SAUL znowu postanowił złapać Dawida. Wziął trzy tysiące najlepszych żołnierzy i poszedł go szukać. Gdy Dawid o tym usłyszał, wysłał zwiadowców, żeby się dowiedzieli, gdzie Saul zatrzyma się na noc. Potem spytał dwóch swoich towarzyszy: ‛Który z was pójdzie ze mną do obozu Saula?’

‛Ja pójdę!’ — zgłosił się Abiszaj, syn Cerui, która była siostrą Dawida. Kiedy Saul i jego żołnierze spali, Dawid z Abiszajem po cichu zakradli się do ich obozu. Zabrali włócznię i dzbanek na wodę, które leżały przy głowie Saula, i odeszli. Nikt ich nie zauważył ani nie usłyszał, bo wszyscy mocno spali.

Popatrz na Dawida i Abiszaja. Stoją już bezpiecznie na czubku pewnej góry. Dawid woła do dowódcy wojsk izraelskich: ‛Abnerze! Dlaczego nie pilnujesz króla, swojego pana? Zobacz, gdzie jest teraz jego włócznia i dzbanek!’

Saul budzi się. Czy widzisz go razem z Abnerem na obrazku tam na dole? Król poznaje głos Dawida i pyta: ‛Czy to ty, Dawidzie?’

‛Tak, panie mój, królu’ — odpowiada Dawid. ‛Dlaczego mnie ścigasz? Co złego ci zrobiłem? Popatrz, mam tutaj twoją włócznię. Przyślij po nią kogoś ze swoich ludzi’.

‛Zgrzeszyłem’ — mówi Saul. ‛Zachowałem się bardzo głupio’. Po tym wszystkim król wrócił do domu, a Dawid poszedł w swoją stronę. Ale pomyślał sobie: ‛Któregoś dnia Saul w końcu mnie zabije. Muszę uciec do ziemi filistyńskiej’. I tak zrobił. Wmówił Filistynom, że jest teraz ich przyjacielem.

Jakiś czas później Filistyni znów zaczęli walczyć z Izraelem. Zabili wtedy w bitwie Saula i Jonatana. Dawid bardzo to przeżywał. Ułożył piękną pieśń, w której śpiewał: ‛Tak mi smutno bez ciebie, mój bracie Jonatanie. Tak mocno cię kochałem!’

Potem Dawid wrócił do Izraela i zamieszkał w mieście Hebron. Część Izraelitów uznała go za króla, ale inni woleli, żeby rządził nimi syn Saula Isz-Boszet. Między jednymi a drugimi wybuchła wojna. W końcu zwyciężyli ci, którzy byli po stronie Dawida. Gdy Dawid zaczął panować, miał 30 lat. Przez siedem i pół roku był królem w Hebronie. Urodziło mu się tam paru synów, wśród nich Amnon, Absalom i Adoniasz.

Po pewnym czasie Dawid i jego żołnierze wyruszyli, żeby zdobyć piękne miasto Jerozolimę. W walce wyróżnił się Joab, drugi syn Cerui, siostry Dawida. W nagrodę został wodzem całego wojska. Odtąd Dawid panował nad Izraelem z Jerozolimy.