NA DŁUGO przed stworzeniem ziemi Jehowa Bóg stworzył w niebie aniołów. Niestety, z czasem jeden z nich zapragnął odbierać cześć, jaka słusznie należy się tylko Bogu. Owładnięty tym pragnieniem, wystąpił przeciwko Niemu i stał się Szatanem, czyli „przeciwnikiem”. Na czym polegał jego bunt?

Za pośrednictwem węża Szatan podstępnie nakłonił Ewę do nieposłuszeństwa wobec Boga. Przebiegle zasugerował, że zabraniając jej spożywania owoców z pewnego drzewa, Bóg pozbawia ją czegoś dobrego. Zuchwale oskarżył Jehowę o kłamstwo i dał Ewie do zrozumienia, że powinna odrzucić Jego kierownictwo. Powiedział jej: „Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło” (Rodzaju 3:5). Ewa niemądrze uwierzyła w kłamstwa Szatana. Złamała prawo Boże i do tego samego nakłoniła Adama. Od tamtej pory Szatan jest wrogiem wszystkich osób przejawiających prawdziwą wiarę. Zwodzi ludzi aż po dziś dzień. Jak to robi?

Szatan posłużył się bałwochwalstwem i ludzką tradycją, by skazić dzieci Izraela. Jezus, Mesjasz, powiedział żydowskim przywódcom religijnym, że ponieważ „jako nauk uczą nakazów ludzkich”, to oddają Bogu cześć na próżno (Mateusza 15:9). Kiedy członkowie tego narodu odrzucili Mesjasza, Bóg też ich odrzucił. Jezus im oświadczył: „Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi wydającemu jego owoce” (Mateusza 21:43). Swym uznaniem Bóg obdarzył naśladowców Jezusa.

To właśnie ich Szatan próbował skazić w następnej kolejności. Czy mu się powiodło? Jezus podał proroczą przypowieść ilustrującą, co się miało wydarzyć. Według tej przypowieści pewien mężczyzna zasiał na polu wyborną pszenicę. Później jego nieprzyjaciel zasiał między pszenicę chwasty. Obie rośliny miały rosnąć aż do żniwa. Wtedy chwasty miały zostać oddzielone od pszenicy i zniszczone, a pszenica — zebrana do spichrza.

Jezus objaśnił swoim uczniom znaczenie tej przypowieści. Z Siewcą utożsamił samego siebie, po czym dodał: „Wybornym nasieniem są synowie królestwa, chwastami zaś są synowie niegodziwca, a nieprzyjacielem, który je zasiał, jest Diabeł. Żniwem jest zakończenie systemu rzeczy, a żniwiarzami są aniołowie” (Mateusza 13:38, 39). Do pszenicy Jezus przyrównał swoich prawdziwych naśladowców. Ale Szatan zasiał pomiędzy nich chwasty, czyli fałszywych uczniów. I rzeczywiście, w ciągu stuleci po śmierci Jezusa pojawiło się ich wielu. Fałszywi uczniowie propagowali odstępcze nauki, takie jak dogmat o Trójcy, według którego istnieje jeden Bóg w trzech osobach. Zaczęli też uprawiać bałwochwalstwo oraz mieszać się do polityki. Tylko nieliczne osoby pozostały wierne naukom Jezusa.

W końcu jednak miało dojść do radykalnej zmiany. Jezus zapowiedział, że ludzie nieokazujący prawdziwej wiary zostaną oddzieleni przez aniołów na zagładę, dzięki czemu łatwiej będzie rozpoznać tych przejawiających prawdziwą wiarę. Ostatecznie Szatan Diabeł, pierwszy wróg wiary, także zostanie zgładzony. A zatem prawdziwa wiara zatriumfuje!

Ale jak rozpoznać osoby odznaczające się prawdziwą wiarą? Dowiemy się tego w następnej części.