Jerozolima i świątynia Salomona
„SKOŃCZONE PIĘKNO”, „gród Wspaniałego Króla” (Ps 48:2; 50:2; Lam 2:15). Tak nazywano Jerozolimę — stolicę narodu Bożego (Ps 76:2). Kiedy Dawid odbił ją Jebusytom i uczynił swoją siedzibą, zaczęto ją nazywać „Miastem Dawidowym” lub po prostu „Syjonem” (2Sm 5:7).
Choć Jerozolima nie ma strategicznego położenia, stała się sławna, ponieważ Jehowa postanowił, ‛by przebywało w niej jego imię’ (Pwt 26:2). Była centrum religijnym i administracyjnym narodu izraelskiego.
Jerozolima leży w sercu gór judzkich na wysokości 750 metrów. W Biblii nazwano ją ‛wzniosłą’, a o czcicielach Boga powiedziano, że muszą ‛do niej podchodzić’, pokonując znaczną różnicę wzniesień (Ps 48:2; 122:3, 4). Starożytna Jerozolima leżała między dolinami: od zachodu i południa otaczała ją Dolina Hinnoma, a od wschodu — dolina potoku Kidron (2Kl 23:10; Jer 31:40). W tej ostatniej biło źródło Gichon, a a na południu znajdowało się źródło En-Rogel — oba zaopatrywały miasto w wodę pitną, co było nieocenione zwłaszcza podczas nieprzyjacielskiego najazdu (2Sm 17:17).
Na stronie 21 Miasto Dawidowe zaznaczono na planie kolorem czerwonym. Za panowania Dawida i Salomona Jerozolima rozrastała się w kierunku północnym i objęła wzgórze Ofel (kolor zielony) oraz górę Moria (kolor niebieski) (2Sm 5:7-9; 24:16-25). Właśnie na niej Salomon wzniósł Jehowie imponującą świątynię. Wyobraź sobie owe tłumy wstępujące na „górę Jehowy” z okazji dorocznych świąt! (Za 8:3). Wędrówkę ułatwiała im sieć dróg, przedstawiona na stronie 17.
Świątynia Salomona, zdobiona złotem i drogocennymi kamieniami, była jedną z najkosztowniejszych budowli wszech czasów. Co ważniejsze, jej plany dostarczył sam Jehowa. Jak widać na ilustracjach, otaczały ją przestronne dziedzińce i budynki administracyjne. Warto uważnie przeanalizować szczegóły jej budowy (1Kl 6:1 do 7:51; 1Kn 28:11-19; Heb 9:23, 24).
[Przypis]
a Król Ezechiasz zatkał to źródło i wybudował od niego tunel do sadzawki po zachodniej stronie miasta (2Kn 32:4, 30).
[Plan i ilustracja na stronie 21]
[Patrz publikacja]
[Jerozolima i świątynia Salomona]
TEREN ŚWIĄTYNI W CZASACH SALOMONA
Plan świątyni
1. Miejsce Najświętsze
2. Miejsce Święte
3. Portyk
4. Boaz
5. Jachin
6. Miedziany ołtarz
7. Lane morze
8. Wózki
9. Boczne izby
10. Jadalnie
11. Dziedziniec wewnętrzny
TEREN ŚWIĄTYNI
Moria
Jadalnie
Wózki
Boczne izby
Miejsce Najświętsze
Boaz
Miejsce Święte
Portyk
Miedziany ołtarz
Jachin
Dziedziniec wewnętrzny
Wózki
Lane morze
Ofel
plac (?)
Brama Wodna (?)
MIASTO DAWIDOWE
Syjon
pałac Dawida
Brama Źródlana
mur Manassesa (?)
Wieża Chananela
Wieża Mea
Brama Owcza
Brama Straży
Brama Inspekcyjna
Brama Końska
DOLINA KIDRON
niższy mur (?)
Gichon
późniejszy tunel wodny
DOLINA TYROPEON
Brama Popielisk (Skorup) (Brama Gnojna)
En-Rogel
Brama nad Doliną
DOLINA HINNOMA
Brama Narożna
Wieża Pieców Piekarskich
Szeroki Mur
Brama Efraima
plac
Brama Staromiejska
pierwotny mur północny
DRUGA DZIELNICA
Brama Rybna
[Ilustracja]
Ofel
dom córki faraona
pałac Salomona
Dom Lasu Libanu
Portyk Kolumnowy
Portyk Tronowy
Moria
wielki dziedziniec
świątynia
[Ilustracja na stronie 20]
Obszar dawnego „Miasta Dawidowego” oraz świątyni (płaski teren w głębi)
[Ilustracja na stronie 20]
Komputerowa rekonstrukcja starożytnego „Miasta Dawidowego” oraz świątyni Salomona
