JESZCZE na długo zanim mała Sanel przyszła na świat, lekarze poinformowali jej rodziców, że jeśli przeżyje poród, będzie miała poważne problemy ze zdrowiem. Od pierwszego dnia życia potrzebowała operacji. Jej rodzice mieszkali w Abchazji — regionie, który oderwał się od Gruzji i ogłosił niepodległość. Nie mogli znaleźć tam chirurga, który zgodziłby się zoperować Sanel bez użycia krwi.

Rodzice skontaktowali się z miejscowym Komitetem Łączności ze Szpitalami (KŁS) *. Na szczęście bracia z KŁS szybko znaleźli chętnego do współpracy chirurga w Tbilisi, stolicy Gruzji. Ale matka Sanel jeszcze nie wróciła do pełni sił po porodzie i nie mogła podróżować. Zdecydowano więc, że do szpitala w Tbilisi dziewczynkę zabiorą jej babcie, obie będące Świadkami.

Ta skomplikowana operacja zakończyła się sukcesem. Niedługo po niej babcie napisały: „Spędziłyśmy w szpitalu ponad 20 dni. Przez cały ten okres mnóstwo gruzińskich braci i sióstr odwiedzało nas i nam pomagało. Wielu wyrażało swoje współczucie. Wcześniej czytałyśmy o miłości okazywanej przez naszą społeczność, ale teraz doświadczyłyśmy jej osobiście”.