Dwanaście bochenków chleba ułożonych na stole w Miejscu Świętym przybytku i świątyni w dwóch stosach po sześć sztuk. Nazywano je też „chlebami przedkładania”. Co szabat zastępowano tę ofiarę świeżymi chlebami. Usuwane chleby zazwyczaj jadali tylko kapłani (Heb 9:2, przyp.; Wj 25:30; Kpł 24:5-9; 2Kn 2:4; Mt 12:4). (Zob. Dodatek B5).