OPOWIEŚĆ 91
Jezus naucza na górze
POPATRZ na Jezusa. Siedzi na zboczu pewnej góry w Galilei i naucza tych wszystkich ludzi. Najbliżej Jezusa siedzą jego uczniowie. Jezus wybrał sobie dwunastu specjalnych uczniów, to znaczy apostołów. Czy wiesz, jak się nazywali?
Był wśród nich Szymon Piotr i jego brat Andrzej, a także dwaj inni rodzeni bracia — Jakub i Jan. Oprócz tego był jeszcze jeden Jakub i jeszcze jeden Szymon. Dwóch apostołów miało podobne imiona — Judasz Iskariot i Judas, nazywany Tadeuszem. Apostołami byli również Filip i Natanael (który miał też na imię Bartłomiej) oraz Mateusz i Tomasz.
Kiedy Jezus opuścił Samarię, po raz pierwszy zaczął głosić: ‛Przybliżyło się królestwo niebios’. Czy wiesz, co to za królestwo? To prawdziwy rząd — rząd Boży w niebie. Królem w nim jest Jezus. Gdy Jezus będzie królował nad ziemią, zaprowadzi na niej pokój. Pod panowaniem Królestwa Bożego cała ziemia stanie się pięknym rajem.
Tych ludzi tutaj Jezus też uczy o Królestwie Bożym. Wyjaśnia im: ‛Tak macie się modlić: Nasz Ojcze w niebie, niech będzie uświęcone Twoje imię. Niech przyjdzie Twoje Królestwo. Niech się dzieje Twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi’. W naszych czasach tę modlitwę wielu ludzi nazywa modlitwą „Ojcze nasz” albo Modlitwą Pańską. Czy umiesz ją całą na pamięć?
Poza tym Jezus uczy, jak ludzie powinni się do siebie odnosić: ‛Czyńcie innym to, co byście chcieli, żeby oni wam czynili’. Lubisz, kiedy drudzy są dla ciebie mili, prawda? A więc ty także powinieneś być dla nich miły, tak jak nakazał Jezus. Czy nie będzie wspaniale, gdy w raju na ziemi wszyscy będą właśnie tak postępować?