GDY Adam i Ewa dopuścili się grzechu, zerwali więź ze swym Stwórcą. Nas również grzech oddziela od Boga: „To wasze przewinienia są powodem rozdziału między wami a waszym Bogiem i to wasze grzechy sprawiły, że zakrywa przed wami swe oblicze, aby nie słyszeć” (Izajasza 59:2).

Bóg nigdy nie zrezygnował ze swojego zamierzenia. Nadal pragnie, aby ziemia była rajem zamieszkanym przez szczęśliwych ludzi. Nic nie jest w stanie przeszkodzić wszechmocnemu Stwórcy w realizacji tego celu. „Bóg nie jest człowiekiem, by miał kłamać, ani synem ludzkim, by miał żałować. Czy powiedział, a nie uczyni, i mówił, a nie spełni?” (Liczb [Numeri, Cyl] 23:19).

Troskliwy ojciec bardzo przeżywa, gdy jego dzieci cierpią — nawet jeśli same sobie są winne. Podobnie Bóg odczuwa udrękę, gdy widzi, jak my cierpimy (Izajasza 63:9). Głęboko nam współczuje i zapewnia, że z czasem usunie z ziemi wszelkie zło. Ale kiedy i jak tego dokona?