JEHOWA polecił Abrahamowi: ‛Wyrusz z Ur w Mezopotamii do krainy, którą ci pokażę’. Podobnie jak okoliczne kraje, ziemia ta była zamieszkana przez różne ludy (Rdz 12:1-3; 15:17-21).

Kiedy Izraelici wychodzili z Egiptu, wiedzieli, że mogą napotkać opór wrogów, takich jak „despotyczni władcy Moabu” (Wj 15:14, 15). Zdążając do Ziemi Obiecanej, musieli przemierzyć tereny, na których mieszkali Amalekici, Moabici, Ammonici oraz Amoryci (Lb 21:11-13; Pwt 2:17-33; 23:3, 4). A u celu wędrówki czekała ich rozprawa z jeszcze innymi wrogimi ludami.

Bóg nakazał Izraelitom wypędzić siedem „licznych narodów” zasługujących na zagładę: Hetytów, Girgaszytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów. Słynęły one z rażącej niemoralności i praktykowania wynaturzonej religii. Oddawały cześć między innymi Baalowi (poświęcone mu kamienne słupy były symbolami fallicznymi), Molochowi (któremu składano w ofierze dzieci) oraz bogini płodności Asztarte (Pwt 7:1-4; 12:31; Wj 23:23; Kpł 18:21-25; 20:2-5; Sdz 2:11-14; Ps 106:37, 38).

Biblia używa nieraz terminu „Kanaan” w odniesieniu do całego terytorium, które Bóg dał Izraelowi, a które zaczynało się na północ od Sydonu i kończyło na Dolinie Potoku Egipskiego (Lb 13:2, 21; 34:2-12; Rdz 10:19). Kiedy indziej podane są nazwy poszczególnych miast-państw bądź narodów. Niektóre ludy żyły w określonych okolicach — na przykład Filistyni mieszkali na wybrzeżu, a Jebusyci w górach otaczających Jerozolimę (Lb 13:29; Joz 13:3). Inne z biegiem czasu zmieniały swe siedziby lub terytoria (Rdz 34:1, 2; 49:30; Joz 1:4; 11:3; Sdz 1:16, 23-26).

W okresie wyjścia Izraelitów z Egiptu najpotężniejszym plemieniem byli przypuszczalnie Amoryci (Pwt 1:19-21; Joz 24:15). a Zajęli oni krainę Moabitów aż do doliny potoku Arnon, chociaż tereny leżące za Jordanem naprzeciw Jerycha dalej nazywano „pustynnymi równinami moabskimi”. Królowie Amorytów panowali też nad Baszanem i Gileadem (Lb 21:21-23, 33-35; 22:1; 33:46-51).

Chociaż Izraelici mogli liczyć na pomoc Boga, nie wypędzili wszystkich potępionych przez Niego narodów, za co później drogo zapłacili (Lb 33:55; Joz 23:13; Sdz 2:3; 3:5, 6; 2Kl 21:11). Dali im się usidlić, pomimo ostrzeżenia: „Nie wolno wam chodzić za innymi bogami, za żadnymi bogami okolicznych ludów” (Pwt 6:14; 13:7).

[Przypis]

 [Mapa na stronie 11]

[Patrz publikacja]

Narody, które miały zostać wygnane z Ziemi Obiecanej

FILISTEA (D8)

C8 Aszkelon

C9 Gaza

D8 Aszdod

D8 Gat

D9 Gerar

KANAAN (D8)

B10 AMALEKICI

C12 Chacar-Addar (Addar?)

C12 Kadesz (Kadesz-Barnea)

D8 Lachisz

D9 Beer-Szeba

D10 AMORYCI

D11 NEGEB

E4 Dor

E5 Megiddo

E5 Taanach

E6 Afek

E6 CHIWWICI

E7 JEBUSYCI

E8 Bet-Szemesz

E8 Hebron (Kiriat-Arba)

E9 HETYCI

E9 Debir

E10 Arad (kananejski)

E10 KENICI

E11 Akrabbim

F4 GIRGASZYCI

F6 Szechem

F7 PERYZZYCI

F7 Gilgal

F7 Jerycho

F8 Jerozolima

G2 CHIWWICI

G2 Dan (Laisz)

G3 Chacor

FENICJA (F2)

E2 Tyr

F1 Sydon

EDOM (F12)

F11 SEIR

G11 Bocra

AMORYCI (SYCHON) (G8)

G6 GILEAD

G7 Szittim

G7 Cheszbon

G9 Aroer

SYRIA (H1)

G1 Baal-Gad

G2 CHIWWICI

I1 Damaszek

MOAB (H10)

AMORYCI (OG) (I5)

G6 GILEAD

H3 BASZAN

H4 Asztarot

H4 Edrei

AMMON (I7)

H7 Rabba

[tereny pustynne]

H12 ARABIA

[góry]

E4 Karmel

E11 Hor

G1 Hermon

G8 Nebo

[zbiorniki wodne]

C6 Morze Śródziemne (Morze Wielkie)

F9 Morze Słone

G4 Morze Galilejskie

[rzeki i potoki]

B11 Dolina Potoku Egipskiego

F6 Jordan

G6 Jabbok

G9 Arnon

G11 Zered

[Ilustracje na stronie 10]

Po prawej: Baszan, którym władał amorycki król Og, słynął z byków i owiec

Poniżej: Moab i Morze Słone; w tle Pustkowie Judzkie

[Ilustracja na stronie 11]

Jehowa polecił Izraelowi wypędzić narody oddające cześć fałszywym bogom, takim jak: Baal, Moloch i ukazana tu bogini płodności Asztarte