Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Zbożne współczucie

Zbożne współczucie

Pieśń 68

Zbożne współczucie

(Kolosan 3:12)

1. Kto chce być chrześcijaninem,

ma współczucie w sercu swym,

bliskim wciąż je okazuje,

lecz i obcych darzy nim.

Wielki Nauczyciel

pięknie wyjaśnił raz to.

Podał nam przypowieść

— szczęsny ten, kto słucha go!

2. ‛Gdy Samarytanin pewien

schodził do Jerycha, to

ranny Żyd przy drodze leżał

— zbójcy ograbili go’.

Pomógł pobitemu,

wyzbył uprzedzeń się złych.

Bożych praw przestrzegał

— nakazano miłość w nich.

3. Gdy w potrzebie widzisz kogoś,

wiedz, że jest on bliźnim twym.

Przecież deszcz i cień, i słońce

Bóg dał dobrym oraz złym.

Ileż w Nim współczucia,

jakże życzliwy to Bóg!

Jest nam Przyjacielem,

nie zawodzi swoich sług.

4. Czasem trzeba, byś bliźniego

strawą lub odzieniem wsparł.

Lecz pilniejszą ma potrzebę:

może zyskać życia dar.

Uczmy zatem bliźnich,

głośmy im dobrą tę wieść.

Niech poznają prawdę

i oddadzą Bogu cześć.