Rozdział 20

Życie i krew — czy uznajesz je za święte?

1. (a) Jak Bóg zapatruje się na życie? (b) Jak możemy dowieść, że cenimy sobie Boży dar życia?

NIE dziwmy się, że Bóg zapatruje się na życie zupełnie inaczej niż świat. Dla Boga życie ludzkie jest święte. Czy ty też tak się na nie zapatrujesz? Jesteśmy całkowicie zależni od Boga, który „daje wszystkim życie i dech, i wszystko” (Dzieje 17:25-28; Ps. 36:9 [Ps. 36:10, Bw]). Jeżeli podzielamy pogląd Boży, to będziemy chronić swoje życie. Nie zechcemy jednak łamać prawa Bożego, byle ocalić obecne życie. Cenimy sobie Bożą obietnicę życia wiecznego dla tych, którzy naprawdę wierzą w Jego Syna (Mat. 16:25, 26; Jana 6:40; Judy 21).

2. Czyja postawa wobec życia odzwierciedla się w świecie i do jakich wniosków to nieraz prowadzi?

² O Szatanie Diable, władcy tego świata, Jezus powiedział natomiast, że „był zabójcą, gdy rozpoczynał” (Jana 8:44; 12:31). Na samym początku swej buntowniczej drogi sprowadził na ludzi śmierć. W dziejach świata, nacechowanych stosowaniem przemocy, odzwierciedla się jego duch. Ale Szatan może też przybierać inny wygląd. Ludzie, którym się udzielił jego sposób myślenia, twierdzą niekiedy, że chociaż religijność może być całkiem na miejscu, to jednak gdy chodzi o życie, lepiej jest usłuchać ich „fachowej” rady, zamiast cytować Biblię (por. 2 Koryntian 11:14, 15). Ku czemu by nas pociągnęło serce, gdybyśmy się znaleźli w sytuacji, w której chodziłoby o życie lub śmierć? Oczywiście powinno nam zależeć na tym, żeby się podobać Jehowie.

3. (a) Dlaczego to, co Biblia mówi o krwi, powinno nas żywo interesować? (b) Odczytaj Rodzaju 9:3-6 oraz Dzieje Apostolskie 15:28, 29, a potem odpowiedz na pytania dotyczące tych wersetów.

 ³ Słowo Boże wskazuje na ścisły związek między życiem a krwią, czytamy bowiem: „Dusza [czyli życie] ciała jest we krwi”. Tak jak życie jest święte, tak też Bóg uświęcił krew. Ona należy do Boga i może być użyta tylko tak, jak On sobie życzy (Kapł. 17:3, 4, 11; Powt. Pr. 12:23). Powinniśmy więc starannie rozważyć, czego Bóg od nas wymaga, jeśli chodzi o krew.

Odczytaj Rodzaju 9:3-6

Jakie zwyczaje panujące w twojej okolicy wymagają czujnego zważania uwagi na to, żeby nie spożyć krwi zwierzęcej?

W świetle tego, co w wersecie 4 powiedziano o krwi zwierzęcej, jak byśmy się odnieśli do picia krwi ludzkiej (czyniono to podczas walk gladiatorów w Rzymie)?

Biorąc pod uwagę wersety 5 i 6, głównie przed kim trzeba odpowiadać za przelanie krwi ludzkiej?

Odczytaj Dzieje Apostolskie 15:28, 29

Czy tu powiedziano, że te wymagania miały obowiązywać tylko przez ograniczony czas? Czy odnoszą się także do nas?

Czy użyte tu wyrażenia pozwalają wnioskować, że to nie dotyczy krwi ludzkiej?

Czy z tekstu wynika, że w nagłych wypadkach dopuszczalne są wyjątki?

4. Podjęcie jakich kroków jest według Biblii konieczne, żeby nie mieć udziału w winie krwi?

⁴ Jeśli chodzi o krew ludzką, to nie wolno nam myśleć, że jesteśmy wolni od winy, gdy nikogo nie zabijemy. Gdybyśmy na przykład należeli do organizacji, która ponosi przed Bogiem winę za przelew krwi, to Biblia wskazuje, że musimy z niej wystąpić, aby nie mieć udziału w jej grzechach (Obj. 18:4, 24; Mich. 4:3). Nie wolno tego odkładać.

5. Jaki związek zachodzi między pilnością w służbie polowej a uwolnieniem się od winy krwi?

 ⁵ Słudzy Boży, którzy mają ostrzegać przed nadchodzącą zagładą w wielkim ucisku, mogą być wolni od winy krwi tylko wtedy, gdy wiernie głoszą to orędzie (por. Ezechiela 3:17-21). Apostoł Paweł, z uwagi na wyznaczoną mu służbę, uważał siebie za dłużnika ludzi wszelkiego pokroju. Poczuł się wolny od odpowiedzialności za ich krew dopiero wtedy, gdy dał im gruntowne świadectwo o Bożym postanowieniu co do zbawienia (Rzym. 1:14, 15; Dzieje 18:5, 6; 20:26, 27). Czy twój gorliwy udział w służbie polowej świadczy o tym, że masz podobne poczucie odpowiedzialności złożonej na wszystkich Świadków Jehowy?

6. Jak zapobieganie wypadkom wiąże się z uszanowaniem świętości życia?

⁶ Powinniśmy też bardzo poważnie traktować śmiertelne wypadki. Ludzi podlegających prawu Mojżeszowemu, którzy nieumyślnie spowodowali śmierć bliźniego, nie uważano za niewinnych. Nakładano na nich karę (Wyjścia 21:29, 30; Powt. Pr. 22:8; Liczb 35:22-25). Jeżeli bierzemy sobie do serca obowiązującą tu zasadę, to będziemy starannie dbać o to, żeby nie spowodować śmiertelnego wypadku przez sposób prowadzenia pojazdu, niemądre podejmowanie ryzyka lub dopuszczanie do tego, żeby coś w naszym domu lub miejscu pracy zagrażało innym. Czy nasza postawa w tych sprawach świadczy o pełnym docenianiu świętości życia?

CO SĄDZIĆ O UŻYWANIU KRWI W MEDYCYNIE?

7. (a) Czy przetaczanie krwi jednego człowieka drugiemu daje się pogodzić ze świętością krwi? (b) Dlaczego nierozsądne jest twierdzenie, że przykazanie, aby się ‛wstrzymywać od krwi’, dotyczy jedynie praktyk znanych w I wieku?

⁷ Chociaż sama praktyka nie jest nowa, to jednak używanie krwi do transfuzji w celu podtrzymania życia rozpowszechniło się zwłaszcza w XX wieku.  Stosuje się zarówno pełną krew, jak też główne składniki krwi. Oczywiście zastosowanie tej metody leczenia wcale nie daje gwarancji, że pacjent nie umrze. Nieraz śmierć jest bezpośrednim następstwem przetoczenia krwi. Ale — co ważniejsze — czy wymaganie biblijne, żeby się ‛wstrzymywać od krwi’, odnosi się również do tej praktyki lekarskiej? Tak! Przyjęcie do organizmu krwi jakiegokolwiek stworzenia, człowieka czy zwierzęcia, stanowi pogwałcenie prawa Bożego. Świadczy o zlekceważeniu świętości krwi (Dzieje 15:19, 20). Nie ma żadnych podstaw do mniemania, jakoby nakaz ‛wstrzymywania się od krwi’ odnosił się tylko do praktyk znanych w I stuleciu i nie dotyczy współczesnej techniki medycznej. Pomyśl tylko: Kto odważyłby się twierdzić, że biblijny zakaz mordowania nie dotyczy bezprawnego odbierania człowiekowi życia strzałem z pistoletu, ponieważ — jak wiadomo — ręczną broń palną wynaleziono znacznie później? I czy ktoś rozsądny będzie twierdzić, że zakaz upijania się dotyczy jedynie trunków znanych w I wieku, a nie dzisiejszych napojów alkoholowych? Dla ludzi, którzy naprawdę chcą się podobać Bogu, znaczenie przykazania, aby się ‛wstrzymywać od krwi’, jest całkiem oczywiste.

8. (a) Jak można stwierdzić, czy chrześcijanin może się zgodzić na określony zabieg medyczny? (b) Gdyby lekarz chciał pobrać trochę krwi, żeby ją przechować do wykorzystania podczas operacji, jakie zasady biblijne mogą ci pomóc w powzięciu mądrej decyzji? (c) Jak można się zapatrywać na zabieg, podczas którego krew przepływa przez aparaturę znajdującą się na zewnątrz ciała?

⁸ Niemniej z uwagi na złożoność niektórych zabiegów lekarskich mogą się tu nasuwać pytania. Jak je rozstrzygnąć? Przede wszystkim poproś lekarza o dokładne wyjaśnienie, na czym polega zalecany zabieg. Następnie przeanalizuj to z modlitwą w świetle zasad biblijnych. Lekarz może na przykład zaproponować, żebyś pozwolił pobrać trochę twojej krwi i przechować ją, aby później w razie potrzeby użyć jej podczas  operacji. Czy byś się na to zgodził? Pamiętaj, że według prawa Bożego danego za pośrednictwem Mojżesza krew wytoczona ze stworzenia musiała być wylana na ziemię (Powt. Pr. 12:24). Dzisiaj już nie podlegamy prawu Mojżeszowemu, ale podstawę tego nakazu stanowi zasada, że krew jest święta i powinna być zwrócona Bogu przez wylanie jej na ziemię, która jest Jego podnóżkiem (por. Mateusza 5:34, 35). Jakże więc można by uznać za słuszne przechowanie twojej krwi (nawet przez stosunkowo krótki czas), żeby ją potem ponownie wprowadzić do twego ciała? A co zrobić, gdy lekarz mówi, że podczas operacji albo innego zabiegu twoja krew będzie tylko przepływać przez aparaturę znajdującą się na zewnątrz twego ciała i wracać wprost do krwiobiegu? Czy się na to zgodzisz? Niektórzy uważają, iż z czystym sumieniem mogą na to pozwolić pod warunkiem, że aparatura będzie wstępnie wypełniona płynem niekrwiopochodnym. Urządzenie pozaustrojowe uważają za przedłużenie ich krwiobiegu. Oczywiście zdarzają się różne sytuacje i w każdej z nich ty sam musisz tak zadecydować, żeby zachować czyste sumienie przed Bogiem (1 Piotra 3:16; 1 Tym. 1:19).

9. (a) Jak można się zabezpieczyć przed pogwałceniem naszego postanowienia co do ‛wstrzymywania się od krwi’? (b) Jak w nagłych wypadkach daje się nieraz uniknąć nieprzyjemnych konfrontacji? (c) Jak byś postąpił, gdyby lekarz chciał ci sądownie narzucić transfuzję krwi?

⁹ Aby się upewnić, czy lekarz uszanuje twoje postanowienie ‛wstrzymywania się od krwi’, porozmawiaj z nim, zanim zajdzie potrzeba poddania się operacji. Gdybyś musiał udać się do szpitala, zabezpiecz się przez przedstawienie na piśmie prośby, aby nie użyto krwi, oraz porozmawiaj o tym osobiście z lekarzem, który będzie cię leczył. A co zrobić w nagłym wypadku? Często daje się uniknąć nieprzyjemnych konfrontacji przez przeprowadzenie z lekarzem  taktownej, rozsądnej rozmowy i zwrócenie się do niego z gorącą prośbą, by zrobił wszystko, co w jego mocy, bez zadawania gwałtu twojemu chrześcijańskiemu sumieniu (Prz. 15:1; 16:21-23). Jak jednak postąpić, gdy personel medyczny w dobrej wierze obstaje przy tym, że odmowa przyjęcia krwi zagraża twemu życiu i próbuje nakłonić cię do ustępstwa? Wiara w słuszność dróg Jehowy czyni człowieka stanowczym. Lojalność wobec Jehowy nakazuje nam zdecydowanie odrzucić taką propozycję, ponieważ chcemy być bardziej posłuszni Bogu niż ludziom (Dzieje 5:29; por. Hioba 2:4; Przysłów 27:11).

SPRAWA JEST POWAŻNA

10. Dlaczego twierdzenie, że przetoczenie krwi jest konieczne do ratowania życia, nie powinno zmienić naszego stanowiska w tej sprawie?

¹⁰ Ludziom, którzy jeszcze nie znają Jehowy, może się niekiedy zdawać, że argumenty za przetaczaniem krwi świadczą o wielkim szacunku dla świętości życia. Nie zapominajmy jednak, że wielu zwolenników transfuzji przymyka oczy na niszczenie życia przez przerywanie ciąży. Jehowa wie więcej o życiu i krwi niż najlepszy „fachowiec” w dziedzinie medycyny. Wszystkie Jego przykazania okazują się dla nas dobre, chronią bowiem nasze obecne życie oraz widoki na przyszłość (Izaj. 48:17; 1 Tym. 4:8). Czyżby z nakazem ‛wstrzymywania się od krwi’ rzecz miała się inaczej?

11. (a) Jedynie w jaki sposób Jehowa pozwolił Izraelitom używać krwi? (b) Dlaczego jest to bardzo ważne dla nas, chrześcijan?

¹¹ Doniosłe znaczenie poszanowania świętości krwi zostało podkreślone w wypowiedzi Jehowy na temat jedynego dopuszczalnego sposobu jej użycia. „Dusza ciała jest we krwi i ja sam dałem ją na ołtarz za was, aby sprawiała odpokutowanie za wasze dusze, ponieważ właśnie krew sprawia odpokutowanie dzięki  duszy, która jest w niej. Dlatego powiedziałem synom Izraela: ‛Żadna dusza wśród was nie powinna jeść krwi’” (Kapł. 17:11, 12). Wszystka krew zwierzęca, którą zgodnie z tym wymaganiem wylewano przy ołtarzu Jehowy, była proroczym wyobrażeniem drogocennej krwi Jezusa Chrystusa (Hebr. 9:11, 12; 1 Piotra 1:18, 19). Tak więc prawo Boże, zakazując wszelkiego innego użycia krwi, uwypukla świętość krwi Jezusa Chrystusa. To dowodzi, że każde niewłaściwe użycie krwi świadczy o rażącym braku szacunku dla podjętych przez Jehowę kroków co do zbawienia przez Jego Syna.

12. Dlaczego chrześcijanin nie powinien w obliczu śmierci szukać ratunku w nadużywaniu krwi, byle przedłużyć życie?

¹² Jakże krótkowzroczne byłoby odwracanie się od Boga, gdy chodzi o życie lub śmierć! Chociaż cenimy sobie usługi sumiennych lekarzy, to jednak nie usiłujemy rozpaczliwie przedłużyć o kilka dni lub lat życie własne lub naszych bliskich przez przekroczenie prawa Bożego, jak gdyby na obecnym życiu wszystko się kończyło. Wierzymy w wartość przelanej krwi Jezusa oraz w życie wieczne, które ona umożliwia. Z całego serca wierzymy, że wierni słudzy Boży — również ci, którzy umierają — zostaną nagrodzeni życiem wiecznym (Jana 11:25; 1 Tym. 4:10).

PYTANIA DO POWTÓRKI

● Co sprawia, że życie i krew są święte? Dlaczego świat zapatruje się na to inaczej?

● Jak okazujemy poszanowanie dla świętości krwi zwierzęcej?

● W jaki różnorodny sposób powinniśmy wszyscy dawać dowody, że życie ludzkie uważamy za święte? Dlaczego jest to takie ważne?

[Pytania do studium]