Pieśń 150

Chleb z nieba

(Jana 6:51)

1. Jehowo nasz w niebiosach,

od wieków Ty nie zmieniasz się.

Z radością czcimy Ciebie,

wielbimy święte imię Twe.

Już niegdyś jako Pasterz

Tyś swój prowadził lud,

karmiłeś go też manną

— nie zaznał, co to głód.

A kiedy był spragniony,

Ty wodę dałeś mu ze skał

i wwiodłeś do Kanaanu;

szczęśliwe dzieje lud ten miał.

2. Twa manna była cieniem

Chrystusa, który za nas zmarł.

On chwały swej się wyzbył,

bo grzeszną ludzkość zbawić chciał.

Jest dla nas chlebem z nieba,

dał chętnie ciało swe;

by wszystkich nas odkupić,

w ofierze złożył je.

Przez wiarę bierzmy udział

w tym chlebie, bo dał go nasz Bóg.

Co dzień go spożywajmy,

nie schodźmy już z Jehowy dróg!

3. Wieść o tym chlebie z nieba

łaknącym ludziom nieśmy dziś.

Czas karmić „owce” Pana,

by za Pasterzem mogły iść.

Tym, co chcą poznać prawdę,

pomóżmy znaleźć ją,

by Bóg ich też wybawił

i darzył łaską swą.

A po Armagedonie,

gdy zniknie już stąd wszelkie zło,

będziemy Boga sławić

i wiecznie za to wielbić Go.