Sulamicki ostatek
Pieśń 11
Sulamicki ostatek
1. „O, ma Sulamitko, zachwycasz wciąż mnie!
Jak liczne przymioty duchowe są twe!
Twa mowa jest miła, urzeka twój wdzięk.
Ja cię, Sulamitko, przy sobie mieć chcę”.
2. Tak do niej rzekł Pasterz — sam Chrystus, Pan jej:
„Wraz ze mną współudział w nagrodzie ty miej”.
Cóż powie dziewica niezłomna jak mur?
Jej słowa stanowią dla wszystkich nas wzór.
3. „W wyłącznym oddaniu już zawsze żyć chcę,
miłości twej żarem radować też się.
Niezłomna jak Szeol ta miłość jest twa,
jak płomień Jehowy niezmiennie wciąż trwa”.
4. „Ostatku”, ty stale czystości swej strzeż,
wśród pokus swą cnotę zachować masz też.
Niech twe towarzyszki radują w głos się,
że twój Oblubieniec nagrodzi wnet cię.