Kraj i lud zwykle wymieniany wraz z Medami i najwyraźniej z nimi spokrewniony. W początkowym okresie swoich dziejów Persowie zajmowali tylko pd.-zach. część Wyżyny Irańskiej. Pod panowaniem Cyrusa Wielkiego (według niektórych starożytnych historyków jego ojciec był Persem, a matka Medyjką) Persja zaczęła dominować nad Medią, chociaż imperium nadal miało charakter dwuczłonowy. W 539 r. p.n.e. Cyrus pokonał mocarstwo babilońskie i pozwolił Żydom przebywającym tam w niewoli wrócić do ojczyzny. Imperium perskie rozciągało się od rzeki Indus na wsch. po Morze Egejskie na zach. Persowie sprawowali władzę nad Żydami do 331 r. p.n.e., gdy zostali pokonani przez Aleksandra Wielkiego. Pojawienie się imperium perskiego zostało zapowiedziane w wizji, którą otrzymał Daniel; o mocarstwie tym wspominają też biblijne księgi Ezdrasza, Nehemiasza i Estery (Ezd 1:1; Dn 5:28; 8:20). (Zob. Dodatek B9).