Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Radosne rezultaty Bożego Dnia Sądu

Radosne rezultaty Bożego Dnia Sądu

Rozdział 41

Radosne rezultaty Bożego Dnia Sądu

Wizja 15 — Objawienie 20:11 do 21:8

Treść: Powszechne zmartwychwstanie, Dzień Sądu oraz błogosławieństwa nowych niebios i nowej ziemi

Czas spełnienia: Tysiącletnie Panowanie

1. (a) Co utraciła ludzkość, gdy Adam i Ewa zgrzeszyli? (b) Jakie zamierzenie Boże się nie zmieniło i skąd o tym wiemy?

LUDZIE zostali stworzeni do życia wiecznego. Gdyby Adam i Ewa przestrzegali przykazań Bożych, nigdy by nie umarli (1 Mojżeszowa 1:28; 2:8, 16, 17; Kaznodziei 3:10, 11). Niestety, grzech przyprawił o utratę doskonałości i życia zarówno ich oboje, jak i całe ich potomstwo, toteż nad ludzkością zaczął panować bezlitosny wróg — śmierć (Rzymian 5:12, 14; 1 Koryntian 15:26). Mimo to Bóg nie zmienił swego zamierzenia, w myśl którego doskonali ludzie mają żyć wiecznie na rajskiej ziemi. Powodowany ogromną miłością do rodzaju ludzkiego, posłał na ziemię swojego jednorodzonego Syna, Jezusa, który oddał swe doskonałe człowiecze życie na okup za „wielu” potomków Adama (Mateusza 20:28; Jana 3:16). Jezus może teraz skorzystać z prawomocnej wartości swej ofiary, by przywrócić wierzącym ludziom możliwość rozkoszowania się doskonałym życiem w ziemskim raju (1 Piotra 3:18; 1 Jana 2:2). Ludzkość ma naprawdę wspaniałe powody do tego, żeby ‛weselić się i radować’! (Izajasza 25:8, 9).

2. O czym donosi Jan w Objawieniu 20:11 i co oznacza „wielki biały tron”?

2 Z chwilą uwięzienia Szatana w otchłani rozpoczyna się chwalebne Tysiącletnie Panowanie Jezusa. W tym właśnie „dniu” Bóg „będzie sądził świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił” (Dzieje 17:31; 2 Piotra 3:8). Jan oznajmia: „I ujrzałem wielki biały tron i zasiadającego na nim. Sprzed niego uciekły ziemia i niebo i już nie znaleziono dla nich miejsca” (Objawienie 20:11). Co przedstawia ten „wielki biały tron”? Nic innego, jak tylko tron sędziowski „Boga, sędziego wszystkich” (Hebrajczyków 12:23). Przystępuje On do sądzenia ludzkości, żeby orzec, kto skorzysta z Jezusowej ofiary okupu (Marka 10:45).

3. (a) Na co wskazuje fakt, że tron Boży jest „wielki” oraz „biały”? (b) Kto w Dniu Sądu będzie się zajmował sądzeniem i na jakiej podstawie będą wydawane orzeczenia?

3 Tron Boży jest „wielki”, co podkreśla majestat Jehowy jako Pana Wszechwładnego, a także „biały”, co kieruje uwagę na Jego nieskazitelną sprawiedliwość. Jest On najwyższym Sędzią ludzkości (Psalm 19:8-12; Izajasza 33:22; 51:5, 8). Jednakże sądzenie powierzył Jezusowi Chrystusowi: „Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi” (Jana 5:22). Z Jezusem współdziała grono 144 000, któremu ‛dano władzę sądzenia przez tysiąc lat’ (Objawienie 20:4). Niemniej o losie poszczególnych ludzi rozstrzygać będą w Dniu Sądu normy prawne ustalone przez Jehowę.

4. Co to znaczy, że „uciekły ziemia i niebo”?

4 A w jakim sensie „uciekły ziemia i niebo”? Chodzi o to samo niebo, które się odsunęło jak zwój po otworzeniu szóstej pieczęci, czyli o człowiecze rządy „zachowane (...) dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi” (Objawienie 6:14; 2 Piotra 3:7). Ziemia wyobraża zorganizowany system rzeczy podległy tym rządom (Objawienie 8:7). Niebo i ziemia uciekną w chwili zagłady bestii, królów ziemi i ich wojsk oraz tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddają cześć jej wizerunkowi (Objawienie 19:19-21). Po wykonaniu wyroku na szatańskim systemie, czyli ziemi i niebie, Wielki Sędzia ogłasza inny Dzień Sądu.

Tysiącletni Dzień Sądu

5. Nad kim odbędzie się sąd, gdy ucieknie stara ziemia i stare niebo?

5 Nad kim jeszcze ma się odbyć sąd po ucieczce starej ziemi i starego nieba? Nie nad namaszczonym ostatkiem grona 144 000, bo on już został osądzony i opieczętowany. Jeśli jego członkowie będą jeszcze żyć na ziemi po Armagedonie, zapewne wkrótce potem umrą i dzięki zmartwychwstaniu otrzymają nagrodę niebiańską (1 Piotra 4:17; Objawienie 7:2-4). Jednakże miliony ludzi należących do wielkiej rzeszy właśnie wyszły z wielkiego ucisku i są wyraźnie widoczne „przed tronem”. Dzięki swej wierze w przelaną krew Jezusa zostali już poczytani za sprawiedliwych, godnych ocalenia, ale ich sąd potrwa tysiąc lat, podczas których Jezus będzie ich prowadzić do „źródeł wód życia”. Po osiągnięciu ludzkiej doskonałości i przejściu próby zostaną uznani za sprawiedliwych w pełnym tego słowa znaczeniu (Objawienie 7:9, 10, 14, 17). Podobnemu osądzeniu muszą być poddane dzieci, które przeżyją wielki ucisk lub urodzą się członkom wielkiej rzeszy w okresie Millennium (porównaj 1 Mojżeszową 1:28; 9:7; 1 Koryntian 7:14).

6. (a) Jaki ogromny tłum widzi Jan i kim są „wielcy i mali”? (b) Jak będzie się zapewne odbywać wskrzeszanie niezliczonych milionów ludzi zachowanych w pamięci u Boga?

6 Jan widzi jednak tłum znacznie liczniejszy od wielkiej rzeszy ocalonych. W jego skład wejdą całe miliardy! „I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i otwarto zwoje” (Objawienie 20:12a). „Wielcy i mali” to bardziej lub mniej wpływowi ludzie, którzy żyli na ziemi w ciągu minionych 6000 lat. W ewangelii spisanej przez apostoła Jana wkrótce po Księdze Objawienia Jezus mówi o Ojcu: „Dał mu [Jezusowi] władzę sądzenia, bo jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu, gdyż nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach [„grobowcach pamięci”, NW] usłyszą głos jego; i wyjdą” (Jana 5:27-29). Cóż za oszałamiający zamiar! Oznacza odwrócenie tego, z czym ludzie musieli się godzić w ciągu całych dziejów: umierania i grzebania zmarłych. Owe niezliczone miliony zachowanych w pamięci Bożej zapewne będą zmartwychwstawać stopniowo, aby dość mała w porównaniu z nimi „wielka rzesza” potrafiła się uporać z ewentualnymi problemami, jako że niektórzy ze wskrzeszonych mogą początkowo skłaniać się do poprzedniego stylu życia, z jego cielesnymi słabościami i upodobaniami.

Kto będzie wskrzeszony i sądzony?

7, 8. (a) Jaki zwój otworzono i co się potem dzieje? (b) Kto nie zostanie wskrzeszony?

7 Jan dodaje: „Otwarto też inny zwój; jest to zwój życia. I umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków. I wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, i śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy się w nich znajdowali, i byli sądzeni każdy z osobna według swych uczynków” (Objawienie 20:12b, 13). Cóż za zdumiewające wydarzenie! Pewną rolę odgrywają w nim ‛morze, śmierć i Hades’, przy czym warto zaznaczyć, że terminy te nie wykluczają siebie wzajemnie. * Kiedy Jonasz przebywał w brzuchu ryby, a tym samym w środku morza, mówił, że jest w Szeolu, czyli Hadesie (Jonasza 2:3, BT). Kto wpadł w szpony śmierci Adamowej, ten prawdopodobnie znajduje się również w Hadesie. Te prorocze słowa można uznać za solenne zapewnienie, że nikt nie zostanie przeoczony.

8 Pewna nieokreślona liczebnie grupa ludzi nie zostanie jednak wskrzeszona. Obejmuje ona zatwardziałych faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy odrzucili Jezusa i apostołów. Poza tym do grona tego należy „człowiek bezprawia”, działający w dziedzinie religii, oraz ci namaszczeni chrześcijanie, którzy „odpadli” (2 Tesaloniczan 2:3, NW; Hebrajczyków 6:4-6; Mateusza 23:29-33). Jezus mówił również, że przy końcu świata ludzie wyobrażeni przez kozły pójdą „w ogień wieczny przeznaczony dla diabła i jego sług”, to znaczy „zostaną (...) skazani na zagładę” (Mateusza 25:41, 46, Wp). Dla takich nie ma zmartwychwstania.

9. Jak apostoł Paweł wskazuje, że niektórzy zmartwychwstali będą szczególnie uprzywilejowani, i kto się zalicza do tego grona?

9 Niektórym zmartwychwstałym będą natomiast okazane specjalne względy. Wskazał na to apostoł Paweł, mówiąc: „Mam też w Bogu nadzieję, (...) że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Dzieje 24:15, BT). Grono „sprawiedliwych” wskrzeszonych na ziemi będzie obejmować wiernych mężczyzn i kobiety z dawnych czasów — Abrahama, Rachab i wielu innych — których uznano za sprawiedliwych jako przyjaciół Boga (Jakuba 2:21, 23, 25). Do tej samej grupy należeć będą sprawiedliwi spośród nowożytnych drugich owiec, którzy pozostali wierni Jehowie aż do śmierci. Wszyscy ci ludzie zachowujący prawość będą zapewne wskrzeszeni we wczesnej fazie Tysiącletniego Panowania Jezusa (Joba 14:13-15; 27:5; Daniela 12:13; Hebrajczyków 11:35, 39, 40). Wielu takich sprawiedliwych niewątpliwie otrzyma po zmartwychwstaniu szczególne przywileje związane z nadzorowaniem ogromnego dzieła odbudowy raju (Psalm 45:17; porównaj Izajasza 32:1, 16-18; 61:5; 65:21-23).

10. Kim są „niesprawiedliwi”, którzy mają być wskrzeszeni?

10 Kim wobec tego są „niesprawiedliwi” wspomniani w Dziejach Apostolskich 24:15? Grupa ta obejmuje ogromne mnóstwo ludzi zmarłych w ciągu wieków, zwłaszcza tych, którzy żyli w „czasach niewiedzy” (Dzieje 17:30). Ze względu na miejsce lub czas urodzenia nie mieli przedtem sposobności nauczenia się posłuszeństwa wobec woli Jehowy. Inni być może słyszeli orędzie wybawienia, ale nie wzięli go sobie do serca lub zmarli, zanim zdążyli oddać się Bogu i ochrzcić. Jeżeli chcieliby skorzystać z możliwości uzyskania życia wiecznego, to po zmartwychwstaniu będą musieli dokonać dalszych zmian w sposobie myślenia i postępowania.

Zwój życia

11. (a) Czym jest „zwój życia” i czyje imiona zostały do niego wpisane? (b) Dlaczego zwój życia będzie otworzony podczas Tysiącletniego Panowania?

11 Jan mówi też o „zwoju życia”. Jest to wykaz ludzi, którzy mają widoki na otrzymanie od Jehowy życia wiecznego. Wpisano do niego imiona namaszczonych braci Jezusa, członków wielkiej rzeszy oraz dawnych mężów wiary, takich jak Mojżesz (2 Mojżeszowa 32:32, 33; Daniela 12:1; Objawienie 3:5). Dotąd jednak w zwoju życia nie ma ani jednego imienia „niesprawiedliwych”, którzy dostąpili zmartwychwstania. Dlatego podczas Tysiącletniego Panowania zostanie on otworzony, żeby można było doń wpisać imiona innych ludzi spełniających określone wymagania. Ci, których imiona nie znajdą się w zwoju, inaczej mówiąc: księdze życia, zostaną ‛wrzuceni do jeziora ognia’ (Objawienie 20:15; porównaj Hebrajczyków 3:19).

12. Od czego będzie zależeć wpisanie czyjegoś imienia do otwartego zwoju życia i jaki przykład dał Sędzia wyznaczony przez Jehowę?

12 Co będzie wówczas decydować o wpisaniu imienia danej osoby do otwartego zwoju życia? Zasadniczo to samo, co za czasów Adama i Ewy: posłuszeństwo wobec Jehowy. Apostoł Jan napisał do umiłowanych współchrześcijan: „Świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki” (1 Jana 2:4-7, 17, kursywa nasza). Wzór posłuszeństwa dał nam Sędzia, którego wyznaczył Jehowa: „Chociaż [Jezus] był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał, a osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego” (Hebrajczyków 5:8, 9).

Otwarcie innych zwojów

13. W jaki sposób wskrzeszeni z martwych mają dowieść posłuszeństwa i jakich zasad muszą przestrzegać?

13 Jak zmartwychwstali mają dowieść posłuszeństwa? Sam Jezus wskazał na dwa wielkie przykazania. „Pierwsze (...) jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan [Jehowa, NW], Bóg nasz, Pan jeden jest. Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Marka 12:29-31). Muszą się też trzymać niezmiennych zasad Jehowy i wyrzec się kradzieży, kłamstwa, zabijania oraz niemoralności (1 Tymoteusza 1:8-11; Objawienie 21:8).

14. Jakie jeszcze zwoje zostały otwarte i co zawierają?

14 Jan wspomniał jednak o jeszcze innych zwojach, które zostaną otwarte podczas Tysiącletniego Panowania (Objawienie 20:12). Co to za zwoje? Zdarzało się już, że Jehowa udzielał konkretnych wytycznych dotyczących określonych sytuacji. Na przykład za czasów Mojżesza dostarczył cały zbiór szczegółowych praw, od których przestrzegania zależało życie Izraelitów (5 Mojżeszowa 4:40; 32:45-47). W I wieku podał nowe wskazówki, które miały pomóc wiernym ludziom kierować się zasadami Jehowy w warunkach chrześcijańskiego systemu rzeczy (Mateusza 28:19, 20; Jana 13:34; 15:9, 10). Teraz Jan pisze, że umarli mają być „sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków”. Najwyraźniej więc przez otwarcie tych zwojów zostaną podane do wiadomości szczegółowe wymagania Jehowy obowiązujące ludzkość w tysiącleciu. Stosując się do postanowień i przepisów zawartych w tych zwojach, posłuszni ludzie będą mogli przedłużyć swe dni i w końcu osiągnąć życie wieczne.

15. Jaka kampania wychowawcza będzie potrzebna w okresie zmartwychwstania i najprawdopodobniej jak będzie przebiegać wskrzeszanie?

15 Jakże rozległą kampanię wychowania teokratycznego trzeba będzie wtedy przedsięwziąć! W roku 1992 Świadkowie Jehowy prowadzili na całym świecie przeciętnie ponad 4 200 000 domowych studiów biblijnych. Tymczasem w okresie wskrzeszania z pewnością będą się odbywać niezliczone miliony studiów na podstawie Biblii oraz nowych zwojów. Wszyscy słudzy Boży będą musieli wytężać siły jako nauczyciele. W miarę robienia postępów zmartwychwstali niewątpliwie zechcą się włączyć do tego ogromnego programu edukacyjnego. Wskrzeszanie będzie najprawdopodobniej następować w taki sposób, żeby żyjący mogli z radością witać i pouczać dawniejszych członków rodziny i znajomych, którzy z kolei będą witać i pouczać innych (porównaj 1 Koryntian 15:19-28, 58). Ponad cztery miliony świadków na rzecz Jehowy, uczestniczących dziś w rozgłaszaniu prawdy, dobrze się przygotowują do przywilejów, jakich spodziewają się dostąpić w okresie wskrzeszania (Izajasza 50:4; 54:13).

16. (a) Czyje imiona nie będą wpisane do zwoju, czyli księgi życia? (b) Dla kogo zmartwychwstanie okaże się „zmartwychwstaniem życia”?

16 Mówiąc o zmartwychwstaniu ziemskim, Jezus zaznaczył, że ‛ci, którzy czynili to, co dobre, wyjdą na zmartwychwstanie życia, a ci, którzy praktykowali to, co podłe, na zmartwychwstanie sądu’. „Życie” i „sąd” ukazano tu jako coś przeciwstawnego, z czego wynika, że zmartwychwstali, którzy po otrzymaniu pouczeń z natchnionych Pism i zwojów będą „popełniali czyny nikczemne”, zostaną uznani za niegodnych życia. Ich imiona nie będą wpisane do zwoju, czyli do księgi życia (Jana 5:29, NW). Może to spotkać każdego, kto przedtem był wierny, ale podczas Tysiącletniego Panowania z jakiegoś powodu się zmienił. Imię można ze zwoju wymazać (2 Mojżeszowa 32:32, 33). Natomiast imiona ludzi posłusznie przestrzegających tego, co napisano w zwojach, pozostaną w zwoju życia i będą oni dalej żyć. Zmartwychwstanie okaże się dla nich „zmartwychwstaniem życia”.

Koniec śmierci i Hadesu

17. (a) Jakie zdumiewające wydarzenie opisuje Jan? (b) Kiedy będzie opróżniony Hades? (c) Kiedy śmierć Adamowa zostanie ‛wrzucona do jeziora ognia’?

17 Następnie Jan opisuje coś doprawdy cudownego: „A śmierć i Hades wrzucono do jeziora ognia. To oznacza drugą śmierć: jezioro ognia. A kogokolwiek nie znaleziono zapisanego w księdze życia, tego wrzucono do jeziora ognia” (Objawienie 20:14, 15). Z końcem tysiącletniego Dnia Sądu „śmierć i Hades” zostaną całkowicie usunięte. Dlaczego dopiero po upływie tysiąca lat? Hades, powszechny grób ludzkości, opróżni się po wskrzeszeniu ostatniego z zachowanych w pamięci u Boga. Dopóki jednak jacyś ludzie będą skażeni odziedziczonym grzechem, dopóty nie zostaną uwolnieni od śmierci Adamowej. Zarówno wszyscy wskrzeszeni na ziemi, jak i członkowie wielkiej rzeszy ocalonej z Armagedonu będą musieli podporządkowywać się temu, co napisano w zwojach, aż dzięki zastosowaniu wartości Jezusowej ofiary okupu zostaną całkowicie usunięte choroby, starość i inne odziedziczone ułomności. Wtedy śmierć Adamowa będzie wraz z Hadesem ‛wrzucona do jeziora ognia’. Znikną raz na zawsze!

18. (a) Jak apostoł Paweł opisuje wspaniałe rezultaty królewskiego panowania Jezusa? (b) Co Jezus czyni z ludzkością doprowadzoną do stanu doskonałości? (c) Co jeszcze następuje z końcem tysiąclecia?

18 W ten sposób zostanie zrealizowany program nakreślony przez apostoła Pawła w jego liście do Koryntian: „[Jezus] musi królować, dopóki Bóg nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod jego stopy. Jako ostatni nieprzyjaciel ma zostać obrócona wniwecz śmierć [Adamowa]”. I co potem? „A gdy już wszystko zostanie mu podporządkowane, wtedy również sam Syn podporządkuje się temu, który mu wszystko podporządkował”. Innymi słowy, Jezus „przekaże królestwo swemu Bogu i Ojcu” (1 Koryntian 15:24-28, NW). Kiedy Jezus mocą swej ofiary okupu zwycięży śmierć Adamową, przekaże swemu Ojcu, Jehowie, rodzinę człowieczą doprowadzoną do stanu doskonałości. Najwyraźniej właśnie wtedy, z końcem tysiąca lat, zostanie wypuszczony Szatan i nastąpi ostateczne wypróbowanie, rozstrzygające o tym, czyje imiona pozostaną na stałe w zwoju życia. ‛Staraj się usilnie’, żeby znalazło się w nim także twoje imię! (Łukasza 13:24, Bp; Objawienie 20:5).

[Przypis]

^ ak. 7 Wśród wskrzeszonych z morza nie będzie zdeprawowanych mieszkańców ziemi, którzy za czasów Noego zginęli w potopie; zagłada ta była równie ostateczna jak wykonanie wyroku Jehowy podczas wielkiego ucisku (Mateusza 25:41, 46; 2 Piotra 3:5-7).

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 298]

Imiona wskrzeszonych „niesprawiedliwych”, którzy będą przestrzegać tego, co napisano w zwojach otwartych podczas Tysiącletniego Panowania, zostaną wpisane do zwoju życia