Warunki naturalne W obu krajach występują nadbrzeżne bagna, równiny pokryte roślinnością sawannową, płaskowyże wykorzystywane pod uprawy oraz wyniosłe masywy górskie. W Gwinei mają swoje źródła trzy duże zachodnioafrykańskie rzeki: Gambia, Niger i Senegal.

Ludność Najliczniejszymi spośród 18 miejscowych plemion są Mende i Temne. Kreole (Krio) — potomkowie uwolnionych niewolników z Afryki — zamieszkują głównie okolice Freetown. W Gwinei żyje przeszło 30 różnych grup etnicznych, z których największe to Fulanie, Mandingo i Susu *.

 Religie Około 60 procent Sierraleończyków to muzułmanie; pozostali podają się głównie za chrześcijan. W Gwinei wyznawcy islamu stanowią prawie 90 procent społeczeństwa. Większość ludności w obu krajach w dalszym ciągu praktykuje też tradycyjne religie afrykańskie.

Języki Każda grupa etniczna ma swój własny język. Rolę miejscowego lingua franca pełni krio — oparty na angielskim i innych językach europejskich i afrykańskich. W Gwinei językiem oficjalnym jest francuski. W obu krajach poziom analfabetyzmu wynosi około 60 procent.

Gospodarka Większość ludności utrzymuje się z pracy na roli. Na blisko połowę wpływów z eksportu Sierra Leone składają się diamenty wydobywane z osadów rzecznych. Gwinea posiada jedne z największych zasobów boksytów na świecie.

Kuchnia Popularne w tych stronach powiedzenie brzmi: „Jeśli nie jadłeś dziś ryżu, to jeszcze nic nie jadłeś!”. Często do mięsa je się fufu — gotowany maniok tłuczony aż do otrzymania lepkiego ciasta — i piżmian w kwaśnym sosie.

Klimat Na wybrzeżu gorący i wilgotny; chłodniejszy na obszarach górskich. Podczas pory suchej całymi dniami wieje harmattan — suchy saharyjski wiatr, który obniża temperaturę i pokrywa okolicę pyłem.