Najważniejsze święto Izraelitów, nazywane także Jom Kippur (z hebr. jom hakkippurím: „dzień zakrycia”); obchodzono je 10 etanim. Jedyny dzień w roku, kiedy arcykapłan wchodził do Miejsca Najświętszego przybytku, a później świątyni. Składał tam krew ofiar za grzechy swoje, pozostałych Lewitów i ludu. Urządzano wtedy święte zgromadzenie i poszczono. Obowiązywał również szabat, podczas którego powstrzymywano się od codziennych zajęć (Kpł 23:27, 28).