Język Chrześcijańskich Pism Greckich. Chociaż głównie spisano je w odmianie koine, czyli grece potocznej, niektóre określenia pochodzą z greki klasycznej. Ewangelia według Mateusza najwyraźniej początkowo została spisana po hebrajsku, a potem przetłumaczona na grekę koine.

Podboje Aleksandra Wielkiego spowodowały, że w okresie od ok. 300 r. p.n.e. do ok. 500 r. n.e. koine zdominowała wsch. wybrzeże Morza Śródziemnego. Według tradycji w III w. p.n.e. żydowscy uczeni zaczęli tłumaczyć na koine Pisma Hebrajskie. W wyniku ich pracy powstał przekład nazywany Septuagintą. Oczywiście słownictwo i styl Pism Hebrajskich wywarły duży wpływ na grekę, w której spisano Septuagintę i Chrześcijańskie Pisma Greckie.

Greka koine miała przewagę nad innymi językami, bo była powszechnie znana. Była to mieszanina greckich dialektów (najbardziej wpłynął na nią attycki), jednak z uproszczoną gramatyką. Mimo to pozwalała wyrażać myśli w urozmaicony sposób i oddawać różne niuanse.