W DNIACH od 15 do 18 sierpnia 1963 roku setki głosicieli z całego kraju i 122 delegatów z zagranicy zebrało się w Bandungu w prowincji Jawa Zachodnia. Przybyli, żeby wziąć udział w zgromadzeniu pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina” — pierwszym zgromadzeniu międzynarodowym w Indonezji.

Aby zorganizować ten kongres, bracia musieli pokonać liczne przeszkody. Z powodu państwowych obchodów Dnia Niepodległości trzy razy trzeba było zmieniać lokalizację zgromadzenia. A gdy rosnąca inflacja popchnęła władze do podniesienia opłat za transport o 400 procent, niektórzy musieli dostosować do tego sposób podróżowania. Pewien brat szedł pieszo sześć dni, a 70 osób z Celebesu pięć dni płynęło łodziami na zatłoczonych otwartych pokładach.

Podczas kongresu indonezyjscy bracia i siostry byli poruszeni spotkaniem ze współwyznawcami z innych krajów, w tym z dwoma członkami Ciała Kierowniczego — Frederickiem Franzem i Grantem Suiterem. Jeden z delegatów zauważył: „Bracia są tu tacy szczęśliwi; ciągle się uśmiechają”.

Obecnych było 750 osób, a 34 zostały ochrzczone. Ronald Jacka powiedział: „To przełomowe zgromadzenie pobudziło wielu zainteresowanych do opowiedzenia się po stronie prawdy, a w miejscowych braciach podsyciło zapał do służby dla Boga”.