświatowej. Ma ona nader istotne znaczenie dla wszystkich żyjących stworzeń.

2. Kiedy i jak dopełnia się tryumfalnie święta tajemnica?

² Święta tajemnica osiąga uszczęśliwiający finał! W chwalebny i wspaniały sposób dobiega tryumfalnego kresu w roku 1914, kiedy Pan Jehowa wynosi na tron swego Chrystusa jako współkróla. Działając w imieniu Ojca, Jezus Chrystus zaczyna panować pośród wrogiego mu świata ludzkiego. Będąc obiecanym Nasieniem, otrzymuje władzę Królestwa, by unicestwić Węża wraz z jego pomiotem i przywrócić na ziemi rajski pokój (1 Mojżeszowa 3:15; Psalm 72:1, 7). Tak oto ów mesjański Król spełni Słowo Jehowy i oczyści z zarzutów swego Ojca, „Króla wieczności”, który jako Pan Wszechwładny ma panować „na wieki wieków” (1 Tymoteusza 1:17, NW).

3. Dlaczego Jehowa Bóg, choć zawsze był Królem, pozwolił istnieć na ziemi innym władzom zwierzchnim?

 ³ Ale w jaki sposób „królestwo świata stało się królestwem naszego Pana”, Jehowy? Czyż Jehowa Bóg nie był zawsze Królem? Oczywiście, że tak, przecież lewita Asaf śpiewał: „Wszak Ty, Boże, z dawna jesteś moim królem”. A inny psalmista oświadczył: „Jahwe jest Królem (...) Mocno stoi Twój tron od pradawna, Ty jesteś od wieków” (Psalm 74:12; 93:1, 2, Bp). Jednakże Jehowa w swej mądrości pozwolił istnieć na ziemi innym zwierzchnościom. W ten sposób została poddana wszechstronnej próbie kwestia podniesiona w Edenie, mianowicie: czy człowiek potrafi rządzić się bez Boga. Rządy ludzkie sromotnie zawiodły. Jakże prawdziwe okazały się słowa proroka Bożego: „Wiem, Panie, że droga człowieka nie od niego zależy i że nikt, gdy idzie sam, nie kieruje swoim krokiem”! (Jeremiasza 10:23). Od upadku naszych prarodziców cała zamieszkana ziemia znajduje się pod panowaniem „pradawnego węża”, Szatana (Objawienie 12:9; Łukasza 4:6). Teraz nastał czas na radykalną zmianę! W celu wykazania słuszności swej prawowitej władzy Jehowa począł sprawować zwierzchnictwo nad ziemią w nowy sposób — za pośrednictwem ustanowionego przez siebie mesjańskiego Królestwa.

4. Co wysunięto na pierwszy plan, gdy w roku 1922 zaczęły się rozlegać głosy trąb? Objaśnij to szerzej.

⁴ Dźwięki siedmiu trąb zaczęły się rozlegać w roku 1922, kiedy to na zgromadzeniu Badaczy Pisma Świętego w Cedar Point prezes Towarzystwa Strażnica J. F. Rutherford wygłosił przemówienie oparte na wersecie ‛przybliżyło się królestwo niebieskie’ (Mateusza 4:17, Bg). Wystąpienie swe zakończył słowami: „A zatem wracajcie na niwę, synowie Boga Najwyższego! Przywdziejcie zbroję! Bądźcie trzeźwi, bądźcie czujni, bądźcie aktywni, bądźcie mężni. Okażcie się wiernymi i prawdziwymi świadkami Pana. Ruszajcie w bój, aż opustoszeją wszelkie pozostałości Babilonu! Zwiastujcie orędzie daleko i szeroko. Świat musi się dowiedzieć, że Jehowa jest Bogiem, a Jezus Chrystus — Królem królów i Panem panów. Żyjemy w największym ze wszystkich dni. Oto Król objął władzę! Wy macie nadać temu rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!” Królestwo Boże podległe Chrystusowi Jezusowi zostało wysunięte na pierwszy plan, co nadało ogromny rozmach działalności głoszenia o Królestwie, obejmującej także zwiastowanie wyroków obwieszczanych przez wszystkie siedem trąb anielskich.

5. Jakie wydarzenie na zgromadzeniu Badaczy Pisma Świętego w roku 1928 nadało rozgłos dźwiękowi siódmej trąby?

⁵ Głos trąby siódmego anioła rozległ się echem w kluczowych punktach zgromadzenia Badaczy Pisma Świętego zorganizowanego w Detroit w stanie Michigan od 30 lipca do 6 sierpnia 1928 roku. Z tej okazji połączono ze sobą 107 radiostacji, co dziennik The New York Times nazwał „największą i najdroższą siecią radiową w dziejach”. Uczestnicy kongresu entuzjastycznie przyjęli dobitną „Deklarację przeciw Szatanowi, a za Jehową”, w której wskazano, że Szatan wraz z jego niecną organizacją zostaną zniszczeni w Armagedonie, natomiast wszystkich miłośników sprawiedliwości czeka wyzwolenie. Lojalni poddani Królestwa Bożego z radością przyjęli wiadomość o wydaniu na tym kongresie 368-stronicowej książki pod tytułem Rząd. Przedstawiono w niej niezbite dowody na to, że „Bóg w roku 1914 posadził Swego pomazanego [namaszczonego] Króla na Jego tronie”.

Jehowa przejmuje władzę

6. Jak Jan opisuje obwieszczenie dotyczące osadzenia Chrystusa na tronie w Królestwie Bożym?

⁶ Chrystus został wyniesiony na tron w Królestwie Bożym — jakąż radość wywołuje to obwieszczenie! Jan donosi: „A dwudziestu czterech starszych, którzy zasiadali przed Bogiem na swych tronach, upadło na twarze swoje i oddało cześć Bogu, mówiąc: ‚Dziękujemy tobie, Jehowo Boże, Wszechmocny, który jesteś i który byłeś, ponieważ wziąłeś twą wielką moc i zacząłeś królować’” (Objawienie 11:16, 17).

7. Jak złożyli dziękczynienie Jehowie Bogu: (a) członkowie ziemskiego ostatka symbolicznych 24 starszych? (b) ci spośród 24 starszych, którzy zmartwychwstali i zajęli swe stanowiska w niebie?

 ⁷ Dwudziestu czterech starszych, którzy w ten sposób dziękują Jehowie Bogu, symbolizuje namaszczonych braci Chrystusa na ich niebiańskich stanowiskach. Od roku 1922 ziemski ostatek tych 144 000 pomazańców przystąpił do dzieła zainicjowanego przez odgłosy trąb. W pełni zrozumiał istotę znaku opisanego w Ewangelii według Mateusza 24:3 do 25:46. Ale w nieco wcześniejszej części dnia Pańskiego ich współtowarzysze, którzy już ‛okazali się wierni aż do śmierci’, zostali wskrzeszeni i zajęli swe stanowiska w niebie, toteż gdy teraz padają na twarz i oddają cześć Jehowie, mogą reprezentować całe grono 144 000 (Objawienie 1:10; 2:10). Jakże są wdzięczni, że ich Pan Wszechwładny nie zwlekał z doprowadzeniem świętej tajemnicy do imponującego finału!

8. (a) Jak podziałał na narody głos siódmej trąby? (b) Przeciw komu narody zapłonęły srogim gniewem?

⁸ Jednakże narodom głos siódmej trąby bynajmniej nie sprawia radości. Nadszedł czas, by Jehowa wywarł na nich swój srogi gniew. Jan tak to opisuje: „Ale narody popadły w srogi gniew i nadszedł twój srogi gniew i wyznaczony czas na sądzenie umarłych i danie nagrody twym niewolnikom prorokom i świętym, i bojącym się twego imienia, małym i wielkim, i na zniszczenie tych, którzy niszczą ziemię” (Objawienie 11:18). Począwszy od roku 1914, narody świata pałają zaciekłym gniewem zarówno na siebie nawzajem, jak i na Królestwo Boże, a zwłaszcza na  dwóch świadków na rzecz Jehowy (Objawienie 11:3).

9. Jak narody niszczą ziemię i co w związku z tym postanowił Bóg?

⁹ Od zarania dziejów narody niszczyły ziemię bezustannymi wojnami i rabunkową gospodarką. Ale od roku 1914 dewastacja ta przybrała alarmujące rozmiary. Zachłanność i korupcja prowadzą do rozprzestrzeniania się pustyń i utraty olbrzymich połaci ziemi uprawnej. Kwaśne deszcze i chmury radioaktywne wyrządzają dotkliwe szkody na ogromnych obszarach. Jemy zatrutą żywność, oddychamy skażonym powietrzem i pijemy zanieczyszczoną wodę. Odpady przemysłowe stanowią zagrożenie dla życia na lądzie i w morzu. Poza tym nad ludzkością wisi groźba zagłady nuklearnej ze strony supermocarstw. Na szczęście Jehowa ‛zniszczy tych, którzy niszczą ziemię’. Wykona wyrok na pyszałkowatych, bezbożnych ludziach, odpowiedzialnych za opłakany stan naszej planety (5 Mojżeszowa 32:5, 6; Psalm 14:1-3). Aby rozliczyć się z tymi złoczyńcami, Jehowa sprowadza trzecie biada (Objawienie 11:14).

Biada tym, którzy niszczą ziemię!

10. (a) Co oznacza trzecie biada? (b) W jaki sposób trzecie biada sprowadza coś więcej niż tylko katusze?

¹⁰ Oto trzecie biada. Nadchodzi szybko! Jehowa posługuje się nim, by doprowadzić do zniszczenia tych, którzy bezczeszczą Jego „podnóżek” — nasz piękny ziemski dom (Izajasza 66:1). Owo biada zostaje zainicjowane przez mesjańskie Królestwo — świętą tajemnicę Bożą. Dwa pierwsze biada, będące głównie następstwem plagi szarańczy i oddziałów konnicy, dręczyły katuszami wrogów Boga, zwłaszcza przywódców chrześcijaństwa, ale trzecie biada, wymierzone bezpośrednio przez Królestwo Jehowy, pociągnie za sobą nie tylko cierpienia (Objawienie 9:3-19). Zada śmiertelny cios niszczycielskiemu społeczeństwu ludzkiemu i unicestwi je wraz z jego przywódcami. Będzie to punkt kulminacyjny sądów sprawowanych przez Jehowę podczas Armagedonu. Stanie się tak, jak prorokował Daniel: „Za dni tych królów [władców, którzy niszczą ziemię] Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki”. Królestwo Boże będzie niczym wyniosła góra panować nad doprowadzoną do świetności  ziemią, wykaże słuszność zwierzchnictwa Jehowy i przyniesie ludzkości wieczną radość (Daniela 2:35, 44; Izajasza 11:9; 60:13).

11. (a) Jaką długą serię radosnych wydarzeń opisuje to proroctwo? (b) Kto i komu okazuje niezasłużoną życzliwość i w jaki sposób ją przejawia?

¹¹ Trzeciemu biada towarzyszy długa seria radosnych wydarzeń, następujących po sobie podczas dnia Pańskiego. Jest to pora „na sądzenie umarłych” oraz na to, by Bóg ‛dał nagrodę swym niewolnikom prorokom i świętym, i bojącym się jego imienia’. Oznacza to wskrzeszenie umarłych! Ci z namaszczonych świętych, którzy dawniej zasnęli w śmierci, dostępują go w początkach dnia Pańskiego (1 Tesaloniczan 4:15-17). W stosownym czasie dołączają do nich dzięki natychmiastowemu zmartwychwstaniu pozostali święci. Nagrodę otrzymają również inni, a wśród nich niewolnicy Boga — starożytni prorocy — oraz wszyscy ludzie bojący się imienia Jehowy: bądź to członkowie wielkiej rzeszy, którzy przeżyją wielki ucisk, bądź też „umarli, wielcy i mali”, wskrzeszani podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Ponieważ mesjański Król Boży ma klucze śmierci i Hadesu, jego królowanie daje mu możliwość udostępnienia życia wiecznego wszystkim, którzy się ubiegają o tę cenną sposobność (Objawienie 1:18; 7:9, 14; 20:12, 13; Rzymian 6:22; Jana 5:28, 29). Niezależnie od tego, czy chodzi o nieśmiertelne życie w niebiosach, czy też o życie wieczne na ziemi — ten dar życia stanowi wyraz niezasłużonej życzliwości Jehowy, za którą każdy obdarowany powinien być Mu nieustannie wdzięczny! (Hebrajczyków 2:9).

Spójrzcie, arka przymierza!

12. (a) Co według Objawienia 11:19 Jan ogląda w niebiosach? (b) Czego symbolem była arka przymierza i co się z nią stało, gdy Izrael dostał się do niewoli babilońskiej?

¹² Jehowa panuje! Za pośrednictwem mesjańskiego Królestwa sprawuje w cudowny sposób swą zwierzchnią władzę nad ludzkością. Potwierdza to dalsza część wizji Jana: „I zostało otwarte sanktuarium świątyni Boga, które jest w niebie, i widać było arkę jego przymierza w jego sanktuarium świątyni. I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, i trzęsienie ziemi, i wielki grad” (Objawienie 11:19). Jest to jedyna w Objawieniu wzmianka o arce przymierza Bożego. Była ona widzialnym symbolem obecności Jehowy pośród Jego ludu — Izraela. W przybytku, a potem w świątyni wzniesionej przez Salomona, arkę przechowywano w Miejscu Najświętszym. Ale kiedy w roku 607 p.n.e. Izrael dostał się do niewoli babilońskiej, a Jeruzalem zostało spustoszone, arka przymierza zniknęła. Nastąpiło to wtedy, gdy przedstawiciele domu Dawida przestali ‛zasiadać na tronie Jehowy’ (1 Kronik 29:23, NW). *

13. Na co wskazuje okoliczność, że w niebiańskim sanktuarium widać arkę Bożego przymierza?

¹³ Teraz, przeszło 2500 lat później, ponownie  widać arkę. Ale w wizji Jana nie znajduje się ona w ziemskiej świątyni. Pojawia się w niebiańskim sanktuarium Boga. Jehowa znowu panuje za pośrednictwem władcy z królewskiej linii rodowej Dawida. Tym razem jednak ów Król, Chrystus Jezus, zasiada na tronie w Jeruzalem niebiańskim i z tego wyniosłego miejsca wykonuje wyroki Jehowy (Hebrajczyków 12:22). Odsłonią je przed nami następne rozdziały Objawienia.

14, 15. (a) Jedynie kto w starożytnym Jeruzalem mógł oglądać arkę przymierza i dlaczego? (b) Komu jest dane oglądać arkę przymierza w niebiańskim sanktuarium Boga?

¹⁴ W starożytnym ziemskim Jeruzalem ani ogół Izraelitów, ani nawet kapłani służący w świątyni nie widzieli arki, ponieważ znajdowała się w Miejscu Najświętszym, oddzielonym zasłoną od Miejsca Świętego (4 Mojżeszowa 4:20; Hebrajczyków 9:2, 3). Mógł ją oglądać jedynie arcykapłan, gdy raz w roku w Dniu Przebłagania wstępował do Miejsca Najświętszego. Niemniej kiedy otwarto sanktuarium w niebiosach, symboliczna arka stała się widoczna nie tylko dla Jezusa Chrystusa, Arcykapłana Jehowy, ale też dla jego 144 000 podkapłanów, w tym i dla Jana.

¹⁵ Pierwsze osoby wskrzeszone do życia w niebie oglądają tę symboliczną arkę z bliska, ponieważ jako należący do grona 24 starszych zajęli miejsca wokół tronu Jehowy. A ziemska klasa Jana została oświecona duchem Jehowy, by mogła dostrzec obecność Boga w Jego duchowej świątyni. Ukazano przy tym pewne znaki, które mają zwrócić uwagę ogółu ludzi na to cudowne wydarzenie. W wizji Jana jest mowa o błyskawicach, głosach, gromach, trzęsieniu ziemi oraz gradzie (porównaj Objawienie 8:5). Co one wyobrażają?

16. W jaki sposób pojawiają się błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad?

¹⁶ Od roku 1914 dziedzina religijna przeżywa potężne wstrząsy. Na szczęście jednak owemu „trzęsieniu ziemi” towarzyszą głosy osób oddanych Bogu, dające wyraźne świadectwo o ustanowionym przez Niego Królestwie. Rozlegają się biblijne gromy, ostrzegające przed nadciągającą nawałnicą. Pojawiają się błyskawice światła, które rozjaśnia prorocze Słowo Boże i któremu nadawany jest ogromny rozgłos. Twardy „grad” Boskich wyroków młóci chrześcijaństwo i całą religię fałszywą. Wszystko to powinno przykuć uwagę ludzi. Niestety, większość z nich przypomina współczesnych Jezusowi mieszkańców Jeruzalem i nie dostrzega spełniania się tych znaków Objawienia (Łukasza 19:41-44).

17, 18. (a) Jaki obowiązek nakłada na oddanych Bogu chrześcijan głos trąb siedmiu aniołów? (b) Jak chrześcijanie wywiązują się ze swego zadania?

¹⁷ Siedmiu aniołów dalej dmie w trąby, zapowiadając rozegranie się na ziemi historycznych wydarzeń. Na oddanych Bogu chrześcijanach spoczywa doniosły obowiązek bezustannego głoszenia światu tych obwieszczeń. Z jakąż radością wywiązują się ze swego zadania! Świadczy o tym choćby fakt, że w ciągu 10 lat, od roku 1983 do 1992, przeszło dwukrotnie zwiększyli liczbę godzin poświęcanych w ciągu roku na ogólnoświatową działalność kaznodziejską — z 436 720 991 do 1 024 910 434, co stanowi wzrost o 135 procent. „Święta tajemnica Boża według dobrej nowiny” rzeczywiście jest oznajmiana „aż do krańców ziemi” (Objawienie 10:7; Rzymian 10:18).

¹⁸ Odsłanianie Bożych zamierzeń związanych z Królestwem trwa dalej, toteż zapoznamy się teraz z następnymi wizjami.

[Przypis]

[Pytania do studium]

[Ramka na stronie 173]

Najdonośniejsze odgłosy trąb zwiastujących wyroki Jehowy

1. 1922, Cedar Point: Przywódcy chrześcijaństwa reprezentujący religię, politykę i wielki biznes zostali wezwani do wyjaśnienia, dlaczego nie są w stanie zapewnić pokoju, dobrobytu i szczęścia. Środkiem zaradczym jest Królestwo Mesjasza.

2. 1923, Los Angeles: Wykład publiczny „Wszystkie narody kroczą do Armagedonu, ale miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą” nawoływał miłujące pokój „owce” do opuszczenia śmiercionośnego morza ludzkości.

3. 1924, Columbus: Duchowieństwo zostało oskarżone, że wywyższa siebie i nie chce głosić o Królestwie Mesjasza. Prawdziwi chrześcijanie muszą obwieszczać pomstę Bożą i pocieszać zrozpaczoną ludzkość.

4. 1925, Indianapolis: Poselstwo nadziei obnaża ciemności duchowe panujące w chrześcijaństwie i przeciwstawia je świetlanej obietnicy na pokój, dobrobyt, zdrowie, życie, wolność i wieczne szczęście pod panowaniem Królestwa.

5. 1926, Londyn: Chrześcijaństwo i jego duchownych dotyka plaga szarańczy, wyjawiająca, że odrzuca ono Królestwo Boże. Radosne powitanie narodzin tego niebiańskiego rządu.

6. 1927, Toronto: Zaproszenie roznoszone jakby przez oddziały konnicy nawołuje ludzi do opuszczenia ‛zorganizowanego chrześcijaństwa’ i do poddania się z całego serca Jehowie Bogu, wyznaczonemu przez Niego Królowi oraz Jego Królestwu.

7. 1928, Detroit: Deklaracja przeciw Szatanowi, a za Jehową, wyraźnie oznajmia, że Król namaszczony przez Boga i wprowadzony na tron w roku 1914 zniszczy niegodziwą organizację Szatana i wyzwoli ludzkość.

[Ramka na stronie 175]

Niszczenie ziemi

„Co trzy sekundy znika fragment pierwotnego lasu deszczowego o rozmiarach boiska do piłki nożnej. (...) Wskutek dewastacji dziewiczych lasów tropikalnych giną tysiące gatunków roślin i zwierząt” (Rand McNally, Illustrated Atlas of the World).

„W ciągu dwustu lat osadnictwa [Wielkie Jeziora] stały się też największym ściekiem świata” (The Globe and Mail, Kanada).

Eksplozja i pożar w czernobylskiej elektrowni atomowej w kwietniu 1986 roku „to najbardziej brzemienna w skutki katastrofa jądrowa (...) od czasu zbombardowania Hiroszimy i Nagasaki”, przy czym „do atmosfery, gruntu i wody przedostało się tyle substancji radioaktywnych, ile wskutek wszystkich dotychczasowych prób nuklearnych i wybuchów bomb atomowych” (JAMA; The New York Times).

Fabryka chemiczna w japońskim mieście Minamata zanieczyściła tamtejszą zatokę metylortęcią. Spożywanie zatrutych ryb i skorupiaków doprowadziło do pojawienia się „choroby Minamata”, stanowiącej „przewlekłe schorzenie neurologiczne. (...) Według oficjalnych danych w całej Japonii zapadło dotychczas [do roku 1985] na tę chorobę 2578 osób” (International Journal of Epidemiology).

[Ramka na stronie 176]

Ważkie obwieszczenia zanotowane w Objawieniu 11:15-19 stanowią wstęp do kolejnych wizji. Rozdział 12 rozwija szczegółowo wcześniejsze doniosłe obwieszczenia z Objawienia 11:15, 17. Rozdział 13 stanowi tło dla Objawienia 11:18, ponieważ opisuje powstanie i rozwój politycznej organizacji Szatana, która doprowadziła do zniszczenia ziemi. Rozdziały 14 i 15 wyczerpująco omawiają dalsze wyroki Królestwa, związane z głosem siódmej trąby i trzecim biada.

[Ilustracje na stronie 174]

Jehowa ‛zniszczy tych, którzy niszczą ziemię’