Wyraz wywodzący się od hebrajskiego słowa oznaczającego „wybrany; poświęcony; oddzielony”. Nazirejczycy dzielili się na dwie grupy: tych, którzy sami złożyli ślub nazireatu, oraz tych, którzy zostali powołani do tej służby przez Boga. Mężczyzna lub kobieta mogli złożyć Jehowie specjalny ślub, że przez jakiś czas będą żyć jako nazirejczycy. Takie osoby musiały przestrzegać trzech zasadniczych ograniczeń: nie mogły pić alkoholu ani jeść żadnego produktu z winorośli, nie mogły ścinać włosów i nie mogły dotykać zwłok. Nazirejczycy wyznaczeni przez Boga zachowywali ten status do końca życia, stosując się do podanych im przez Niego konkretnych wymagań (Lb 6:2-7; Sdz 13:5).