Long dużo myślał o tym, czego dowiedział się od Quanga. Oczywiście o Biblii słyszał nie po raz pierwszy. Orientował się, że jest uznawana za jedną ze świętych ksiąg, ale teraz doszedł do wniosku, że skoro zawiera prawdziwe proroctwa, to musi być rzeczywiście wyjątkowa. Zastanawiał się jednak, jak to możliwe, że ludzie, którzy spisali Biblię, z tak dużym wyprzedzeniem podali różne fakty historyczne i naukowe.

Następnego dnia Long z Lan odwiedzili Quanga i Hoę i spytali: „Skąd ci pisarze mieli te wszystkie informacje?”.

Quang odpowiedział: „Pisarze nie przedstawiali własnych poglądów — nie byli autorami ksiąg, które spisali. Pełnili jedynie rolę sekretarzy, którzy utrwalali wiadomości przekazane im przez kogoś innego. Prawdziwym Autorem Biblii jest Ojciec całej ludzkości”.

„Ojciec całej ludzkości?” — zapytał Long. „Kogo masz na myśli?”

„Tego, który dał początek rodzajowi ludzkiemu” — odparł Quang. „Jak każdy ojciec ma On swoje imię”. Na potwierdzenie przeczytał z Biblii Psalm 83:18:

• „Aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią”.

 Quang odszukał w Biblii kolejny werset, mówiący, że Jehowa jest „Tym, który od początku oznajmia zakończenie i od dawna — to, czego jeszcze nie uczyniono” (Izajasza 46:10). Następnie wyjaśnił: „Podobnie jak cielesny ojciec ma większe doświadczenie życiowe niż dziecko i z reguły również znacznie większą wiedzę, tak samo Jehowa, Ojciec całej ludzkości, góruje nad nami wszystkimi wiedzą i mądrością, a poza tym potrafi przewidzieć przyszłość. Mógł więc poinformować pisarzy biblijnych o rzeczach, które dopiero miały się wydarzyć”.

„Czy Jehowa wie także, co w przyszłości czeka mnie i Lan?” — dopytywał się Long.

„Jehowa nie ustala z góry losu każdego człowieka. Ale tak jak ojciec zna nasze problemy i chce nam pomóc”.

Quang dodał, że Long i Lan dowiedzą się z Biblii, jak Jehowa może im pomóc zaznawać szczęścia i spokoju. Dowiedzą się też, jak podejmowane przez nich decyzje mogą wpływać na ich obecne i przyszłe życie.

Wyjaśnienia te wydały się Longowi bardzo logiczne. Sam przecież był ojcem i chętnie zrobiłby wszystko, co tylko w jego mocy, żeby jego dzieci były szczęśliwe. Quang z przyjemnością pokazał Longowi i Lan wspaniałe obietnice zawarte w Biblii. Oto niektóre z nich:

• „Sprawia, że wojny ustają aż po kraniec ziemi” (Psalm 46:9).

• „Pobudują domy i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł. Bo dni mego ludu będą jak dni drzewa” (Izajasza 65:21, 22).

•  „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór” (Psalm 72:16).

• „Otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 21:4).

Te zachwycające obietnice głęboko poruszyły Longa. Bardzo spodobała mu się perspektywa świata, w którym każdy będzie mógł liczyć na sprawiedliwe traktowanie, w którym nie będzie już chorób ani śmierci i wszyscy będą mieć pod dostatkiem żywności. Na Lan zapowiedzi te również zrobiły wrażenie, jednak pomyślała, że są zbyt piękne, by mogły być prawdziwe.

„Rozumiem, że masz takie odczucia” — powiedział Quang. „Ale zastanów się, proszę: Tyle proroctw biblijnych dokładnie się spełniło. Czy nie upewnia nas to, że spełnią się również obietnice dotyczące przyszłości? Autor Biblii to gwarantuje. Oświadczył: ‚Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe’” (Objawienie 21:5).