Rozdział 23

Drugie biada — oddziały konnicy

1. Co się wydarzyło wbrew wysiłkom kleru, usiłującego wytępić symboliczne szarańcze i z czym się wiąże zapowiedź dwóch następnych biada?

INWAZJA szarańczy, trwająca od roku 1919, przysporzyła klerowi chrześcijaństwa wielu udręk. Duchowni próbowali wytępić te szarańcze, one jednak przypuszczały coraz silniejszy atak (Objawienie 9:7). Ale to nie wszystko! Jan pisze: „Jedno biada przeminęło. Oto nadchodzą po tych rzeczach jeszcze dwa biada” (Objawienie 9:12). Chrześcijaństwo czekają więc dalsze plagi.

2. (a) Co się stało, gdy zatrąbił szósty anioł? (b) Co wyobraża „jeden głos od rogów złotego ołtarza”? (c) Dlaczego wspomniano o czterech aniołach?

² Skąd pojawia się drugie biada? Oto, co pisze Jan: „I zadął w trąbę szósty anioł. I usłyszałem jeden głos od rogów złotego ołtarza, który jest przed Bogiem, jak mówił do szóstego anioła mającego trąbę: ‚Rozwiąż czterech aniołów związanych nad wielką rzeką Eufrat’” (Objawienie 9:13, 14). Uwolnienie aniołów następuje na polecenie głosu dochodzącego od rogów złotego ołtarza. Chodzi tu o ołtarz kadzielny, a pochodzące z niego kadzidło w złotych czaszach już dwukrotnie powiązano z modlitwami świętych (Objawienie 5:8; 8:3, 4). Wspomniany głos symbolizuje zatem zjednoczone modlitwy świętych przebywających na ziemi. Błagają oni o uwolnienie, by dalej mogli energicznie pełnić służbę dla Jehowy w charakterze Jego „posłańców”, takie bowiem jest podstawowe znaczenie greckiego odpowiednika wyrazu „aniołowie”. Ale dlaczego aniołów jest czterech? Liczba ta zdaje się wskazywać na ich zorganizowanie w sposób umożliwiający objęcie głoszeniem całej ziemi (porównaj Objawienie 7:1; 20:8).

3. W jakim sensie czterej aniołowie zostali „związani nad wielką rzeką Eufrat”?

³ W jakim sensie aniołowie ci byli „związani nad wielką rzeką Eufrat”? W dawnych czasach Eufrat stanowił północno-wschodnią granicę krainy, którą Jehowa obiecał Abrahamowi (1 Mojżeszowa 15:18; 5 Mojżeszowa 11:24).  Najwidoczniej więc zostali zatrzymani przy granicy kraju danego im przez Boga, czyli ich ziemskiej dziedziny działalności, i nie pozwolono im w pełni podjąć służby, którą dla nich przewidział Jehowa. Rzeka ta kojarzy się też mocno z Babilonem, gdzie po upadku Jeruzalem w roku 607 p.n.e. rodowici Żydzi spędzili w niewoli 70 lat, „związani nad wielką rzeką Eufrat” (Psalm 137:1). Podobnie skrępowani byli w roku 1919 Izraelici duchowi, którzy popadli w przygnębienie i błagali Jehowę o kierownictwo.

4. Jakie zadanie otrzymali czterej aniołowie i jak je wykonują?

⁴ Na szczęście Jan może teraz oznajmić: „I zostali rozwiązani czterej aniołowie, którzy są przygotowani na godzinę i dzień, i miesiąc, i rok, aby zabić trzecią część ludzi” (Objawienie 9:15). Jehowa jest bardzo precyzyjnym Dyspozytorem czasu. Ściśle się trzyma ustalonego przez siebie harmonogramu wydarzeń. Jego posłańcy dostępują więc uwolnienia dokładnie w wyznaczonej chwili, dzięki czemu będą mogli wykonać powierzone im zadanie. Spróbuj sobie wyobrazić, jaką tryskali radością, gdy w roku 1919 wychodzili z niewoli, gotowi do dzieła! Mieli nie tylko dręczyć, lecz także „zabić trzecią część ludzi”. Ma to związek z plagami, które zostały zapowiedziane dźwiękami pierwszych czterech trąb, a spadły na trzecią część ziemi, morza i stworzeń morskich, rzek i źródeł wód oraz świecących ciał niebieskich (Objawienie 8:7-12). Czterej aniołowie posuwają się jeszcze dalej i ‛zabijają’, a więc całkowicie obnażają martwy duchowo stan chrześcijaństwa. Czynią to przez publiczne obwieszczenia, które niczym trąby rozbrzmiewają od roku 1922 po dziś dzień.

5. Jak w roku 1927 rozległ się dźwięk szóstej trąby i jaki miał związek z chrześcijaństwem?

⁵ Jak pamiętamy, dopiero co zatrąbił szósty anioł. Odpowiedzią było szóste z serii dorocznych międzynarodowych zgromadzeń Badaczy Pisma Świętego. Zorganizowano je w kanadyjskim mieście Toronto. Program z niedzieli 24 lipca 1927 roku transmitowano za pośrednictwem 53 połączonych radiostacji — najrozleglejszej podówczas sieci radiowej. Orędzia tego mogły wysłuchać miliony osób. Najpierw odczytano śmiałą rezolucję, w której zdemaskowano duchową martwotę chrześcijaństwa, a następnie oświadczono: „W tym czasie zamieszania Jehowa Bóg zwraca się do wszystkich ludzi z wezwaniem, aby na zawsze opuścili organizację tego fałszywego chrześcijaństwa, czyli tak zwanego ‚zorganizowanego chrześcijaństwa’, [aby] zupełnie się od niej odwrócili (...) oraz aby ludzie z posłusznem i pokornem sercem zupełnie się zwrócili ku Jehowie Bogu, jego Królowi i jego Królestwu”. Później J. F. Rutherford, prezes Towarzystwa Strażnica, wygłosił wykład publiczny pod tytułem „Wolność dla ludzi”. Przedstawił go w charakterystycznym dla siebie, dynamicznym stylu, harmonizującym z „ogniem i dymem, i siarką”, które ujrzał w wizji apostoł Jan.

6. W jaki sposób Jan opisuje oddziały konnicy?

⁶ „A liczba wojsk konnicy dwa miriady miriadów — usłyszałem ich liczbę. A tak widziałem w wizji konie i tych, którzy na nich siedzieli: mieli napierśniki ognistoczerwone i hiacyntowoniebieskie, i siarkowożółte; a głowy koni były jak głowy lwów, a z ich pysków wydobywały się ogień i dym, i siarka. Przez te trzy plagi została zabita trzecia część ludzi — przez ogień i dym, i siarkę, które się wydobywały z ich pysków” (Objawienie 9:16-18).

7, 8. (a) Pod czyim kierownictwem odbywa się szarża konnicy? (b) Pod jakimi względami konnica przypomina poprzedzającą ją szarańczę?

⁷ Atakiem tej konnicy najwyraźniej kieruje  czterech aniołów. Cóż za przerażające widowisko! Spróbuj sobie wyobrazić, jak byś zareagował, gdybyś stał się celem takiej szarży! Już sam wygląd tej kawalerii zatrwożyłby twe serce. Ale czy zauważyłeś, jak jest podobna do szarańczy, które ją poprzedzały? Szarańcze przypominały konie, tym razem zaś oglądamy właśnie te zwierzęta. W obu wypadkach chodzi więc o teokratyczny bój (Przypowieści 21:31). Ponadto szarańcze mają zęby jakby lwie, a konie — głowy jak głowy lwów. Oznacza to, że oba te zastępy mają związek z odważnym Lwem z plemienia Judy, Jezusem Chrystusem, który jest ich Wodzem, Rozkazodawcą i Wzorem (Objawienie 5:5; Przypowieści 28:1).

⁸ Zarówno szarańcze, jak i oddziały konnicy biorą udział w sędziowskim dziele Jehowy. Szarańcze wyszły z dymu, który zwiastował chrześcijaństwu nieszczęście i ognistą zagładę, konie zaś wypuszczają z pysków ogień, dym i siarkę. Szarańcze miały żelazne napierśniki, co oznaczało, że ich serc strzegło niezłomne oddanie dla sprawiedliwości. Kawalerzyści też noszą napierśniki: czerwono-niebiesko-żółte. Barwy te unaoczniają śmiercionośne orędzia wychodzące z końskich pysków (porównaj 1 Mojżeszową 19:24, 28; Łukasza 17:29, 30). Szarańcze mają ogony jak ogony skorpionów i zadają nimi katusze, natomiast ogony koni przypominają węże i mogą zabijać! Wszystko wskazuje na to, że kawaleria ma na większą skalę kontynuować dzieło rozpoczęte przez szarańczę, doprowadzając je do pomyślnego zakończenia.

9. Kogo wyobraża konnica?

⁹ Kogo więc wyobraża konnica? Namaszczona duchem klasa Jana, mająca władzę ‛kłucia i szkodzenia’, zaczęła donośnie niczym głosem trąby rozgłaszać wyrok Jehowy, zapowiadający pomstę na chrześcijaństwie. Można zatem oczekiwać, iż ta sama grupa otrzyma polecenie, by ‛zabijać’, to znaczy oznajmiać, że chrześcijaństwo ze swym klerem jest całkowicie martwe duchowo, że zostało odrzucone przez Jehowę i że czeka je wrzucenie do ‛ognistego pieca’ wieczystej zagłady. Babilon Wielki faktycznie musi zostać doszczętnie unicestwiony (Objawienie 9:5, 10; 18:2, 8;  Mateusza 13:41-43). Najpierw jednak klasa Jana musi ukazać za pomocą „miecza Ducha, którym jest Słowo Boże”, iż chrześcijaństwo stało się martwe pod względem duchowym. Symbolicznym uśmiercaniem „trzeciej części ludzi” kierują czterej aniołowie oraz jeźdźcy dosiadający koni (Efezjan 6:17; Objawienie 9:15, 18). Wynika z tego, że ten wzbudzający grozę zastęp zwiastunów Królestwa wyrusza do boju jako armia odpowiednio zorganizowana i poddana teokratycznemu kierownictwu Pana Jezusa Chrystusa.

Dwa miriady miriadów

10. Jak to rozumieć, że liczebność konnicy wynosi dwa miriady miriadów?

¹⁰ Jak to możliwe, by liczebność konnicy wynosiła dwa miriady miriadów? Literalne miriady to wielokrotności dziesięciu tysięcy. Wobec tego dwa miriady miriadów to 200 milionów. * Wprawdzie są już miliony głosicieli Królestwa, ale daleko jeszcze do setek milionów! Przypomnijmy sobie jednak słowa Mojżesza zapisane w Księdze Liczb (4 Mojżeszowej) 10:36 (NW): „Wróć, o Jehowo, do miriadów tysięcy Izraela” (porównaj 1 Mojżeszową 24:60). Dosłownie znaczyłoby to ‛wróć do dziesiątków milionów Izraela’. A przecież w owych czasach naród ten liczył tylko dwa — trzy miliony osób. Co więc Mojżesz miał na myśli? Zapewne nie chodziło mu o podanie konkretnej liczby, chciał raczej nawiązać do faktu, że Izraelici mieli stanowić rzeszę niezliczoną „jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza” (1 Mojżeszowa 22:17; 1 Kronik 27:23). Użył więc odpowiednika słowa „miriady”, by wskazać na wielką, lecz nie sprecyzowaną liczbę. Dlatego w Biblii warszawskiej oddano ten werset następująco: „Wróć, Panie, do niezliczonych tysięcy Izraela”. Jest to zgodne z drugim znaczeniem odpowiednika wyrazu „miriady”, podawanym w słownikach języka greckiego i hebrajskiego, a mianowicie: „bardzo liczny, niezliczony” (Słownik grecko-polski pod redakcją Z. Abramowiczówny; W. Gesenius, Hebräisches und Aramäisches Handwörtebuch über das Alte Testament).

11. Czego potrzebuje klasa Jana, by mogła liczyć miriady choćby w sensie przenośnym?

¹¹ Jednakże żyjących na ziemi członków klasy Jana jest już mniej niż 10 000. Jakże więc  można ich przyrównywać do nieprzeliczonej konnicy? Jeżeli mieli się stać miriadami choćby w sensie symbolicznym, to czyż nie potrzebowali wsparcia? Owszem, i dzięki niezasłużonej życzliwości Jehowy otrzymali takie posiłki! Skąd one nadeszły?

12, 13. Jakie wydarzenia z lat 1918-1935 pokazały, skąd mają nadejść posiłki?

¹² W latach 1918-1922 klasa Jana zaczęła nieść udręczonej ludzkości uszczęśliwiającą nadzieję na to, że „miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą”. W roku 1923 oznajmiono, iż owce wspomniane w Ewangelii według Mateusza 25:31-34 będą żyć na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego. Podobne perspektywy omówiono w broszurze Wolność dla ludzi, wydanej na zgromadzeniu międzynarodowym w roku 1927. Na początku lat trzydziestych wierną klasę Jonadaba oraz tych, którzy ‛wzdychają i jęczą’ nad żałosnym stanem duchowym chrześcijaństwa, utożsamiono z symbolicznymi owcami spodziewającymi się żyć na ziemi (Ezechiela 9:4; 2 Królewska 10:15, 16). Strażnica z 15 października 1934 roku kierowała takie osoby do nowożytnych „miast ucieczki”. W numerze tym podkreślono: „Słysząc głos trąby Bożej i przyjąwszy przestrogę przez wkroczenie do organizacji Bożej i złączenie się z ludem Bożym, ci z klasy Jonadaba muszą tam pozostawać” (Liczb 35:6, BT).

¹³ W roku 1935 członkowie klasy Jonadaba zostali specjalnie zaproszeni na kongres Świadków Jehowy zorganizowany w Waszyngtonie. Na zgromadzeniu tym J. F. Rutherford wygłosił w piątek 31 maja słynny wykład pod tytułem „Lud wielki”. Wyraźnie w nim wykazał, iż grupą wspomnianą w Księdze Objawienia 7:9 (Bg) są owce z Ewangelii według Mateusza 25:33 — oddani Bogu ludzie mający nadzieję ziemską. W trakcie tego kongresu ochrzczono 840 nowych Świadków, przeważnie należących do wielkiej rzeszy, co stanowiło zapowiedź przyszłych wydarzeń. *

14. Czy wielka rzesza miała uczestniczyć w szarży symbolicznej konnicy i jakiemu postanowieniu dano wyraz w roku 1963?

¹⁴ Czy ta wielka rzesza uczestniczy w szarży, którą rozpoczęto w roku 1922 i której poświęcono szczególną uwagę na kongresie w Toronto w roku 1927? Ależ tak — czyni to pod kierownictwem czterech aniołów, czyli klasy Jana! Podczas zgromadzeń pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina”, zorganizowanych na całym świecie w roku 1963, wielka rzesza razem z klasą Jana przyjęła płomienną rezolucję. Oświadczono w niej, iż „świat stoi (...) przed powszechną klęską na podobieństwo trzęsienia ziemi, jakiego jeszcze nigdy nie przeżywał, a wszystkie jego polityczne urządzenia i dzisiejszy religijny Babilon zostaną tak wstrząśnięte, że legną w gruzach”. Powzięto też następujące postanowienie: „Chcemy nadal głosić wszystkim narodom bez różnicy ‚wiecznotrwałą dobrą nowinę’ o mesjańskim Królestwie Bożym i sprawiedliwych Jego wyrokach, które dla Jego nieprzyjaciół równe są plagom, a które jednak zostaną wykonane celem wyzwolenia wszystkich ludzi pragnących w sposób mający uznanie Boże wielbić Stwórcę duchem i prawdą”. Na 24 zgromadzeniach zorganizowanych dookoła naszego globu rezolucję tę entuzjastycznie przyjęło 454 977 uczestników, z których dużo ponad 95 procent należało do wielkiej rzeszy.

15. (a) Jaką część pracowników Jehowy stanowiła w roku 1988 wielka rzesza? (b) Jak modlitwa Jezusa z Jana 17:20, 21 uwypukla jedność wielkiej rzeszy i klasy Jana?

¹⁵ Grupa ta niezmiennie deklaruje bezwarunkową jedność z klasą Jana w wylewaniu plag na chrześcijaństwo. W roku 1988 członkowie wielkiej rzeszy stanowili ponad 99,7 procent pracowników wysłanych przez Jehowę na symboliczne pole. Działają oni w całkowitej zgodzie z pomazańcami, za których Jezus modlił się słowami zapisanymi w Ewangelii według Jana 17:20, 21: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty  mnie posłałeś”. Namaszczona duchem klasa Jana pod wodzą Jezusa podąża przodem, a wielka rzesza gorliwie uczestniczy z nią w tej najbardziej niszczycielskiej szarży w dziejach ludzkich! *

16. (a) Jak Jan opisuje pyski i ogony symbolicznych koni? (b) Jak usta sług Jehowy zostały przygotowane do służby? (c) Co oznacza fakt, że „ich ogony są podobne do węży”?

¹⁶ Kawaleria ta potrzebuje wyposażenia bojowego. W jakże cudowny sposób dostarczył go Jehowa! Jan pisze: „Władza koni bowiem jest w ich pyskach i w ich ogonach; bo ich ogony są podobne do węży i mają głowy, i nimi wyrządzają szkodę” (Objawienie 9:19). Jehowa ordynował swych oddanych, ochrzczonych czcicieli do pełnienia tej służby. Za pośrednictwem teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej oraz innych zebrań zborowych i kursów uczy ich głosić Słowo, dzięki czemu potrafią dobitnie przemawiać „językiem ludzi uczonych”. Wkłada w ich usta swoje słowa i rozsyła, by oznajmiali Jego wyroki „publicznie i od domu do domu” (2 Tymoteusza 4:2; Izajasza 50:4; 61:2; Jeremiasza 1:9, 10; Dzieje 20:20, NW). Członkowie klasy Jana i wielkiej rzeszy zostawiają u ludzi kłujące orędzie, będące odpowiednikiem „ogonów”, w ciągu minionych lat rozpowszechnili bowiem miliardy egzemplarzy Biblii, książek, broszur i czasopism. Przeciwnikom ostrzeganym przed „szkodą” ze strony Jehowy rzeczywiście się wydaje, iż ta konnica liczy dwa miriady miriadów (porównaj Joela 2:4-6).

17. Czy w krajach, w których działalność Świadków Jehowy oraz rozpowszechnianie literatury obłożono zakazem, mają oni jakiś udział w tej szarży konnicy? Objaśnij to szerzej.

¹⁷ Jeden z najgorliwszych oddziałów tej kawalerii stanowią Świadkowie Jehowy mieszkający w krajach, w których ich działalność jest zakazana. Muszą niczym owce wśród  wilków być „roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie”. Są posłuszni Jehowie, nie mogą więc przestać mówić o tym, co widzieli i słyszeli (Mateusza 10:16, BT; Dzieje 4:19, 20; 5:28, 29, 32). Czy okoliczność, iż nie mają literatury do rozpowszechniania lub posiadają jej bardzo niewiele, usprawiedliwiałaby wniosek, że nie uczestniczą w szarży symbolicznej konnicy? Ależ skąd! Mają przecież usta i upoważnienie od Jehowy do używania ich w głoszeniu prawdy biblijnej. Czynią to nieoficjalnie, umiejętnie zapoczątkowując studia biblijne i ‛wiodąc wielu do sprawiedliwości’ (Daniela 12:3). Chociaż więc nie kłują „ogonem”, nie mogą bowiem zostawiać literatury zawierającej dobitne orędzia, to jednak wypuszczają z ust symboliczny ogień, dym i siarkę, gdy taktownie i roztropnie świadczą, że bliski jest dzień oczyszczenia Jehowy z wszelkich zarzutów.

18. W ilu językach jest wydawane drukiem orędzie dręczące niczym plaga i jak wiele owych publikacji rozpowszechnia ta konnica?

¹⁸ W innych krajach literatura Królestwa nieustannie demaskuje babilońskie doktryny i praktyki chrześcijaństwa, wyrządzając mu w sensie przenośnym zasłużoną szkodę. W pięćdziesięcioleciu poprzedzającym rok 1987 ta ogromna konnica zdołała dzięki nowoczesnym technikom drukarskim rozpowszechnić w przeszło 200 językach astronomiczną liczbę 7 821 078 415 egzemplarzy Biblii, książek, czasopism i broszur, a więc znacznie więcej niż dosłowne dwa miriady miriadów. Jakże ostry ból zadają owe ogony!

19, 20. (a) Jak zareagowali niektórzy mieszkańcy dalekich krajów, mimo iż to dręczące orędzie skierowano głównie do chrześcijaństwa? (b) Jak Jan opisuje reakcję ogółu ludzi?

¹⁹ Jehowa postanowił, by za pomocą tego dręczącego orędzia „została zabita trzecia część ludzi”. Jest ono więc skierowane głównie do chrześcijaństwa. Ale dotarło również do krajów niechrześcijańskich, gdzie obłuda tego systemu religijnego jest nieraz dobrze znana. Czy tamtejsi mieszkańcy przybliżyli się do Jehowy, widząc plagi spadające na tę znikczemniałą organizację? Bardzo wielu tak postąpiło! Sporo potulnych, szczerych osób mieszkających na terenach nie objętych bezpośrednio wpływami chrześcijaństwa chętnie usłuchało głoszonego im orędzia. Jednakże reakcja ogółu pokrywa się z opisem podanym przez Jana: „Ale pozostali ludzie, których te plagi nie zabiły, nie okazali skruchy za dzieła swych rąk, tak by już nie oddawać czci demonom ani bożkom ze złota i srebra, i miedzi, i kamienia, i drewna, które nie mogą ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić; i nie okazali skruchy za swe morderstwa ani za swe praktyki spirytystyczne, ani za swą rozpustę, ani za swe kradzieże” (Objawienie 9:20, 21). Nie należy się więc spodziewać powszechnego nawrócenia takich zatwardziałych grzeszników. Wszyscy, którzy nie zechcą porzucić niegodziwych dróg, usłyszą niepomyślny wyrok Jehowy w wielkim dniu usprawiedliwienia Jego zwierzchnictwa. Natomiast „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, ujdzie cało” (Joela 2:32, NW [3:5, Bw]; Psalm 145:20; Dzieje 2:20, 21).

²⁰ Wszystko, co tu omówiliśmy, wchodzi w zakres drugiego biada. Zanim ono przeminie, muszą jeszcze nastąpić inne wydarzenia. Dowiemy się o nich z kolejnych rozdziałów.

[Przypisy]

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 149]

Dźwięk szóstej trąby wprowadza drugie biada

[Ilustracje na stronach 150, 151]

Czterej aniołowie kierują największą szarżą konnicy w dziejach ludzkości

[Ilustracje na stronie 153]

Niezliczone oddziały konnicy rozpowszechniły miliardy publikacji biblijnych

[Ilustracja na stronie 154]

Pozostali ludzie nie okazali skruchy