W ROKU 740 p.n.e. stolica północnego królestwa Izraela, Samaria, została zdobyta przez Asyryjczyków. Izraelici dostali się we władanie okrutnego imperium. Asyria leżała w północnej części równin Mezopotamii, nad Tygrysem — jedną z wielkich rzek Żyznego Półksiężyca. Tamtejsze główne miasta — Niniwę i Kalach — założył Nimrod (Rdz 10:8-12). Za czasów Salmanasara III państwo asyryjskie rozpoczęło ekspansję na zachód, ku obfitującym w wodę i urodzajnym terenom Syrii oraz północnego Izraela.

Asyryjczycy zaczęli uciskać Izrael pod rządami Tiglat-Pilesera III (Pula), wymienionego w Biblii. Jego wyprawa wojenna wywarła piętno także na Judzie, leżącej na południu (2Kl 15:19; 16:5-18). Później asyryjskie „wody” zalały Judę i dotarły aż do stołecznej Jerozolimy (Iz 8:5-8).

Tego najazdu na królestwo Judy dokonał w 732 roku asyryjski król Sancherib (2Kl 18:13, 14). Zdobył 46 miast, wśród nich Lachisz, które zajmowało strategiczne położenie w Szefeli. W ten sposób wrogie wojska otoczyły Jerozolimę. Sancherib chełpi się w swych kronikach, iż zamknął Ezechiasza „jak ptaka w klatce”, ale nic nie wspomina o tym, że anioł Boży wytracił żołnierzy asyryjskich (2Kl 18:17-36; 19:35-37).

Dni mocarstwa asyryjskiego były policzone. Resztę jego armii zaczęli nękać Medowie, zamieszkujący pofałdowany płaskowyż na terytorium dzisiejszego Iranu. Odwróciło to uwagę Asyrii od zachodnich prowincji, które także wszczęły bunt. Tymczasem urośli w siłę Babilończycy i podbili nawet miasto Aszszur. W roku 632 zjednoczone wojska Babilończyków, Medów i Scytów — wojowniczego ludu mającego siedziby na północ od Morza Czarnego — zdobyły Niniwę, „miasto rozlewu krwi”. W ten sposób spełniły się proroctwa Nahuma i Sofoniasza (Nah 3:1; Sof 2:13).

Decydujący cios otrzymali Asyryjczycy pod Charanem. Bronili się tam przed zaciekłym atakiem Babilończyków, czekając na odsiecz z Egiptu. Ale ciągnącego na północ faraona Necho zatrzymał pod Megiddo król judzki Jozjasz (2Kl 23:29). Gdy Necho w końcu dotarł do Charanu, było już za późno — imperium asyryjskie upadło.

Mocarstwo babilońskie

Jakie miasto kojarzy się z wiszącymi ogrodami? Babilon, stolica następnego mocarstwa światowego, przedstawionego proroczo jako uskrzydlony lew (Dn 7:4). Słynęła ona z bogactwa, handlu oraz z rozwoju religii i astrologii. Centralna część imperium leżała na bagnistych równinach południowej Mezopotamii, pomiędzy Tygrysem i Eufratem. Sama stolica została wzniesiona na obu brzegach  Eufratu, a dzięki swym murom uchodziła za niezdobytą.

Babilończycy poprowadzili szlaki handlowe poprzez skalistą pustynię północnej Arabii. W pewnym okresie król Nabonid rezydował w Temie, a rządy w Babilonie pozostawił Belszaccarowi.

Babilon dokonał podboju Kanaanu trzy razy. W 625 roku Nebukadneccar rozbił armię egipską pod Karkemisz, po czym ruszył na południe, do Chamatu, gdzie ponownie pokonał wycofujących się Egipcjan. Następnie Babilończycy podążyli wzdłuż wybrzeża do Doliny Potoku Egipskiego i po drodze zburzyli Aszkelon (2Kl 24:7; Jer 47:5-7). Podczas tej wyprawy uzależnili od siebie Judę (2Kl 24:1).

W 618 roku król judzki Jehojakim podniósł bunt. Babilończycy wyprawili wtedy przeciw Judzie wojska okolicznych narodów, a następnie sami otoczyli i zdobyli Jerozolimę. Jakiś czas potem król Sedekiasz sprzymierzył się z Egiptem, wskutek czego rozwścieczeni Babilończycy dokonali ponownego najazdu na Judę i przystąpili do burzenia jej miast (Jer 34:7). Na koniec Nebukadneccar ze swą armią obległ Jerozolimę i podbił ją w roku 607 (2Kn 36:17-21; Jer 39:10).

[Mapa na stronie 23]

[Patrz publikacja]

[Mocarstwa asyryjskie i babilońskie]

mocarstwo asyryjskie

B4 Memfis (Nof)

B4 Coan

B5 EGIPT

C2 CYPR (KITTIM)

C3 Sydon

C3 Tyr

C3 Megiddo

C3 Samaria

C4 Jerozolima

C4 Aszkelon

C4 Lachisz

D2 Charan

D2 Karkemisz

D2 Arpad

D2 Chamat

D3 Ribla

D3 SYRIA

D3 Damaszek

E2 Gozan

E2 MEZOPOTAMIA

F2 MINNI

F2 ASYRIA

F2 Chorsabad

F2 Niniwa

F2 Kalach

F2 Aszszur

F3 BABILONIA

F3 Babilon

F4 CHALDEA

F4 Erech

F4 Ur

G3 Suza

G4 ELAM

mocarstwo babilońskie

C3 Sydon

C3 Tyr

C3 Megiddo

C3 Samaria

C4 Jerozolima

C4 Aszkelon

C4 Lachisz

D2 Charan

D2 Karkemisz

D2 Arpad

D2 Chamat

D3 Ribla

D3 SYRIA

D3 Damaszek

D5 Tema

E2 Gozan

E2 MEZOPOTAMIA

E4 ARABIA

F2 MINNI

F2 ASYRIA

F2 Chorsabad

F2 Niniwa

F2 Kalach

F2 Aszszur

F3 BABILONIA

F3 Babilon

F4 CHALDEA

F4 Erech

F4 Ur

G3 Suza

G4 ELAM

[pozostałe miejsca]

G2 MEDIA

główne drogi [patrz publikacja]

[zbiorniki wodne]

B3 Morze Śródziemne (Morze Wielkie)

C5 Morze Czerwone

H1 Morze Kaspijskie

H5 Zatoka Perska

[rzeki]

B5 Nil

E2 Eufrat

F3 Tygrys

[Ilustracja na stronie 22]

Tel Lachisz

[Ilustracja na stronie 22]

Makieta starożytnego Megiddo

[Ilustracja na stronie 23]

Artystyczna wizja wiszących ogrodów Babilonu