W ROKU 1985, gdy miałem 18 lat, władze radzieckie powołały mnie do wojska. Niesprawiedliwość panująca w wojsku i obserwowanie, jak jedni dręczą drugich, sprawiły, że powiedziałem sobie: „Nie chcę być taki jak oni. Chcę być inny”. Ale czułem, że nie zawsze zachowuję się tak, jak bym chciał. Pragnąłem, by moje życie się zmieniło.

Kiedy moja służba w wojsku dobiegła końca, wróciłem do domu. Pewnego wieczora po jakimś przyjęciu pomodliłem się do Boga, prosząc Go, żeby pomógł mi zmienić się na lepsze. Następnego dnia w drodze do pracy odwiedziłem swoją ciotkę będącą Świadkiem Jehowy. Kiedy wszedłem do jej domu, trafiłem na grupkę Świadków, którzy akurat mieli tam zebranie. Ciepło mnie przywitali, więc postanowiłem zostać i posłuchać.

Zgodziłem się na studium Biblii i pół roku później przyjąłem chrzest. Jehowa pomógł mi stać się lepszą osobą, czego nie osiągnąłbym o własnych siłach.