1. Kto stworzył wszystko, co żyje?

„JEHOWA naprawdę jest Bogiem” — oświadczył prorok Jeremiasz. „Jest Bogiem żywym” (Jeremiasza 10:10). Jest także Stwórcą wszystkiego, co żyje. Niebiańskie istoty mówiły do Niego: „Tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone” (Objawienie 4:11). A król Dawid śpiewał Mu w pieśni pochwalnej: „U ciebie jest źródło życia” (Psalm 36:9). Tak więc życie to dar od Boga.

2. Jak Bóg podtrzymuje nasze życie?

² Jehowa zadbał też o to, co potrzebne do podtrzymania naszego życia (Dzieje 17:28). To od Niego mamy żywność do jedzenia, wodę do picia, powietrze do oddychania oraz ziemię, na której mieszkamy (Dzieje 14:15-17). Jehowa uczynił wszystko tak, byśmy rozkoszowali się życiem. Jeśli jednak chcemy cieszyć się nim w pełni, musimy poznać prawa Boże oraz ich przestrzegać (Izajasza 48:17, 18).

3. Co Bóg sądził o zamordowaniu Abla?

³ Bóg życzy sobie, żebyśmy szanowali życie — własne i cudze. Oto przykład: Za czasów Adama i Ewy ich syn Kain bardzo się rozzłościł na młodszego brata, Abla.  Jehowa ostrzegł Kaina, że ten gniew może go popchnąć do ciężkiego grzechu. Kain jednak zlekceważył ostrzeżenie. „Napadł na swego brata, Abla, i go zabił” (Rodzaju 4:3-8). Za to morderstwo Jehowa wymierzył mu karę (Rodzaju 4:9-11).

4. Jak w Prawie Mojżeszowym Bóg położył nacisk na właściwy stosunek do życia?

⁴ Tysiące lat później Jehowa dał Izraelitom prawa, by dzięki ich przestrzeganiu służyli Mu w należyty sposób. Przekazał je przez proroka Mojżesza, toteż czasami są nazywane Prawem Mojżeszowym. Jedno z nich głosiło: „Nie wolno ci mordować” (Powtórzonego Prawa 5:17). Izraelici wiedzieli więc, że Bóg ceni ludzkie życie i że człowiek także musi je cenić.

5. Jak powinniśmy się zapatrywać na aborcję?

⁵ A co z życiem nienarodzonego dziecka? Spowodowanie jego śmierci było w Prawie Mojżeszowym potępione. Życie dziecka w łonie matki ma dla Jehowy wielką wartość (Wyjścia 21:22, 23; Psalm 127:3). Oznacza to, że przerywanie ciąży jest czymś nagannym.

6. Dlaczego nie wolno nienawidzić bliźniego?

⁶ Chcąc okazywać szacunek dla życia, trzeba też odpowiednio odnosić się do innych. Biblia mówi: „Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że w żadnym zabójcy nie pozostaje życie wieczne” (1 Jana 3:15). Jeśli pragniemy żyć wiecznie, musimy wykorzenić z serca wszelką nienawiść do bliźniego, bo najczęściej to ona jest przyczyną przemocy (1 Jana 3:11, 12). Koniecznie musimy się nauczyć nawzajem miłować.

7. Jakie praktyki świadczą o braku szacunku dla życia?

⁷ A jak szanować własne życie? Człowiek na ogół nie chce umierać, ale niejeden naraża życie z powodu czegoś, co sprawia mu przyjemność. Wiele ludzi na przykład pali  papierosy, upija się albo bierze narkotyki. W ten sposób rujnują sobie zdrowie, a często nawet skracają życie. Kto ma zwyczaj tak postępować, nie szanuje świętości życia. W oczach Boga takie praktyki są nieczyste (Rzymian 6:19; 12:1; 2 Koryntian 7:1). Jeśli nasza służba ma się Mu podobać, musimy z nimi zerwać. Nieraz jest to bardzo trudne, ale Jehowa może nam pomóc. On ceni nasze wysiłki, gdy staramy się okazywać Mu wdzięczność za bezcenny dar życia.

8. Dlaczego tak ważne jest dbanie o bezpieczeństwo?

⁸ Jeżeli szanujemy życie, to dbamy także o bezpieczeństwo. Nie chcemy być lekkomyślni i ryzykować dla rozrywki czy dreszczyku emocji. Wystrzegamy się nieostrożnej jazdy oraz brutalnych bądź niebezpiecznych sportów (Psalm 11:5). Prawo Boże nakazywało starożytnemu Izraelowi: „Jeśli zbudujesz nowy dom [z płaskim dachem], zrób balustradę na dachu, żebyś nie obciążył swego domu winą krwi, ponieważ ktoś mógłby się przewrócić i z niego spaść” (Powtórzonego Prawa 22:8). Zgodnie z tą zasadą dbaj na przykład o należyty stan schodów w swoim domu, by nikt się na nich nie potknął, nie spadł i nie zrobił sobie krzywdy. Jeżeli masz samochód, dopilnuj, aby można nim było bezpiecznie jeździć. Nie dopuść, by twój dom czy samochód stwarzał zagrożenie dla ciebie lub dla innych.

9. Do jakiego traktowania zwierząt skłania nas szacunek dla życia?

⁹ A co powiedzieć o życiu zwierząt? Również ono jest w oczach Stwórcy święte. Bóg pozwala zabijać zwierzęta w celu zdobycia pożywienia i ubrania albo gdy stanowią zagrożenie (Rodzaju 3:21; 9:3; Wyjścia 21:28). Ale okrucieństwo wobec nich lub zabijanie ich dla sportu jest niewłaściwe i świadczy o rażącym lekceważeniu świętości życia (Przysłów 12:10).

10. Jak Bóg wskazał na związek między życiem a krwią?

¹⁰ Kiedy Kain zabił swojego brata, Abla, Jehowa rzekł: „Krew twego brata woła do mnie z ziemi” (Rodzaju 4:10). Mówiąc o krwi Abla, Bóg miał na myśli jego życie. Kain mu je odebrał i teraz musiał być za to ukarany. Przelana krew — wyobrażająca życie Abla — niejako wołała do Jehowy, domagając się sprawiedliwości. Na związek życia z krwią Bóg ponownie zwrócił uwagę za czasów Noego. Przed potopem ludzie jedli same owoce, warzywa, zboża i orzechy. Po potopie Jehowa powiedział Noemu i jego synom: „Wszelkie poruszające się zwierzę, które żyje, może służyć wam za pokarm. Tak jak zieloną roślinność daję wam to wszystko”. Postawił jednak następujący warunek: „Tylko mięsa z jego duszą [to znaczy z życiem] — jego krwią — nie wolno wam jeść” (Rodzaju 1:29; 9:3, 4). Jak widać, Jehowa bardzo wyraźnie łączy życie z krwią.

11. Jaki zakaz dotyczący krwi Bóg wydał po czasach Noego?

¹¹ Kto szanuje krew, ten jej nie spożywa. W Prawie danym Izraelitom Jehowa polecił: „Jeśli jakiś człowiek (...) złapie podczas łowów dzikie zwierzę lub ptaka, które można jeść, to wyleje jego krew i przykryje ją prochem. (...) Powiedziałem synom Izraela: ‚Nie wolno wam spożywać krwi żadnego ciała’” (Kapłańska 17:13, 14). A zatem dalej obowiązywał Boży zakaz jedzenia krwi zwierzęcej, po raz pierwszy przekazany Noemu jakieś 800 lat wcześniej. Pogląd Jehowy był jednoznaczny: Jego słudzy mogli jeść mięso zwierząt, ale nie krew. Mieli ją wylewać na ziemię, niejako zwracając życie danego stworzenia Bogu.

12. Jakie polecenie co do krwi zostało przekazane poprzez ducha świętego w I wieku i obowiązuje po dziś dzień?

¹² Podobny zakaz dotyczy chrześcijan. W I wieku apostołowie i inni mężczyźni sprawujący przewodnictwo wśród naśladowców Jezusa spotkali się, by wspólnie zadecydować,  których przykazań musi przestrzegać każdy członek zboru chrześcijańskiego. Oto, co wtedy postanowili: „Duch święty i my sami uznaliśmy za słuszne nie nakładać na was dodatkowego brzemienia, z wyjątkiem następujących rzeczy koniecznych: macie powstrzymywać się od tego, co ofiarowano bożkom, i od krwi, i od tego, co uduszone [i w związku z tym mające krew w mięsie], i od rozpusty” (Dzieje 15:28, 29; 21:25). Musimy więc ‛powstrzymywać się od krwi’. W oczach Boga jest to równie ważne jak wystrzeganie się bałwochwalstwa i rozpusty.

13. Wyjaśnij na przykładzie, dlaczego nakaz powstrzymywania się od krwi obejmuje też transfuzję.

¹³ Czy nakaz powstrzymywania się od krwi obejmuje także transfuzję? Owszem. Zilustrujmy to przykładem: Przypuśćmy, że lekarz kazałby ci wystrzegać się alkoholu. Czy to by oznaczało, że nie możesz go pić, ale możesz go przyjąć dożylnie? Oczywiście, że nie! Tak samo nakaz powstrzymywania się od krwi oznacza, że nie wolno nam w żaden sposób wprowadzać jej do organizmu i że nie możemy pozwolić nikomu, by ją nam przetoczył.

14, 15. Jak postąpi chrześcijanin, którego lekarze nakłaniają do transfuzji krwi, i dlaczego?

¹⁴ A jeśli chrześcijanin jest ciężko ranny albo musi poddać się poważnej operacji? Załóżmy, że lekarze twierdzą, iż bez podania krwi chory umrze. Taki chrześcijanin, rzecz jasna, nie chciałby umierać. Z szacunku dla drogocennego daru Bożego, jakim jest życie, będzie zabiegał o leczenie niewymagające transfuzji. Może skorzystać z rozmaitych metod alternatywnych, które nie wiążą się z pogwałceniem prawa Bożego co do krwi.

¹⁵ Czy chrześcijanin miałby złamać prawo Boże tylko po to, by pożyć trochę dłużej w tym systemie rzeczy? Jezus powiedział: „Kto by chciał wybawić swą duszę [czyli życie], ten ją straci, ale kto by stracił swą duszę ze względu  na mnie, ten ją znajdzie” (Mateusza 16:25). Wcale nie chcemy umierać. Gdybyśmy jednak próbowali uratować teraźniejsze życie, gwałcąc prawo Boże, groziłaby nam utrata życia wiecznego. Postępujemy więc mądrze, jeśli wierzymy w słuszność prawa Bożego z niezachwianym przeświadczeniem, że gdybyśmy z jakiegoś powodu umarli, nasz Życiodawca będzie o nas pamiętał i w czasie zmartwychwstania ponownie ofiaruje nam bezcenny dar życia (Jana 5:28, 29; Hebrajczyków 11:6).

16. Na co są zdecydowani słudzy Boży, jeśli chodzi o krew?

¹⁶ Obecnie wierni słudzy Boga są zdecydowani trzymać się Jego wytycznych co do krwi. Nie spożywają jej w żadnej postaci ani nie przyjmują w celach leczniczych. * Nie mają wątpliwości, że Stwórca krwi wie, co jest dla nich najlepsze. Czy i ty w to wierzysz?

17. Jedynie jakie użycie krwi akceptował Jehowa Bóg za czasów starożytnego Izraela?

¹⁷ W Prawie Mojżeszowym Jehowa polecił starożytnym Izraelitom, żeby używali krwi tylko do jednego celu — związanego z oddawaniem Mu czci. Powiedział: „Dusza [czyli życie] ciała jest we krwi, a ja  dałem ją na ołtarz, abyście dokonywali przebłagania za swe dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania” (Kapłańska 17:11). Chcąc uzyskać przebaczenie grzechu, Izraelici składali ofiarę ze zwierzęcia i dawali trochę jego krwi na ołtarz — najpierw w przybytku, a w późniejszym okresie w świątyni Bożej. Było to jedyne właściwe zastosowanie krwi.

18. Jakie błogosławieństwa może nam zapewnić przelana krew Jezusa?

¹⁸ Prawdziwi chrześcijanie nie podlegają Prawu Mojżeszowemu, dlatego nie składają zwierząt ani ich krwi na ołtarzu (Hebrajczyków 10:1). Ale używanie krwi do celów ofiarnych w czasach starożytnego Izraela stanowiło zapowiedź złożenia bezcennej ofiary przez Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Jak się dowiedzieliśmy z 5 rozdziału tej książki, oddał on za nas życie, pozwalając, by przelano jego  krew. Potem poszedł do nieba i raz na zawsze przedstawił przed Bogiem wartość tej ofiary (Hebrajczyków 9:11, 12). Utworzyło to podstawę do przebaczenia naszych grzechów i utorowało nam drogę do życia wiecznego (Mateusza 20:28; Jana 3:16). Jakże doniosłe znaczenie miało więc takie użycie krwi! (1 Piotra 1:18, 19). Wiara w wartość przelanej krwi Jezusa może nam zapewnić wybawienie!

19. Co trzeba robić, żeby być „czystym od krwi wszystkich ludzi”?

¹⁹ Możemy być naprawdę wdzięczni Jehowie Bogu za cudowny dar życia. Czy nie powinno nas to skłaniać do opowiadania drugim o możliwości uzyskania życia wiecznego dzięki wierze w ofiarną śmierć Jezusa? Jeśli tak jak Jehowie zależy nam na życiu innych, to dołożymy starań, by informować ich o tym z gorliwością i zapałem (Ezechiela 3:17-21). Sumiennie wywiązujmy się z tego obowiązku, a będziemy mogli powiedzieć to samo co apostoł Paweł: „Jestem czysty od krwi wszystkich ludzi, bo nie powstrzymywałem się od oznajmiania wam wszelkiego zamysłu Bożego” (Dzieje 20:26, 27). Rozmawianie z ludźmi o Bogu i Jego zamierzeniach to znakomity sposób okazania, jak bardzo cenimy życie i krew.