Ostatnie 27 ksiąg biblijnych, często nazywane Nowym Testamentem. Księgi te zostały spisane przez ośmiu chrześcijan pochodzenia żydowskiego: Mateusza, Marka, Łukasza, Jana, Pawła, Jakuba, Piotra i Judę (Rz 3:1, 2). Mateusz najwyraźniej napisał swoje sprawozdanie po hebrajsku i przetłumaczył je na grecki. To tłumaczenie oraz pozostałe księgi powstały w potocznej odmianie greki, zwanej koine (stąd nazwa „Pisma Greckie”). Określenie „chrześcijańskie” odnosi się do treści tych ksiąg, które zawierają między innymi informacje o życiu, służbie i naukach Jezusa Chrystusa i jego pierwszych naśladowców. Określenie to odróżnia też tę część Biblii od Septuaginty — przedchrześcijańskiego tłumaczenia Pism Hebrajskich na język grecki.